Garden make-over: een chique voortuin voor een vintage chicago-huisje

Toen de bejaarde buurvrouw van Carol Heffernan stierf en het huis te koop stond, schraapte de landschapsarchitect uit Chicago haar spaargeld bij elkaar, herfinancierde haar eigen huis en kocht het met het idee er een kantoor van te maken. "Ik wilde niet dat er naast me een groot appartement van drie verdiepingen zou worden gebouwd", zegt Heffernan. "Mijn doel was om het opnieuw in te richten als een ruimte die een soort showroom zou kunnen zijn voor klanten om naar de 'waren' van ons bedrijf te komen kijken, als je wilt - een volledig afgewerkte en bruikbare ruimte zodat mensen zich kunnen voorstellen hoe hun werven eruit zouden kunnen zien. Maar ook om verschillende dingen te laten zien, zoals ons metselwerk, unieke aanplant, dat soort dingen. Samen met onze ontwerpmogelijkheden. "

Het huis van 675 m² dat Heffernan kocht in de wijk Albany Park in het noordwesten van Chicago, werd gebouwd in de jaren 1880 en had een enorme tegenslag - een diepe voortuin - met een klein huisje dat zich uitstrekte tot aan het steegje. "Het gebouw was zo smerig dat we het uiteindelijk tot aan de noppen hebben afgebroken", herinnert Heffernan zich. Vreemde ramen en constructie gaven aan dat het ooit een schuur was. Heffernan en de bemanning vonden een driecijferig telefoonnummer van een houthandelaar.

Heffernan en haar timmerlieden moesten het huis uiteindelijk herbouwen met stenen pilaren en een veranda aan de voorkant die een knipoog was naar de bouwstijl van Craftsman die overal in de buurt te zien was, samen met framehuizen in cottage-stijl, bakstenen tweepersoonskamers en voor de Tweede Wereldoorlog. appartementencomplexen. Het huis is nu haar werkruimte. "Ik ga de achterdeur uit, neem ongeveer 15 treden en ga naar mijn kantoor. Een aantal jaren stond mijn kantoor in mijn kelder, die koud en donker was. Toen ik eenmaal naast de deur was verhuisd, was ik zo blij; ik zette ramen in en dakramen en hebben een zonnige ruimte. "

Heffernan kocht het naastgelegen pand in de zomer van 2008 en begon dat najaar met de bouw. Een van de eerste dingen waar we mee om moesten gaan, was de stam van een gigantische catalpa-boom met een stam met een diameter van 4 meter en een nog breder wortelstelsel. Met behulp van schoppen, pikhouwelen en een Bobcat kostte het Heffernan en een ploeg van vijf ongeveer anderhalve dag om het op te graven. 'Die sukkel viel de Bobcat bijna om,' lacht Heffernan.

Op een verhoogde fundering werkten timmerlieden aan de Craftsman-stijl die het kantoor van Heffernan werd.

Chicago staat bekend om zijn zware sneeuwstormen en de bouw stopte in de winter. Ooit nam Heffernan landschapsonderhoud op als onderdeel van de diensten die door het bedrijf werden aangeboden. "Ik schep mijn eigen trottoir, maar we ruimen geen sneeuw meer. Nu is het zo beladen met hoge verzekeringstarieven vanwege aansprakelijkheid. Jaren geleden was ik om 2 uur met mijn voorman op pad om sneeuw te scheppen voor een klant. met de hand gedaan moeten worden omdat je geen trap van drie verdiepingen kunt maken met een sneeuwblazer. "

Dus er is sneeuw en dan is er regen. Soms veel. Nadat de massieve boomstam was verwijderd, bleef er niets meer op het erf van het kantoor achter, behalve wat onkruid en 'vrijwilligers'-planten. Non-stop regenval - soms 23 centimeter diep - de volgende lente betekende dat het bouwen van het hardscape een start-en-stop-proces was.

Het terrein naast het huis van Heffernan was ongeveer dertig centimeter lager, dus werd er een laag bovengronds aangebracht om het vlak te maken. Alles werd opgeruimd en schoongeschraapt, daarna werden het terras en de paden aangelegd en in het hart van de voortuin werd een buitenhaard aangelegd. Ze installeerde een nieuw smeedijzeren hekwerk dat met het hare coördineerde aan de voorkant van het terrein, voor privacy, veiligheid en om haar hond in bedwang te houden.

