Hoe tuinschade door sprinkhanen te beheersen?

Van de ongeveer 600 soorten sprinkhanen in de VS veroorzaken ongeveer 30 van die soorten ernstige schade aan landschapsplanten en worden ze als tuinongedierte beschouwd. Een grote groep insecten die behoren tot de onderorde Caelifera, sprinkhanen, zijn herbivore, kauwende insecten die aanzienlijke schade kunnen aanrichten aan planten, vooral aan granen en groenten. In grote aantallen zijn sprinkhanen een ernstig probleem voor boeren, maar ook een ernstige ergernis voor hoveniers. De meeste landschappen hebben af en toe problemen met schade door sprinkhanen, waarvoor zowel natuurlijke, organische oplossingen als chemische middelen zijn om het ongedierte te bestrijden.

Houd er echter rekening mee dat sprinkhanen wel degelijk enig voordeel voor het milieu bieden, voordat u zich met grootschalige uitroeiing begint. De sprinkhanen dienen zelf als voedsel voor vogels, hagedissen, spinnen en andere geleedpotigen en insecten, en hun uitwerpselen leveren voedingsstoffen om planten te bemesten. Een handvol sprinkhanen in uw tuin is geen reden tot ongerustheid en kan zelfs een teken zijn van nuttige diversiteit. Pas als de schade aan de plant wijdverspreid is, moeten serieuze inspanningen worden overwogen.

Plantenschade

Omdat ze herbivoren zijn, voeden sprinkhanen zich met grassen en de bladeren en stengels van planten. Het symptoom van sprinkhaanbeschadiging is vrijwel hetzelfde als bij andere knagende insecten: haveloze en gekauwde gaten in de bladeren, stengels en vruchten van planten. Wanneer grote aantallen van bepaalde soorten sprinkhanen boerderijen of tuinen teisteren, kunnen ze uitgebreide plantenschade en -verlies veroorzaken. In de piekjaren is het zelfs bekend dat sprinkhanenplagen hele akkers vernietigen of verteren. In sommige gebieden gaat tot 25 procent van de gewassen routinematig verloren aan sprinkhanen.

Hoewel sprinkhanen zich voeden met veel verschillende planten, geven ze vaak de voorkeur aan - en veroorzaken ze de meeste schade aan - kleine granen, maïs, alfalfa, sojabonen, katoen, rijst, klaver, grassen en tabak. Ze kunnen ook sla, wortelen, bonen, suikermaïs en uien eten. Sprinkhanen voeden zich minder snel met planten zoals pompoen, erwten en tomatenbladeren. Hoe meer sprinkhanen er aanwezig zijn, hoe groter de kans dat ze zich voeden met plantensoorten buiten hun voorkeursgroep.

Sprinkhanen veroorzaken waarschijnlijk schade in sub-vochtige, semi-aride gebieden in het midden van de VS, van Montana en Minnesota tot New Mexico en Texas.

Identificatie

Jonge sprinkhanen zijn kleiner dan volwassenen en hebben geen vleugels. Bij het uitkomen zijn deze nimfen wit. Naarmate ze groeien, zullen ze de kleur van de volwassenen van hun soort aannemen en vleugels beginnen te verschijnen als kleine kussentjes.

Volwassen sprinkhanen zijn roodbruin tot olijfgroen, afhankelijk van de soort. Ze kunnen wel 4 centimeter lang worden, met smalle lichamen. De meeste sprinkhanen hebben opvallend lange, schuine achterpoten waardoor ze sterke springers kunnen zijn. Ze hebben uitstekende hoofden die worden gedomineerd door grote ogen en kauwende monddelen. Volwassen sprinkhanen hebben vleugels en kunnen vliegen.

Sprinkhanen verschijnen voor het eerst in het vroege voorjaar, met de grootste aantallen meestal halverwege de zomer. De populaties van sprinkhanen zijn waarschijnlijk het hoogst bij warm en droog weer.

