Eenheidskaarsen en andere eenheidsceremonies
Wilt u een eenheidsceremonie of een vergelijkbare traditie in uw bruiloft opnemen? Aan populariteit winnen, sommige hiervan zijn recente innovaties, terwijl andere culturele tradities zijn die honderden en honderden jaren teruggaan.
De eenheidskaars
Een van de meest voorkomende ceremonies, de bruid en bruidegom nemen elk een aangestoken kaars en steken tegelijkertijd een derde grotere "eenheidskaars" aan. Ze kunnen hun individuele lichten uitblazen, of ze laten branden, wat symboliseert dat ze hun individualiteit in hun eenheid niet hebben verloren. Winkels verkopen nu uitgebreide eenheidskaarsopstellingen, waaronder een kandelaar die de centrale eenheidskaars hoger houdt dan de andere. U kunt uw eenheidskaars ook laten personaliseren met uw naam en de datum, zodat het een aandenken aan uw bruiloft kan zijn.
Variant: Alle gasten krijgen een kaars en de kaars van de eerste gast wordt aangestoken. Gasten passeren de vlam totdat ze allemaal zijn aangestoken, en dan steken de bruid en bruidegom samen hun eenheidskaars aan. Deze variatie omvat typisch een proclamatie dat deze ceremonie de eenheid vertegenwoordigt van vrienden en familie die het paar in hun huwelijk steunen.
Andere eenheidsceremonies
Rozenceremonie: een eenvoudige eenheidsceremonie waarbij de bruid en bruidegom rozen uitwisselen. Andere variaties: de families wisselen rozen uit, de bruid en bruidegom wisselen rozen uit met hun familie, de bruid en bruidegom wisselen rozen uit en schenken hun moeders de rozen.
Wijnceremonie: de bruid en bruidegom nemen elk een karaf wijn en schenken deze in een enkel glas, waaruit ze allebei drinken.
Waterceremonie: het paar giet elk verschillend gekleurd water in een enkel glas, waardoor een derde kleur ontstaat.
Zandceremonie: Net als bij de waterceremonie gieten de bruid en bruidegom allebei verschillend gekleurd zand in een glas terwijl ze hun geloften opzeggen.
Ceremonie bij het breken van het brood: de bruid en bruidegom scheuren elk een stuk brood af en eten dan elk een stuk. Soms wordt het brood ook gedeeld met familie en vrienden. Het symboliseert hun toekomst als gezin samen.
Ceremonies van over de hele wereld
Zoutceremonie: Indiase bruiloften bevatten vaak een zoutceremonie, waarbij de bruid een handvol zout aan haar bruidegom doorgeeft zonder iets te morsen. Hij geeft het dan terug aan haar en de uitwisseling wordt drie keer herhaald. Vervolgens voert ze de zoutruil uit met alle leden van de familie van de bruidegom, wat symboliseert dat ze opgaat in haar nieuwe gezin.
Slingerceremonie of lei-ceremonie: de bruid en bruidegom wisselen bloemenkransen uit. Dit is een gebruikelijk onderdeel van Indiase bruiloften, waar de ceremonie varmala of jaimala wordt genoemd en een voorstel van de bruid en acceptatie door de bruidegom vertegenwoordigt. Het vertegenwoordigt ook hun nieuwe eenheid, gezegend door de natuur. Op Hawaiiaanse bruiloften wisselen de bruid en bruidegom doorgaans leis uit. De families kunnen ook onderling overleg met het paar uitwisselen. Leis vertegenwoordigen de liefde en het respect dat je hebt voor de persoon aan wie je het geeft en de eenheid van het nieuwe gezin.
Cirkelen: Bij Oost-Europese ceremonies cirkelen de bruid en bruidegom drie keer om het altaar, wat hun eerste stappen zijn samen als man en vrouw. Bij hindoeïstische ceremonies omcirkelen paren zeven keer het vuur, waarmee ze hun band bezegelen. De ononderbroken cirkel vertegenwoordigt de ononderbroken toewijding aan elkaar.
Bezemspringen: een Afrikaans-Europese traditie die zijn oorsprong vindt in de tijden van slavernij waarin slaven niet konden trouwen. Meestal plaatst de familie de bezem op de grond en springen de bruid en bruidegom er samen overheen. De bezem kan dan een ereplaats in hun huis versieren.
Lassoceremonie: Lasso of touw wordt rond de schouders van de bruid en bruidegom geplaatst, meestal door de officiant. Soms worden rozenkranskralen of oranje bloemen gebruikt in plaats van een touw. Het kan ook om de nek of polsen van het paar worden geplaatst.
Keltische eedsteen: het paar houdt of legt hun handen op een steen tijdens hun geloften om 'ze in steen te zetten'
Wapenstilstandbel: er wordt op de huwelijksdag, de gelukkigste dag in het leven van het paar, een bel gebeld en vervolgens op een centrale plek in huis geplaatst. Als het paar ruzie begint te maken, kan een van hen de wapenstilstand luiden, hen beiden aan dat geluk herinneren en hopelijk snel een einde maken aan het meningsverschil.
