Hoe ziet krabgras eruit?

Net als de krab van de oceaan is krabgras (botanische naam Digitaria) taai, heeft het veel poten (of stengels) en is het laag bij de grond gebouwd. De normale groeiwijze is een van de redenen waarom deze jaarlijkse wiet zo succesvol is, of het nu in het gazon is, langs een oprit groeit of opduikt door een scheur in het trottoir.

Door een laag profiel in het gazon te houden, ontsnapt krabgras aan het maaimes wanneer we het gazon maaien. En in tegenstelling tot groter onkruid, kan er niet veel op "breken", dus het is goed bestand tegen voetgangers, zelfs in gebieden met veel verkeer. Het ene plantendeel van het onkruid dat omhoog steekt - de stengel die zijn bloemen draagt en later zijn zaden - is erg taai en vindt het niet erg om erop te trappen.

Rassen

Het zal sommigen misschien verbazen om te horen dat er verschillende soorten Digitaria zijn: gladde krab en harig krabgras. De eerste vindt u eerder in uw gazon.

Zoals je je misschien kunt voorstellen, wordt de harige soort (Digitaria sanguinalis) zo genoemd omdat je, als je de bladeren en stengels inspecteert, overal in de plant veel kleine haartjes zult vinden. Evenzo is de algemene naam van het gladde type afgeleid van het feit dat de bladeren en stengels relatief haarloos zijn.

Maar dat betekent niet dat glad krabgras (Digitaria ischaemum) helemaal geen haren heeft: het heeft er wel een paar, maar het is een kwestie van waar die paar haren zitten. De haren op glad krabbengras bevinden zich alleen bij de oorschelpen van de plant - kleine, oorachtige uitsteeksels aan de binnenkant aan de basis van de bladeren.

Gladde crabgrass-kenmerken

Op de vervaldag kunnen de bladeren van gladde krabgras wel 13 centimeter lang zijn, hoewel veel factoren de lengte van een bepaald blad beïnvloeden. De bladmessen lopen taps toe. De stengels van de plant buigen bij de knooppunten en de stengels worden soms rood van kleur.

Glad crabgrass wordt ook "klein crabgrass" genoemd omdat het kleiner is (maximaal 15 centimeter, maar vaak korter) dan zijn hardere neef, Digitaria sanguinalis. De laatste draagt in feite de alternatieve algemene naam van "groot krabgras".

Levenscyclus

Naast het herkennen van volwassen crabgrass, helpt het om te weten hoe het eruit ziet als het een jongere plant is, evenals zijn levenscyclus. Deze kennis is handig als je de wiet probeert uit te roeien, omdat de beste manier om krabbengras te bestrijden is om te voorkomen dat het überhaupt opduikt in plaats van volwassen planten te doden.

Crabgrass is een eenjarige wiet. Het komt in de vroege zomer tevoorschijn en gedijt tijdens het warme weer omdat het droogtetolerant is. Het is zelfs vaak het laatste groene ding in het gazon in augustus, voordat de stengels uiteindelijk worden gedood door de vorst van de herfst.

Een eenjarige plant leeft slechts één jaar en aan het einde van het groeiseizoen is het de enige missie om zaad te produceren. Dat is in een notendop zijn levenscyclus. De enige manier waarop het het volgende jaar een probleem voor u kan blijven, is als het zaad zet. Dus als je momenteel krabbengras in je gazon vecht, komt dat omdat de planten van vorig jaar (nu dood) succesvol waren in het produceren van zaad.

Dus, hoe doorbreek je deze cyclus? Je zou kunnen proberen om te voorkomen dat het krabgras in je huidige zomergazon zaad zet door het te besproeien met herbiciden die na het opkomen zijn. Maar je krijgt meer waar voor je geld door te voorkomen dat het überhaupt op het toneel verschijnt door in het voorjaar pre-emergent herbiciden te gebruiken.

Zelfs als je erin slaagt het te doden met een herbicide na het opkomen, belet dit niet dat zaden van de eigendommen van je buren in je tuin terechtkomen. Deze zaden zullen de volgende lente in uw gazon ontkiemen, tenzij u ze dit verhindert met een onkruidverdelger.

Hoe het zich verspreidt

Het feit dat krabgras zich via zaad verspreidt, is zowel goed als slecht. Eerst het goede nieuws: crabgrass is beperkt in de manier waarop het zich kan verspreiden, in vergelijking met een overblijvende wiet zoals bijvoorbeeld oosterse bitterzoet. Dit laatste kan zich verspreiden via zaad, maar het verspreidt zich ook via wortelstokken. Dus het stoppen van het ontkiemen van de zaden van Oosterse bitterzoet in uw tuin is niet voldoende om het te elimineren: de plant leeft om nog een dag (jaar) te vechten, zelfs als het niet lukt zichzelf via zaden te verspreiden.

Met crabgrass, als je stopt met het ontkiemen van de zaden, heb je de plant gestopt, punt uit. Het slechte nieuws is dat je crabgrass op het juiste moment moet verwijderen om kieming te voorkomen. Stel uw preventie-inspanningen verkeerd in en u zit weer een zomer vast met krabben in uw gazon.