Levenscyclus

Sprinkhanen staan bekend als hemimetabolische insecten, wat betekent dat ze geen metamorfose ondergaan, zoals vlinders en vele andere insecten. in plaats daarvan komen ze uit eieren tot nimfen ("hoppers") die vijf vervellingen ondergaan en geleidelijk het volwassen uiterlijk aannemen.

Wanneer de bevolkingsdichtheid erg hoog wordt, kunnen omgevingsomstandigheden ervoor zorgen dat sommige soorten van kleur veranderen en zwermen vormen. Op dit punt staan ze vaak bekend als sprinkhanen.

Natuurlijke en organische controles

Omdat sprinkhanen erg mobiel zijn, zijn ze ook erg moeilijk te bestrijden. De beste manier om schade door sprinkhanen te beheersen, is door de groei van populaties te voorkomen. Een aantal natuurlijke oplossingen kunnen sprinkhanen helpen bestrijden:

• Tot de grond. Tot halverwege tot laat in de zomer om gebieden te elimineren waarin vrouwtjes hun eieren leggen. Deze eieren overwinteren in de grond en komen in het voorjaar uit. Tot de grond in de late herfst en het vroege voorjaar om de eieren te vernietigen die de vorige zomer zijn gelegd.
• Verwijder onkruid, zelfs in gebieden zonder tuinplanten, om de beschikbaarheid van voedsel voor pas uitgekomen nimfen te verminderen.
• Moedig natuurlijke vijanden aan. Veel insectenetende vogels, zoals zwaluwen, zijn opmerkelijke sprinkhanenroofdieren. Andere diersoorten eten ook sprinkhanen, zoals bidsprinkhaaninsecten, kleine slangen en padden.
• Bedek kwetsbare planten met een kaasdoek of een gewasbedekking om ze te beschermen.
• Breng knoflookspray aan. Meng twee kopjes knoflook met 10 kopjes water, kook het mengsel en laat het een nacht staan. Meng vervolgens een deel van deze oplossing met 3 delen water in een spuitfles en bevochtig de bladeren van kwetsbare planten met de spray. Deze spray zal sprinkhanen en andere voedende insecten afschrikken.
• Bestuif de bladeren met bloem. Het meel zal de monden van sprinkhanen kauwen terwijl ze zich voeden.
• Breng kippen groot. Kippen kunnen enorme hoeveelheden sprinkhanen eten, dus als uw gemeenschap en de omstandigheden het toelaten, kunnen twee of drie kippen die in uw tuin rondzwerven, sprinkhanen en andere insecten bestrijden.
• Pas biologische controles toe. Tot de preventieve maatregelen die voor sprinkhanen werken, behoren Nosema locustae en Beauveria bassiana, schimmels die de vertering van sprinkhanen beïnvloeden; azadirachtin, een natuurlijk biologisch middel dat wordt aangetroffen in neemolie; en organische pyrethrines.

Chemische controles

Indien nodig kunnen ook chemisch aas en pesticiden worden gebruikt die zijn gelabeld voor bestrijding van sprinkhanen, waarbij alle aanwijzingen op het etiket worden gelezen en gevolgd. Volgens Colorado State University Extension moeten aas en sprays echter worden toegepast op de ontwikkelingsstadia van sprinkhanen en geconcentreerd op plaatsen waar eieren worden gelegd, aangezien het vermogen om sprinkhanen te bestrijden afneemt naarmate ze zich ontwikkelen en migreren.

Carbaryl is het meest effectieve chemische bestrijdingsmiddel voor sprinkhanen, maar helaas is deze chemische stof zeer giftig voor nuttige insecten. Aas met carbaryl is veiliger dan sprays voor bijen en andere nuttige insecten, maar zelfs aas moet zeer voorzichtig worden gebruikt en alleen in gebieden waarvan u weet dat sprinkhanen zich voeden.

Wanneer chemische behandelingen worden gebruikt om sprinkhanen te doden, moeten ze worden gericht op jonge sprinkhanen en broedplaatsen tijdens de lente en vroege zomer, afhankelijk van het geografische gebied.

Het toevoegen van canola-olie aan een insecticidespray kan de controle verbeteren door de behandelde planten aantrekkelijker te maken voor de sprinkhanen.