Tuinkalk: wat het is, hoe het wordt gebruikt in landschapsarchitectuur

Tuinkalk is een steenpoeder dat wordt gebruikt om de pH-waarde van bodems met een hoge zuurgraad te verhogen. Een toepassing van kalk maakt een grond "zoet" - dat wil zeggen, het kan een "zure" grond meer alkalisch maken. Waarom zou je zo'n verandering willen bewerkstelligen in de grond waarin je plant? Ontdek hier wat de pH van de bodem te maken heeft met plantprestaties.

Opmerking over gebruik: "limoen" is zowel een zelfstandig naamwoord als een werkwoord. Hierboven wordt het woord als zelfstandig naamwoord gebruikt. Maar je kunt ook zeggen: "Ik ga nu de tuin kalkhouden", in welk geval de term als werkwoord wordt gebruikt.

Het vermogen van kalk om de grond waarop het wordt aangebracht zoeter te maken, maakt het ook nuttig voor het bestrijden van geuren van huisdieren. Maar laat al dit gepraat over zoetheid u niet in een vals gevoel van veiligheid brengen. Tuinkalk is geen product dat zonder onderscheid kan worden gebruikt. Het is een nuttige stof bij correct gebruik, maar het is ook mogelijk om het te misbruiken en schade toe te brengen aan je planten.

Waarschuwingen over gebruik

• Er zijn verschillende soorten kalk, die niet allemaal de voorkeur hebben voor landschapsdoeleinden. Zoals Charlotte Glen van de North Carolina State Extension opmerkt, wordt landbouwkalk of "tuinkalk" gemaakt van calciumcarbonaat en dolomietkalk van dolomiet; beide zijn geschikt voor landschapsarchitectuur. Maar Glen waarschuwt dat gebluste kalk en ongebluste kalk "niet worden aanbevolen voor gazons en tuinen." Dezelfde bron merkt op dat zowel het type dat is afgeleid van calciumcarbonaat als het soort dat afkomstig is van dolomiet, uw tuin van calcium voorziet, terwijl dit laatste ook een bron van magnesium is. Dus hoewel kalk niet echt een "meststof" is, kan het uw tuin toch van belangrijke mineralen voorzien.
• Laat een grondtest doen voordat u er zelfs maar aan denkt om kalk aan uw tuin of gazon toe te voegen. Om dit te bereiken, stuurt u gewoon een grondmonster naar uw plaatselijke uitbreidingskantoor. Laat hen, voordat u actie onderneemt, de testresultaten en daaropvolgende aanbevelingen aan u uitleggen als u ze niet volledig begrijpt.
• Onthoud dat wanneer u dergelijke mineralen aan de grond toevoegt, u met chemie speelt. Tenzij u een scheikundige bent en echt weet wat u doet, moet u voorzichtig zijn - voeg geen kalk toe op basis van het verkeerde idee dat 'het niets kan schaden omdat het natuurlijk is'.
• Sommige plantproblemen worden veroorzaakt doordat de grond te zoet is. Chlorose (die verschijnt als een gele verkleuring op de bladeren van een plant) is een voorbeeld. De Utah State University Extension merkt op dat chlorose wordt "veroorzaakt door ijzertekort, meestal in bodems met een hoge pH (pH boven 7,0)". IJzer kan onbeschikbaar worden voor een plant die groeit in grond met een zo hoge pH (dat wil zeggen, het ijzer kan in de grond aanwezig zijn, maar de plant heeft er geen toegang toe).
• Kalk biedt vaak geen "snelle oplossing". Daarom wordt kalkhouden vaak behandeld als een van de taken van gazon- en tuinonderhoud in de herfst (in tegenstelling tot wachten tot de lente). Als u in de herfst kalk in uw tuin rototilleert, kunt u in de loop van het volgende groeiseizoen daadwerkelijk resultaten gaan zien in termen van de prestaties van groenteplanten of landschapsplanten.

De meeste landschapsplanten groeien het beste in bodems met een pH-waarde van 5,5 tot 6,5. Sommige planten groeien graag in grond met een lage pH-waarde: hier zijn enkele voorbeelden van planten die van zure grond houden. Omgekeerd zijn er andere planten die het goed doen in grond met een hogere pH.