Hydroponische tuinen van het systeem

Wick-systemen zijn de meest basale vorm van hydrocultuur en zijn ongelooflijk eenvoudig op te zetten. Ze zijn een geweldige introductie voor beginners of studenten die de basisprincipes van hydrocultuur willen leren zonder te hoeven omgaan met de complexe mechanismen van andere systemen.

Wick-systemen zijn passief, wat betekent dat ze geen bewegende delen hebben. Hierdoor zijn ze gemakkelijker en goedkoper te onderhouden dan actieve systemen zoals Eb en Flow, maar hebben ze ook het nadeel dat ze minder efficiënt zijn en niet goed uitgerust voor onderhoudsvriendelijke planten of grote planten die veel water verbruiken. De beste planten om in dit systeem te gebruiken zijn snelgroeiende sla of kruiden. Kruiden zoals rozemarijn die niet veel water nodig hebben, zijn de beste keuzes, terwijl dorstige planten zoals tomaten het niet goed zouden doen.

De manier waarop een Wick-systeem werkt, is vergelijkbaar met de Lettuce Raft-methode omdat de wortels altijd in contact staan met water. Het verschil is dat een Wick-systeem twee of meer lonten gebruikt om via capillaire werking water uit het reservoir naar de wortels te brengen; terwijl in een slavlot de wortels worden ondergedompeld in het reservoir zelf.

Een van de grootste nadelen van Wick Systems is dat ze niet overweg kunnen met erg dorstige planten zoals tomaten. De beste planten om te gebruiken in Wick Systems zijn snelgroeiende sla en kruiden. Kruiden zoals rozemarijn die niet veel water nodig hebben, zijn de allerbeste keuzes.

Er zijn vier hoofdcomponenten in een Wick-systeem: de kweekbak, het reservoir, de lont en het beluchtingssysteem.

De kweekbak

De kweekbak in een Wick System verschilt van andere hydro-opstellingen doordat het geen netpotten gebruikt om het kweekmedium vast te houden. Het groeimedium vult de hele bak, met zaailingen die er rechtstreeks in worden getransplanteerd. Het beste soort groeimedium dat in dit systeem kan worden gebruikt, is er een die niet te snel leegloopt en de capillaire werking van de pit het meest effectief zal gebruiken. Vermiculiet, perliet- en grondloze mengsels zijn allemaal goede keuzes - ze hebben goede afvoerende eigenschappen, maar zullen niet drassig worden zoals traditionele grond.

Het reservoir

Het reservoir is vrijwel hetzelfde als in elk ander systeem. Het is een grote bak met bemest water die onder de kweekbak zit en water en voedingsstoffen aan de planten levert. Het water in het reservoir moet ongeveer elke week worden ververst, omdat de kracht van de voedingsstoffen afneemt naarmate de planten ze opnemen.

Het beluchtingssysteem

Het meest voorkomende beluchtingssysteem is een luchtsteen en pomp. De luchtsteen, net als die in huisaquaria, wordt in het water geplaatst en verbonden met een luchtpomp buiten het reservoir. De pomp duwt lucht door de steen, die kleine belletjes uitblaast om zuurstof door het water te verdelen.

Het is essentieel voor de gezondheid van de planten dat hun wortels zuurstofrijk zijn. In traditioneel tuinieren en actieve hydrosystemen wordt dit gedeeltelijk bereikt door de wortels tussen het water geven uit te laten drogen. Actieve systemen gebruiken ook luchtstenen om het water van zuurstof te voorzien, maar in een Wick-opstelling is het beluchtingssysteem vooral belangrijk omdat de wortels nooit de kans krijgen om volledig uit te drogen.

De lonten

Het reservoir is met twee of meer lonten verbonden met de kweekbak. De lonten gebruiken capillaire werking om voedingsoplossing naar het groeimedium en naar de wortels van de planten te transporteren. De gemakkelijkste lont om te gebruiken is een katoenen touw, maar na een tijdje kan het vatbaar zijn voor schimmel of rot. Als u van plan bent het systeem voor langere tijd te gebruiken, moet u het touw regelmatig controleren. Als alternatief is nylon touw zeer effectief en schimmel of rot niet.

De lonten worden door kleine gaatjes in de kweekbak gestoken. Misschien wilt u een rubberen connector toevoegen of ervoor zorgen dat de gaten iets kleiner zijn dan de lonten om te voorkomen dat er groeimedia door de gaten vallen.

Het aantal gebruikte lonten hangt af van een aantal factoren: de totale systeemgrootte, gebruikte planten, groeimedium en lontmateriaal hebben allemaal een effect. Een goede vuistregel is om één lont per plant te gebruiken en ervoor te zorgen dat de punt van de lonten bij de wortels wordt geplaatst. Voor waterhongerige planten en grote systemen kunnen twee lonten per plant nodig zijn.

Als je een Wick-systeem in de klas zou opzetten, zou een leuk experiment zijn om verschillende soorten touw te testen om te zien welke het beste vochtafvoerende vermogen heeft. Steek de uiteinden gewoon in een kopje of kom met gekleurde vloeistof en meet hoe snel en hoeveel vloeistof elk opzuigt. Het wassen van het touw kan een aanzienlijke invloed hebben op het vochtafvoerende vermogen, dus zorg ervoor dat u al uw lonten test, zowel gewassen als ongewassen, en vergelijk het verschil. Afhankelijk van uw resultaten kunt u beslissen hoeveel en welk type lont uw systeem effectief moet zijn.