Wat is een infuuslijn?
Er zijn twee mogelijke definities voor "druppellijn" of "druppellijn" binnen de tuinbouw: de druppellijn van bomen en een druppellijn bij irrigatie. Laten we eens kijken wat elk van deze betekent.
De druiplijn van bomen
De druppellijn is het gebied dat zich direct onder de buitenomtrek van de boomtakken bevindt. Wanneer het bladerdak nat wordt, valt het overtollige water langs deze druppellijn op de grond, net als een paraplu. Dit staat ook bekend als de Critical Root Zone (CRZ) van een boom, ook wel de Root Protection Zone (RPZ) genoemd. Het wordt gedefinieerd als een cirkel op de grond die overeenkomt met de druppellijn van de boom.
Het meest actieve gebied voor wateropname is bij de druppellijn en daarbuiten, niet dicht bij het midden of de romp. Dit is waar de kleine terminale voederwortels zich bevinden die water en voedingsstoffen uit de grond opnemen voor de boom. Bomen moeten hier worden bewaterd, niet aan de basis van de stam, anders kan de boom wortelrot ontwikkelen.
Leer meer over planten en bomen. Sommige hebben ondiepe wortels aan de oppervlakte, andere hebben diepere wortels die meer water nodig hebben om tot de diepte van hun voederwortels te kunnen zuigen. De grond rond de wortels van de plant, de "wortelzone" genoemd, dient als opslagtank waaruit de plant vocht en voedingsstoffen haalt.
Bij het toedienen van bemestende voedingsstoffen aan een plant, is het essentieel om ze binnen het bereik van deze voederwortels te plaatsen, anders wordt het aanbod weggespoeld en grotendeels verloren.
Druppellijn bij irrigatie
Druppelirrigatie is een lagedruk, klein volume bewateringssysteem dat water en kunstmest bespaart door water langzaam naar de wortels van planten te laten druppelen, hetzij op het bodemoppervlak of rechtstreeks op de wortelzone, via een netwerk van kleppen, leidingen, slangen en emitters. Door de wortels vochtig maar niet doorweekt te houden, wordt er minder water gebruikt dan bij andere irrigatietechnieken.
Druppelirrigatie gebeurt via smalle buizen die water rechtstreeks naar de basis van de plant brengen. Het wordt om verschillende redenen gekozen in plaats van oppervlakte-irrigatie, vaak met inbegrip van bezorgdheid over het minimaliseren van verdamping. De infuuslijn is waar deze buizen en slangen worden gelegd.
Leuk weetje
In 1959 hebben Simcha Blass en Kibbutz Hatzerim de allereerste druppelbevloeiingszender uitgevonden en gepatenteerd.
Het grootste deel van de micro-irrigatie wordt bereikt via deze druppelslang langs deze druppellijnen, 0,60 cm of 1,30 cm slang voorzien van kleine plastic nopjes, emitters genaamd, die het water in een geregeld tempo laten weglopen zonder verstopt te raken. De slangen slingeren rond en tussen planten en bomen om bij de wortels water in de grond te krijgen. De slangen kunnen voorgeperforeerd worden gekocht, waarbij de emitters om de 46 centimeter in de fabriek onder het oppervlak zijn geïnstalleerd, of zonder perforaties, waardoor de gaten moeten worden geponst en de emitters thuis aan de buitenkant van de slang moeten worden bevestigd.
Als de irrigatie onvoldoende is, zal het de wortels van jonge planten aanmoedigen om dichtbij het oppervlak te groeien, waardoor ze afhankelijker worden van veelvuldig water geven om ze tevreden te stellen. Dit geeft ze een slechtere houdkracht in de grond en kan resulteren in ontwortelde bomen en struiken in een storm.
