Ondervloerbedekking: de basis

Hoewel de vloer van een huis gewoonlijk wordt beschouwd als de oppervlaktelaag van een zichtbare vloerbedekking, is een vloer een systeem van gelaagde componenten, die elk essentieel zijn voor de functie en duurzaamheid van de vloer. En een van de meer cruciale lagen is er een die je zelden ziet: de onderlaag die net onder de vloerbedekking wordt aangetroffen.

Anatomie van een vloer

De meeste vloeren in woonhuizen bestaan uit vier lagen. Van bovenaf zijn ze:

• Vloerbedekking: dit is het afgewerkte, zichtbare vloeroppervlak, zoals hardhouten planken, vloerbedekking, keramische tegels of vinyl. Dit is de laag die je ziet en waar je op loopt.
• Onderlaag: Net onder de zichtbare vloerbedekking ligt een laag van een soort materiaal, meestal slechts ongeveer 0,25 of 1,30 cm dik. Het doel is om een glad, plat oppervlak voor de vloerbedekking te bieden. Het kan worden gemaakt van veel verschillende materialen, gekozen afhankelijk van de behoeften van de vloerbedekking. Multiplex, hardboard en cementboard zijn veelvoorkomende keuzes, maar soms is de onderlaag gewoon een dunne schuimvulling.
• Ondervloer: deze laag OSB of multiplex maakt deel uit van de constructie van het huis en zal al op zijn plaats zijn wanneer de ondervloer en vloerbedekking zijn geïnstalleerd. Deze panelen van OSB of multiplex vormen een integraal onderdeel van de structuur van het huis en bieden sterkte en stijfheid aan het vloersysteem wanneer ze aan de vloerbalken worden bevestigd. De OSB of triplex is normaal gesproken 132 tot 2,90 cm dik.
• Balken: deze houten laterale framedelen rusten op funderingsmuren en balken en bieden de structurele ondersteuning voor het hele framesysteem. Draagbalken zijn meestal gemaakt van 2-bij-10 of 2-bij-12 hout of gemanipuleerde microlam-leden.

Doel van de onderlaag

Ondervloerbedekking is een dun materiaal dat rust tussen de vloerbedekking erboven en de ondervloer eronder. Omdat ondervloer een overkoepelende term is, kan deze verschillende vormen aannemen, afhankelijk van het vloermateriaal dat wordt ondersteund. In tegenstelling tot de ondervloer, die deel uitmaakt van het raamwerk en de structuur van een huis, dient de ondervloer voornamelijk om een vlak, glad oppervlak te bieden om een gemakkelijke, aantrekkelijke installatie van de oppervlaktevloer mogelijk te maken. Het kan ook extra functies hebben, zoals het geluid van voetstappen dempen, het gevoel van de vloer onder de voeten verzachten en in sommige gevallen als vochtbarrière fungeren. De belangrijkste doelen van underlayment zijn:

• Maakt het oppervlak glad : onderlaag zorgt voor een gladder en beter voorspelbaar oppervlak voor de vloerbedekking dan de ondervloer, die voornamelijk een structurele rol heeft.
• Verbetert de hechting: in het geval van cementplaat biedt deze onderlaag een goede ondergrond voor keramische tegels om aan te hechten. Tegel hecht niet goed wanneer ze rechtstreeks op een ondervloer wordt aangebracht, waarvan bekend is dat deze uitzet en krimpt.
• Verbetert de structurele stabiliteit: Als resteffect kan een harde onderlaag de hele vloer een betere stabiliteit geven. Het is vooral handig bij deze functie in oudere huizen, waar de ondervloer kan worden gemaakt met planken in plaats van OSB- of multiplexplaten.

Ondervloer hoeft niet altijd nodig te zijn

Bij de meeste grote verbouwingsklussen zal de vloerinstallatie het leggen van een of andere vorm van ondervloer omvatten waarop de oppervlaktevloer kan worden geïnstalleerd. Maar de aard van die onderlaag is soms niet substantiëler dan een laag harspapier of tapijtvulling. Bij een gloednieuwe constructie kan de ondervloer zo stevig en glad zijn dat vloerbedekking direct op een tapijtvulling kan worden gelegd die rechtstreeks op de ondervloer is bevestigd, of hardhouten vloeren kunnen worden geïnstalleerd op een eenvoudige laag harspapier verspreid over de nieuwe ondervloer.

Vaker echter, en bijna altijd bij verbouwingsprojecten, zal een substantiëlere ondervloer over de ondervloer moeten worden bevestigd. In gevallen waarin de ondervloer in zeer slechte staat is, is het zelfs mogelijk dat de ondervloer zelf moet worden verwijderd en een nieuwe ondervloerlaag moet worden aangebracht voordat ondervloer en vloerbedekking kunnen worden aangebracht. In een badkamer die waterschade heeft gezien, moet de oude multiplex- of OSB-ondervloer mogelijk worden verwijderd tot aan de balken, een nieuwe ondervloer worden gelegd, gevolgd door een onderlaag van cementplaten en tot slot een nieuwe vloerbedekking van keramische tegels.