Haagbeuken werden geplant langs de loopbrug van Heffernan in de buurt van haar buren aan de andere kant, "dus ik hoefde niet naar hun lelijke gebouw te kijken", legt ze uit. De muur van het drie verdiepingen tellende flatgebouw zweeft aan de andere kant van haar kantoorpand. Parallel aan het trottoir en de voorhek plantte ze groenblijvende taxushagen, die elkaar visueel kruisen maar elkaar niet raken. Haar stenen toegangspad jogt door de heggen; "een ontwerptruc zodat het eruitziet en een muur wordt", zegt Heffernan. "Mensen lopen voorbij op het trottoir en proberen over of door te kijken, maar ze kunnen het niet. Ik zie sommigen op hun tenen staan om te zien wat er aan de hand is, maar dat is het punt - om een muur van privacy te creëren."

Een muurfontein zorgt voor extra privacy, fungeert als geluidsbarrière en creëert architectonische interesse in de nieuwe tuin.

Het landschap rond de fontein is uitgebalanceerd voor een vredige, zen-achtige sfeer die een welkome afwisseling is in het ontwerp van een stadstuin.

Straatstenen van verschillende groottes en plaatsingen zijn ingebed in Mexicaanse rivierrots voor een intrigerend pad. Planten langs het pad zijn onder andere hosta's en chartreuse siergras, Hakonechloa macra 'aureola' of Golden Japanese Forest Grass,

Kijkend vanaf het voorpad, zijn de haagbeuken snel gegroeid om de bakstenen muur van het naastgelegen appartement te bedekken, waardoor de ruimte eruitziet als een stedelijke ontsnapping.

Heffernan heeft nu een mooi uitzicht vanuit de meeste uitkijkpunten, waaronder de veranda aan de voorkant van haar kantoor, die uitkijkt over een gazon, volwassen bomen en struiken, en een uitnodigende patio.

Cliënten die naar het kantoor van Heffernan komen, krijgen te zien wat ze kan doen met hardscape en softscape. Ze ontvangt vaak aanvragen voor planten die te zien zijn in de Lurie Garden in het centrum van Chicago in Millennium Park. Onder hen:

• Calamagrostis x acutiflora 'Karl Foerster' (veerrietgras 'Karl Foerster')

• Sesleria autumnalis (herfst heidegras)

• Thuja occidentalis of arborvitae

Een bovenaanzicht van het populaire Golden Japanese Forest Grass dat langs een pad loopt.

Een van de plantbedden is gevuld met Mexicaanse rivierrots en beplant met exemplaren die overal in het landschap te zien zijn, waaronder hosta's, Viburnum met de grote witte bloemen en Japans bosgras.

Als je vanuit het midden van de voortuin van haar kantoor naar Heffermans eigen huis kijkt, zie je de straatstenen die ze meeneemt naar haar werk.

De hond van Heffernan geniet van de nieuwe patio, die is aangelegd met straatstenen en een cirkelvormig detail bekleed met bakstenen.

In een verhoogd bed van betonblokken die de "hellstrip" vormen, groeien een verscheidenheid aan siergrassen en bloeiende vaste planten en eenjarige planten.

Heffernan beperkt haar talenten als landschapsarchitect niet strikt binnen de muren van haar eigen bezit. Ze bouwde een verhoogd bed in de parkway voor haar huis - die strook land tussen een stoeprand en trottoir, ook wel een helstrook genoemd. Met afmetingen van ongeveer 10 x 30 meter heeft ze geëxperimenteerd met bloemen, hosta's en andere planten die uitgegroeid zijn tot een volgroeide tuin. "Natuurlijk zijn er mensen die er doorheen lopen en hun bierblikjes achterlaten, maar ik ben daar aan het tuinieren geweest en iemand zal langslopen en zeggen: 'Hé, dat is echt prachtig.' Het raakt mijn hart dat het mensen in de buurt treft. "

Heffernan verhuisde rond 1990 naar de buurt en heeft het bakstenen huis en landschap uit de jaren 1920 geleidelijk bijgewerkt. In het begin "had ik een versleten betonnen patio, een kapotte stoep en een stel lelijke hosta's. Dat was het. In tegenstelling tot mijn klanten was mijn eigen tuin niet in één keer ontworpen." De ontwerper heeft een terras, pergola, een vijver toegevoegd en de vijver opnieuw opgebouwd om een mooiere ruimte te maken.

De landschapsarchitectuur bij Heffernan is "slechts een verzameling dingen die ik in de loop der jaren heb gevonden", zegt ze. Voor klanten: "Ik probeer planten te kiezen die ze de meeste kleur en textuur geven. Ik geef ze een groot aantal dingen en doe veel gemengde borders. Het kunnen dus bloeiende bladverliezende dingen zijn, groenblijvende planten, bloeiende vaste planten. en grassen. Ik zoek naar kleur in het gebladerte, omdat veel vaste planten maar een paar weken per jaar bloeien. "

Vervaagde hortensia's worden achtergelaten op een struik in de tuin van Heffernan om in de herfst de kleuren van de omringende bomen op te vangen. De groenblijvende is Japanse witte den; Pinus parviflora 'Glauca'.