Ken je Eames-meubels

Het goede spul

De meest waardevolle Eames-stukken dateren uit het eerste decennium van productie: 1946-1956. Maar stukken uit de late jaren '50 tot de vroege jaren '60 kunnen ook een verzamelwaarde hebben. Het goede nieuws is "veel van het werk is ondertekend", zegt Wright. Ongeveer 70% van de stukken had papieren emblemen, dus het eerste waar je op moet letten aan de onderkant van een stoel of tafel, of aan de binnenkant van een kastlade, is een sticker (of de overblijfselen ervan). "Niet gemarkeerd worden betekent niet dat er iets nep is", waarschuwt Wright - de etikettering was in de beginjaren een beetje losjes - maar het is een goed begin.

De bijzonderheden

De papieren stickers varieerden, afhankelijk van het jaar en het meubelstuk. Maar ze waren meestal rood, crème of zwart gekleurd (of een combinatie). Ze zeggen meestal 'Charles Eames' of 'Designed by Charles Eames'. Ze dragen de naam van de fabrikant: Herman Miller Furniture Company, met zijn logo - het ziet eruit als een gestileerd gewei of een kroon met twee tanden. Daaronder staat Zeeland, Michigan of Venetië, Californië, de locaties van de fabrieken van het bedrijf. (Wees op uw hoede als u iets ziet met een specifieker adres; vijfcijferige postcodes bestonden nog niet in de jaren '50.)

Namen om op te letten

Voorwerpen gemaakt van gegoten glasvezel, zoals de beroemde emmer- en schelpstoelen meubelverzamelaars uit het midden van de eeuw die graag in bezit willen hebben, hebben vaak nog intacte emblemen met de naam "Zenith Plastics". Een andere naam om op te letten: Tigrette, die de speelgoedlijn van Eames maakte.

Nog een label, en zoek ook naar de letters

Op houten stoelen, tafels en fauteuils staat op de sticker vaak de naam "Evans" - de Evans Product Company vervaardigde het triplex dat de Eames zo kunstzinnig gebruikten. Dit moet niet worden verward met ontwerper Paul Evans uit het midden van de eeuw.

Op de onderkant van een stuk kunnen ook drie letters zijn gestempeld, onder de indruk of met de hand geschreven, bijvoorbeeld LCW, DAX, DCM. Dit zijn de modelnamen. Eames-stukken werden militaire mode genoemd, merkt Wright op, met afkortingen van drie letters. "LCW" staat bijvoorbeeld voor "Low Chair Wood", terwijl "DCM" "Dining Chair Metal" betekent.

Kers op de taart

Vraag wel of een stuk zijn originele afwerking heeft. In overeenstemming met hun mantra van functioneel meubilair, hielden de Eames niet van chique afwerkingen; dus een stuk moet een zachte patina hebben, verder versterkt door het verstrijken van decennia. De vroegste meubels waren in gedempte kleuren; heldere, verzadigde tinten kwamen later binnen. Maar wat de kleur ook is, "een echt waarschuwingsbord is als een stuk te fris is, te glanzend," zegt Wright. 'Het moet er een beetje versleten uitzien, zijn ouderdom laten zien - dat is wenselijk.'

Prijzen voor originaliteit

Er oud uitzien is één ding, maar - zoals bij elke antieke of verzamelstaat - doet het er toe. En hoe origineler die staat, hoe beter. Zelfs details over de vraag of de schroeven op een stuk ooit zijn losgedraaid, kunnen de waarde van een stuk beïnvloeden. ("Sommige Eames-verzamelaars komen wel in de kleinste details", staat Wright toe.) Sommige reparatiegerichte veranderingen - zoals nieuwe rubberen voetjes of schokdempers ter vervanging van uitgedroogde of gebarsten exemplaren - doen er niet zoveel toe. Toch vraagt perfectie een prijs. Op de Eames-veiling van Wright in 2010, de opslageenheid, links (een mooi, maar niet bijzonder zeldzaam model) in volledig originele staat, haalde 11200€ op. zegt Wright.

Niet alle modellen zijn gelijk gemaakt

Omdat ze in massaproductie zijn, zijn er veel voorbeelden van Eames-meubels, dus veel items zijn niet extreem duur (althans volgens de normen voor antiek meubilair). Maar sommige modellen kwamen minder vaak voor dan andere. Dus, in termen van prijsstelling, "gaat het over zeldzaamheden", zegt Wright. Op zijn veiling bracht de links afgebeelde Eames-stoel 1490€ op, terwijl een paar soortgelijke, hetzelfde model uit hetzelfde jaar met dezelfde sticker en in vrijwel dezelfde staat, samen 370€ opbrachten. Waarom? "Het ging allemaal om de bekleding in Harlequin-patroon" op de eerste stoel, legt Wright uit - een ongewoon decoratief kenmerk, met "een heel fijne sfeer". En, uiteraard, in bijna nieuwe vorm.

Blijf dicht bij huis

De Eames ontwierpen meubels voor zowel kantoren als woningen. Als u voornamelijk koopt voor investeringswaarde, focus dan op het laatste. "Het kantoormeubilair is over het algemeen minder waard, heeft minder verzamelcachet", merkt Wright op. Dat is deels te danken aan populariteit - "de meeste van hun grootste hits waren ontworpen voor thuis" - en schaarste: Herman Miller begon in 1965 met de geleidelijke beëindiging van de woonmeubellijn, maar bleef de business line maken. In 1994 lanceerde het bedrijf de Herman Miller for the Home-collectie, waarmee veel van de oude Eames-ontwerpen werden gerepliceerd. Strikt genomen zijn ze legitiem en hebben ze "grote integriteit", zegt Wright, "ze zijn gewoon niet voor de verzamelaarsmarkt."

Doe je huiswerk

Zoals met elk gebied van verzamelobjecten, als je serieus bent, bestudeer dan het veld en leer jezelf. Veel musea hebben stukken van Eames. Aan literatuur over het duo geen gebrek; Eames Design: The Work of the Office of Charles and Ray Eames door Marilyn & John Neuhart en Ray Eames (Harry N. Abrams, 1989) is "absoluut de Bijbel", zegt Wright. De website www.eamesoffice.com, beheerd door de kleinzoon van Charles, is ook een waardevolle bron en werkt momenteel aan een catalogue raisonné van de Eames-canon. De Herman Miller-website, www.hermanmiller.com, heeft een tijdlijn en andere informatie over de Eames.