Iris transplanteren

Irissen zijn een van de meest opzichtige bloemen in de lentetuin. Het is moeilijk te geloven dat je iets kunt planten dat eruitziet als een uitgedroogde stok en een paar maanden later eindigt met gegolfde bloemen die eruit zien als vlinders op stengels. Hoewel de iris een onderhoudsarme bloem is, zijn delen en verplanten essentieel voor hun gezondheid op de lange termijn. Leer het waarom, wanneer en hoe van iristransplantatie.

Redenen om irissen te transplanteren

Baardirissen en Siberische irissen groeien beide uit vlezige ondergrondse stengels, wortelstokken genaamd, die in staat zijn om wortels te produceren die voedingsstoffen en water in de plant zullen trekken, evenals de scheuten die uiteindelijk bladeren en bloemknoppen zullen vormen. Planten die uit wortelstokken groeien, kunnen slechte groeiseizoenen overleven omdat de wortelstokken zetmelen en eiwitten opslaan die de plant helpen rond te komen in magere tijden. Wortelstokken maken ook de aseksuele voortplanting van planten mogelijk: snijd een deel van een wortelstok af, plant hem opnieuw en je hebt binnenkort een plant die identiek is aan de ouderplant.

Planten die groeien uit wortelstokken worden ook verspreid door wortelstokken, en irissen vormen daarop geen uitzondering. Terwijl sommige planten, zoals bamboe, zich snel (zelfs invasief) verspreiden door ondergrondse wortelstokken, verspreidt de iris zich geleidelijk over een paar groeiseizoenen. Naarmate de wortelstokken van de iris zich verspreiden, worden ze druk. Dit belast de planten en kan er zelfs voor zorgen dat ze niet meer bloeien. Irissen die gestrest zijn, worden ook vatbaarder voor ongedierte zoals irisboorders. Door uw irissen te verdelen en te verplanten, verjongt u de planten en wordt u in de lente beloond met een groter aantal gezonde bloemen.

Wanneer te transplanteren

Het overplanten van irissen kost wat planning en moeite, maar het goede nieuws is dat dit geen jaarlijkse klus is. Irissen moeten worden getransplanteerd als ze overvol raken en slecht presteren, gemiddeld om de drie tot vier jaar. Als je een lente opmerkt dat de bloemenshow niet meer is wat hij was, is het tijd om na te denken over verplanten.

Zoals de meeste planten reageren irissen het beste op de stress van het verplanten wanneer de actieve groei is voltooid. Opgegraven en uit elkaar gehaald worden, onderbreekt de groeicyclus van een iris, dus wacht tot de planten uitgebloeid zijn. Wanneer de zomertemperaturen stijgen, zal het blad bruin worden en afsterven. Tegen eind juli zullen irisplanten ontvankelijk zijn voor de belediging en verwonding van graven, snijden en opnieuw planten. Het is verstandig om vóór september te verplanten, omdat de terugkeer van herfstregens rot kan veroorzaken in nieuw verdeelde planten.

Hoe te transplanteren

Een grote groep iriswortelstokken die moet worden gedeeld en getransplanteerd, kan lijken op een intimiderende, Medusa-achtige massa. Snijd eerst de bladventilatoren met ongeveer een derde terug. Graaf rond en onder de hele klomp en wrik hem voorzichtig van de grond. Maak je geen zorgen als je enkele wortelstokken breekt. Nadat je de klomp hebt opgetild, veeg je het vuil eraf en inspecteer je de wortelstokken. Snijd ze uit elkaar met een scherp mes. Als de ene wortelstok in de andere lijkt over te gaan, gebruik dan de bladwaaiers als richtlijn om je te laten zien waar je moet knippen. Het doel is om één bladwaaier te hebben voor elk levensvatbaar stuk wortelstok.

Gebruik deze tijd om wortelstokken te verwijderen die tekenen van bacteriële rot of een aantasting van de boor vertonen. Goede wortelstokken zullen stevig zijn, niet zacht. Alle wortelstokken met boorders kunnen in juli roze rupsen onthullen, maar eind augustus zullen de rupsen de wortelstokken hebben verlaten om zich in de grond te verpoppen voordat ze motten worden. Je kunt de levenscyclus na het planten nog steeds doorbreken.

Gooi oude wortelstokken weg uit het midden van de klomp en eventuele wortelstokken zonder bladwaaiers. Plant de resterende wortelstokken op een plek met volle zon en uitstekende drainage. De bovenkant van de wortelstok moet net zichtbaar zijn aan het oppervlak van de grond. Te diep planten zal rot bevorderen. Plant de iriswortelstokken ongeveer 60 cm uit elkaar, met de bladwaaiers in dezelfde richting. Geef een keer water om de omringende grond te laten bezinken en daarna niet meer water.

Nadat u de iris heeft getransplanteerd

Na de eerste harde bevriezing kunt u de levenscyclus van de irisboorder doorbreken met goede tuinreiniging. De motten die in de herfst uit de grond kwamen, legden hun eieren op de irisbladeren. Deze eieren zullen in de lente uitkomen in nieuwe, hongerige boorders. Snijd uw getransplanteerde irisgebladerte terug tot op grondniveau en gooi het gebladerte weg. Met deze simpele handeling gooi je de volgende generatie boorders weg en bereid je je planten binnen een paar maanden voor op een plaagvrije weergave van bloemen.