Hoe maak je een zweep-en-tongtransplantaat?

Het zweep-en-tongtransplantaat wordt gebruikt om een veilig transplantaat te maken met veel oppervlaktecontact tussen de telg en de onderstam. Het wordt gebruikt om dunne stukjes stam en telg met elkaar te verbinden, meestal ongeveer potlooddik, maar het vereist waarschijnlijk de hoogste fijne vaardigheid van alle transplantaten. Als dit te moeilijk blijkt of als u nog niet eerder heeft geënt, begin dan met het splitsingstransplantaat.

Waarom zou je een graft met zweep en tong gebruiken?

In plaats van de eenvoudigere splitsingstransplant, die twee gezichten heeft, creëert deze graft een "zweep" en een "tong" die elk twee gezichten hebben op zowel de telg als de onderstam: in totaal acht gezichten. Dat is vier keer zoveel contact, wat een grotere kans op genezing van de graft union betekent.

Het nadeel is dat de tongsnede een technisch moeilijke en potentieel gevaarlijke snede is, waarbij het scherpe mes gemakkelijk kan wegglijden en een vinger kan snijden als het verkeerd wordt gedaan. Zonder veel oefening is deze methode op zijn best traag en in het slechtste geval pijnlijk.

Het is niet gebruikelijk om dit type transplantaat in een moestuin te gebruiken, tenzij je aan het spelen was met nieuwe enting om veel verschillende telgen toe te voegen aan een fruit- of sierboom. In deze gevallen, waar u verschillende soorten peren op een perenboom wilt zetten, of verschillende kersen op een kersenboom, is het hout dat u bewerkt misschien klein genoeg. Een andere en mogelijk betere optie zou zijn om minder grafts te maken en in plaats daarvan aan een dikke tak met een gespleten of zijstomptransplantaat te werken.

Wat je nodig zult hebben

• Winterweer (al het hout moet inactief zijn)
• Entmes
• Onderstam en telg van dezelfde grootte, een kwart tot een halve inch. Scion heeft minstens drie gezonde toppen
• Koord en plastic tape of zegellak

De zweep-en-tongtransplantatie maken

1. Slijp je mes. Voor dit transplantaat moet het zo scherp mogelijk zijn. Als het bot is, probeer je de snede te maken door de kracht die je uitoefent te vergroten, waardoor je risico op uitglijden toeneemt. Een bot mes zal eerder draaien als het door het hout gaat en een golvende snede maakt.
2. Maak in één beweging een lange, gladde snede onder een hoek over een internode aan de bovenkant van de onderstam om een ovaal gezicht te creëren van ongeveer 2,5 cm lang, of langer als je hout dikker is. Houd hierbij het hout stevig vast met één hand en je mes stevig in vier vingers van je snijdende hand, met de duim van die hand recht naar buiten. De snede is een enkele, rechte trekbeweging, zijwaarts trekken over je borst en weg van je hand die het hout vasthoudt. Geen van uw vingers beweegt van de positie tijdens het snijden, waardoor uw duim voor en uit de weg van het mes blijft.
3. Maak een snede van dezelfde lengte en hoek over de basis van de telg.
4. Controleer of deze bezuinigingen overeenkomen. Plaats deze sneden nu tegen elkaar en zorg ervoor dat ze goed op één lijn liggen, dezelfde hoek hebben en een recht, niet golvend gezicht. Bij plaatsing tegen elkaar mogen er geen luchtspleten of zichtbaar binnenhout zijn. Als er een probleem is, is dit het moment om te proberen dit te verhelpen door opnieuw in te korten.
5. Maak de tongen. Dit is de moeilijke en gevaarlijke snit. Beginnend op ongeveer 0,33 van de weg naar beneden vanaf de punt van je hout, moet je in het gezicht snijden. Uw snede moet recht zijn, ongeveer de helft van de lengte van de eerste snede en parallel aan de eerste snede. Maak dezelfde snede in zowel telg als onderstam. Na voltooiing kunnen de twee stukken op een in elkaar grijpende manier in elkaar worden geschoven.
6. Schuif de telg en de kolf samen om in elkaar te grijpen. De tongen passen precies in elkaar en de natuurlijke spanning van het hout moet het transplantaat stevig vasthouden, met minimale of geen luchtruimte tussen de stukken hout. Als de diktes enigszins verschillen, centreer de telg dan niet. Verplaats het eerder om er zeker van te zijn dat een van de twee zijden soepel op één lijn ligt.
7. Bind en verzegel het transplantaat door het strak van boven naar beneden te wikkelen, bedekt met plastic tape of zegellak.
8. Follow-up met algemene nazorg, zoals vochtigheidscontrole, totdat de verbinding volledig in beslag neemt.