Alles over plantknooppunten
In de wetenschap van de plantenbiologie bestaat de stengel van een plant uit knooppunten en internodiën. De knooppunten van een plantstengel zijn die kritieke gebieden waaruit bladeren, takken en luchtwortels uit de stengel groeien, terwijl de internodiën die intervallen tussen de knopen zijn. Het lokaliseren van de knooppunten van een plant is belangrijk wanneer u regelmatig onderhoud doet, zoals snoeien, en ook wanneer u planten probeert te vermeerderen uit stengelstekken of enten.
Knooppunten identificeren
De basis van een knop, blad, takje of tak zit altijd vast aan een knoop, dus dit is een gemakkelijke manier om ze te vinden. Zelfs zonder zichtbare knoppen of bladeren, kun je zien waar het knooppunt van een takje zich bevindt door enkele tekens die alleen zichtbaar zijn bij een knooppunt:
- Een litteken in het bos waar een blad is weggevallen
- Een knopachtige, lichte vetmesting van het hout (zoals de ringen aan een bamboestok)
- Stevige delen van de stengel in planten met holle stengels zoals forsythia, gladde hortensia en bamboe
Plant internodiën
Internodiën daarentegen zijn de secties van de stam tussen knooppunten. Als de knooppunten de cruciale "organen" van de plant zijn, zijn de internodiën de bloedvaten die water, hormonen en voedsel van knooppunt naar knooppunt vervoeren.
Gewoonlijk zijn internodia lang en bieden ze enkele centimeters ruimte tussen aangrenzende knooppunten. Sommige planten vallen echter op door hoe dicht bij hun bladeren, en dus hun knooppunten, altijd zijn. Dwergconiferen hebben bijvoorbeeld dicht bij elkaar gelegen knooppunten. Taxus en buxus, met hun dichte bladeren, hebben ook altijd korte internodiën. Dit is de reden waarom deze planten in elke vorm kunnen worden geschoren of gesnoeid, inclusief de speciaal gebeeldhouwde vormen van vormsnoei.
Snoeien
Of u nu nieuw bent met snoeien of er gewoon door geïntimideerd bent, het lokaliseren van het knooppunt is een belangrijke stap in het snoeiproces.
- Snoei altijd net boven een knoop op een stengel. Op deze manier groeien de slapende knoppen in de knoop zelf uit tot nieuwe stengels. Als je onder een knoop snijdt, laat je een gedeelte van de stengel achter (de internode) waar geen nieuwe stengels kunnen groeien. Dit gedeelte zal vatbaar zijn voor rot en vatbaar worden voor ziekten die uw plant kunnen doden.
- Snoei boven knooppunten met toppen die van het midden van de plant af zijn gericht. De nieuwe groei zal in die richting groeien, waardoor het midden van de plant open blijft voor lucht en licht. Dit voorkomt ziekten en plagen. Dit werkt ook goed als je een plant in vorm brengt. Bij het snoeien van rozen kun je bijvoorbeeld terugsnoeien tot knooppunten met de toppen naar buiten gericht, omdat dit de groei naar buiten bevordert en een mooie open vorm aan de plant geeft.
Voortplanting
Veel soorten planten, zowel houtachtig als kruidachtig, kunnen worden vermeerderd door stengelstekken, een proces dat een plant oplevert die identiek is aan zijn ouder. Een stek van 15,20 cm of langer wordt van de ouderplant genomen om in de grond te bewortelen. Om succesvol te rooten, snijd je direct onder een knoop, want dit is het gebied dat de wortels zal produceren. Het snijden heeft ook een eindknop of een ander knooppunt boven de grondlijn nodig waar de nieuwe stengel en takgroei kan optreden.
Enten
In tegenstelling tot snoeien, als je sneden wilt maken voor het enten - een takweefselsegment van een plant verbinden met het stengelweefsel van een andere waardplant - maak je deze sneden in de waardplant niet bij de knooppunten, maar dwars door het midden van een internode. In de zweep- en tongtransplantatie moeten bijvoorbeeld zorgvuldige sneden worden gemaakt langs de nerf van het hout in de internode-ruimte. Als u deze sneden door de dikke, knobbelige knopen zou maken, zouden ze niet recht zijn en zou de transplantaatverbinding waarschijnlijk mislukken.