Het is ook mogelijk dat de vorige vloerbedekking voldoende als onderlaag kan dienen. Het is bijvoorbeeld gebruikelijk dat laminaatvloeren rechtstreeks op bestaande vinylplaten worden gelegd. En nieuw luxe vinyl kan vaak zonder problemen over oud vinyl worden gelegd. Tapijt wordt heel vaak over bestaande harde vloeren gelegd zonder helemaal geen onderlaag, behalve de tapijtvulling. Raadpleeg de instructies voor uw nieuwe vloermateriaal voor advies over wat voor soort ondervloer geschikt is.

Stijve onderlagen

De meeste vloerbedekkingen kunnen het beste worden geïnstalleerd op een harde ondervloer die over de ondervloer wordt aangebracht:

• Multiplex: op maat gezaagde platen van 4 bij 8 meter A / C-kwaliteit multiplex zijn een uitstekende onderlaag. A / C verwijst naar multiplex met een relatief glad oppervlak en een relatief ruwe zijde (voor de onderkant). Het hangt af van uw situatie, maar 0,25 tot 1,30 cm dik AC-multiplex is meestal de beste onderlaag voor veel droge toepassingen (onder hardhout, laminaat en bewerkt hout). De A-kant is glad genoeg, zelfs voor de dunste vinylvloeren. Multiplexplaten met scheepslap of messing en groef zijn beschikbaar voor gebruik als onderlaag, maar platen met een rechte rand zijn perfect acceptabel.
• Underlayment-panelen: Underlayment-panelen zijn in elkaar grijpend en worden geleverd in tegels van 2 bij 2 meter. DRIcore is een bekend merk ondervloeren. Vrij duur, ze zorgen ervoor dat de installatie veel sneller verloopt en zijn geweldig als vochtbarrière. Ze zijn een ideale onderlaag als u vloerbedekking of laminaatvloeren op een betonnen plaat legt, omdat ze de vloer iets van het beton heffen.
• Cement Board: Cement raad bladen zoals Wonderboard of vezelcement-board platen zoals Durock, worden alleen gebruikt voor gemetselde vloeren, zoals steen en porselein of keramische tegels. Het is glad, gemakkelijk te snijden en schimmelbestendig.
• OSB: Orient-strand board kan worden gebruikt als onderlaag voor sommige vloerbedekkingen, maar multiplex heeft over het algemeen de voorkeur voor alle vloeren waar een harde onderlaag wordt aanbevolen.

Zachte onderlagen

Er is een trend om zachte onderlagen te gebruiken, zoals vellen schuim of kurk als onderlaag. Omdat deze niet dezelfde structuur bieden als platen van hout of cementboard, vallen ze in een totaal andere klasse. Dit zijn "zwevende" ondervloeren, wat betekent dat ze helemaal niet aan de ondervloer vastzitten.

Ondervloeren van schuim en kurk doen twee dingen. Ten eerste zorgen ze voor een zeer lichte buffer tussen de bovenste vloerbedekking en oneffenheden in de onderliggende ondervloer (of de bestaande vloer, als u een nieuwe vloer direct over de oude legt). Onderlagen van schuim en kurk kunnen onvolkomenheden gladstrijken, zoals nauwelijks uitstekende schroefkoppen en kleine knoopgaatjes.

Deze materialen mogen waarschijnlijk niet worden gebruikt als vervanging voor een stijve ondervloer die rechtstreeks op een ondervloer wordt aangebracht, maar ze kunnen een goede oplossing zijn wanneer u een nieuwe vloerbedekking direct op een oude vloer legt die nog in goede staat is. Een laag schuim of kurk kan bijvoorbeeld goed werken als onderlaag wanneer u een laminaatvloer legt over een bestaande houten of keramische tegelvloer. En een laag schuim of kurk die over een harde onderlaag wordt gelegd, kan een effectief geluidsdempend kussen zijn dat laminaatvloeren laat klinken en minder hol aanvoelt onder de voeten.

Speciale overwegingen

Houd uw ondervloer zo dun mogelijk. Dikkere ondervloeren zullen problemen gaan opleveren, omdat ze compensatieproblemen kunnen veroorzaken tussen kamers met verschillende vloermaterialen. Overgangen kunnen problematisch zijn als het vloerniveau in een kamer aanzienlijk hoger is dan in de aangrenzende kamer. En in kamers met lage plafonds kunnen dikke ondervloeren zelfs een probleem vormen door de hoogte van de ruimte in te korten.