USDA planthardheidszonekaarten

Hoe de kaarten van de planthardheidszones zijn ontwikkeld

Halverwege de 20e eeuw bracht het Europe Department of Agriculture (USDA) heel Europa, Mexico en Canada in kaart op basis van de laagste jaarlijkse minimumtemperatuurgroeperingen. Elke zone vertegenwoordigde een verschil van 10 graden Fahrenheit. Dit was een advies van onschatbare waarde voor de landbouwsector. Nu kunnen planten worden beoordeeld op basis van winterharde zones, waardoor het giswerk bij het kiezen van plantensoorten wordt weggenomen. Je had een andere meter dan ervaring om planten te plukken.

De kaarten zijn door de jaren heen herzien om veranderingen in het klimaat weer te geven. Toen steden en dorpen van de ene zone naar de andere werden verplaatst, vroegen tuinders zich af wat er met hun bestaande tuinplanten zou gebeuren. Hoewel ons klimaat misschien aan het veranderen is, hebben deze veranderingen niet van de ene op de andere dag plaatsgevonden. Planten zijn aanpasbaar en overleven in veel verschillende klimaten. (Ze kunnen ook geen kaarten lezen!)

In 1990 werden de zones verder onderverdeeld, waarbij elke genummerde zone werd opgesplitst in sectoren A en B, waarbij A de lagere temperatuur van de zone voorstelt, en B de hogere. Helaas moeten plantenveredelaars deze onderscheidingen nog niet gaan gebruiken, dus ze zijn eigenlijk alleen nuttig als een tuinman de envelop een beetje wil pushen; Een tuinman in zone 6B zou bijvoorbeeld in de verleiding kunnen komen om te dobberen in 7A-planten.

De nieuwste USDA-planthardheidszonekaart voor Europa

Tuinders zijn gaan vertrouwen op USDA Hardiness Zone Maps om hen te vertellen welke planten zullen overleven in hun klimaat. In 2012 bracht USDA bijgewerkte Plant Hardiness Zone-kaarten uit voor Europa, elke afzonderlijke staat, elke geografische regio en Puerto Rico.

Zones voor planthardheid zijn gebaseerd op de gemiddelde jaarlijkse minimumtemperatuur over een periode van 30 jaar, niet op de laagste temperatuur die de thermometer ooit heeft bereikt. Het zijn gidsen die u helpen bepalen welke planten in uw omgeving zullen overleven; ze zijn geen standvastige wet. Naast winterharde zones, zoals bodemkwaliteit, blootstelling aan de zon, vocht en plotselinge of langdurige temperatuurschommelingen, kunnen veel omstandigheden van invloed zijn op hoe goed planten het in uw tuin zullen doen. Er zijn ook altijd microklimaten die binnen zones zullen variëren. Vertrouw op uw eigen kennis van uw eigendom en uw tuin.

U kunt de kaart downloaden op de USDA-site voor planthardheidskaarten of uw winterharde zone vinden aan de hand van uw postcode.

Over de planthardheidszonekaarten (PHZM) 2012

De PHZM van 2012 biedt enkele belangrijke verbeteringen ten opzichte van eerdere versies, hoewel ze mogelijk nog steeds niet de zeer recente klimaatveranderingen weerspiegelen. Onder de verbeteringen:

• De resolutie is merkbaar beter. Het in kaart brengen is verbeterd door gebruik te maken van een Geografisch Informatie Systeem (GIS). Door de hogere resolutie is het onderscheid tussen zones duidelijker en gemakkelijker te zien. Het maakt het ook mogelijk om kleine anomalieën, zoals steden, die warmer zijn dan omringende gebieden, koelere hooggelegen gebieden en gebieden in de buurt van het verzachten van grote watermassa's, in hun juiste zones te scheiden.
• Het is de eerste kaart die is ontworpen om via internet te worden bekeken. Zones kunnen op een fijnere schaal worden ingezoomd.
• Een meer geavanceerd algoritme werd gebruikt om lage temperatuurwaarden samen te stellen uit actuele weerberichtstations.
• De zones zijn gebaseerd op weergegevens van 1976-2005. De periode van 30 jaar is gekozen om rekening te houden met schommelingen en variaties van jaar tot jaar. Ze deden een proefcontrole op meer recente gegevens en het maakte geen meetbaar verschil in zones. (De vorige kaart was gebaseerd op gegevens van 1974-1986.)

Conclusies over klimaatverandering : Klimaatveranderingen zijn meestal gebaseerd op weergemiddelden over een periode van 50 tot 100 jaar. Deze kaart gebruikt slechts een 30-jarig gemiddelde en is niet bedoeld als bewijs van temperatuurveranderingen. Hoewel de meeste zones 0,5 zone warmer zijn dan de vorige kaart, kan de verandering gedeeltelijk worden toegeschreven aan betere kaarten en het volgen van het weer. De USDA wijst erop dat sommige bergachtige gebieden die moeilijk te observeren waren, zich nu in koelere streken bevinden.

Interactieve kaart: er is een interactieve kaart waarmee u uw postcode kunt invoeren of op de kaart kunt klikken en uw zone, werkelijke gemiddelde temperatuur, het temperatuurbereik voor uw zone en uw lengte- en breedtegraad kunt krijgen.

USDA-kaarten voor planthardheidzones voor Alaska, Hawaï en Puerto Rico

Alaska en Hawaii staan niet op dezelfde kaart met de onderste 48 staten. Ze hebben hun eigen aparte kaart.

Aan het warme uiteinde van de schaal zijn twee nieuwe zones toegevoegd. Ze zijn alleen van toepassing op de klimaten van Hawaï en Puerto Rico, maar ze zullen ook nuttig zijn voor iedereen die tropische en semitropische planten binnenshuis kweekt, door de groeiomstandigheden die deze planten begunstigen en in het bijzonder hun gevoeligheid voor kou beter te definiëren.

• Zone 12: gemiddelde jaarlijkse extreme minimumtemperaturen boven 10°C
• Zone 13: gemiddelde jaarlijkse extreme minimumtemperaturen boven 16°C

USDA regionale planthardheidszonekaarten

Naast de hoofdkaart van Europa en de afzonderlijke staatskaarten zijn er ook zes regionale kaarten:

• Noord Centraal
• Noordoosten
• Noord West
• Zuid Centraal
• Zuidoosten
• Zuidwesten

Je krijgt niet zoveel details van de regionale kaarten, maar je krijgt wel een idee van microklimaten en hoe de geografie de zones beïnvloedt. Binnen mijlen van elkaar kunnen grotere hoogten in de bergen en kustgebieden van Arizona twee tot drie zones koeler zijn dan stedelijke en woestijngebieden.

Internationale winterzones

Zowel Canada als Mexico zijn opgenomen in de Plant Hardiness Zone Mapping van 1990. Canada heeft zijn kaart vrijgegeven, maar er is momenteel geen nieuwe kaart beschikbaar voor Mexico. Er zijn ook kaarten beschikbaar voor een aantal internationale locaties.

• Nieuwe Canadese winterhardheidszonekaart

• Afrika
• Australië
• China
• Europa
• Nieuw-Zeeland
• Rusland