Korte geschiedenis van formeel landschapsontwerp

Misschien wilt u het ontwerp in uw voortuin opnieuw maken, maar weet u niet hoe u moet beginnen. U weet dat u de gazononderhoud beu bent , maar u weet niet of u een informeel of formeel landschapsontwerp wilt. Een korte geschiedenisles kan u helpen uw smaak beter te definiëren en de make-over te lanceren die u zo graag wilt.

Als u begrijpt hoe landschapsontwerpen zijn geëvolueerd, kan dit voor u duidelijk maken wat u van uw landschap verwacht. Misschien val je, zonder het te weten, in een van de twee belangrijkste stromingen:

• Formeel ontwerp, met zijn geometrische patronen
• Of informeel ontwerp, dat geometrische patronen schuwt en streeft naar een meer "natuurlijke" uitstraling

Oude Grieken, geometrie en formeel ontwerp

De oude Grieken staan bekend om hun liefde voor wiskunde en filosofie (waartussen een nauwe band bestond). Je hebt gehoord van twee van hun wiskundige erfenissen: de Euclidische meetkunde en de stelling van Pythagoras. Euclides en Pythagoras waren allebei oude Grieken.

In de wiskunde en vooral in de meetkunde ontdekten de Grieken een wereld van perfectie, zuiverheid en schoonheid die niet bezoedeld kon worden door de realiteit van het dagelijks leven. Het was een toevluchtsoord voor de onvolmaakte wereld om hen heen, een toevluchtsoord waarin in een oogwenk perfectie kon worden opgeroepen. Rechte lijnen, vlakke vlakken, perfecte cirkels: ze zijn zo schoon, helder, ordelijk en duidelijk. Gewapend met een ordelijke mentaliteit gedisciplineerd door wiskunde en verliefd op geometrische patronen, kunnen we soms zelfs onze wil opleggen aan de natuur, wat een centraal thema is in de westerse geschiedenis, inclusief de formele geschiedenis van landschapsontwerp.

Formeel landschapsontwerp en de engels komen ertegen in opstand

Een manier om uw wil aan de natuur op te leggen, is door de planten in uw landschapsontwerp te beperken tot een geometrische lay-out. Het natuurlijke landschap daarentegen is vanuit artistiek oogpunt chaotisch. Niets is zelfs, er zijn veel ruwe randen en de ene plantensoort groeit willens en wetens naast de andere, ongeacht de verhoudingen of andere ontwerpoverwegingen.

Volgens de definitie van landschapsarchitectuur werken we eraan om deze regeling te verbeteren wanneer we ons bezighouden met landschapsarchitectuur. Maar het formele ontwerp gaat verder dan alleen verbetering. Het is verbetering "met een houding".

In het formele landschapsontwerp wordt de inhoud ondergeschikt aan de vorm: de natuur levert de planten (de inhoud), maar we hanteren zulke rigide richtlijnen in hun opstelling (de vorm) dat de meeste aandacht naar de vorm wordt getrokken. Ons eigen handwerk wordt de ster van de show, terwijl de planten slechts een ondersteunende rol spelen. De planten die van oudsher werden gekozen om een dergelijke compositie te ondersteunen, waren degenen die het gemakkelijkst zijn om mee te werken.

Een plant die zich goed aanpast aan geometrische patronen is buxus (buxus). Buxusstruiken kunnen gemakkelijk worden gevormd tot brave heggen die voldoen aan de vorm die we hen willen opleggen, of het nu een cirkel, een rechte lijn, enz. Is. In formele tuinen kan een reeks zorgvuldig opgestelde en onderhouden buxushagen het geheel zijn. tuin. Het is niet een stijl die veel aan variatie wordt gegeven, en bloemen spelen ook geen centrale rol.

De Romeinen, die praktische leerlingen van de Grieken, lieten ons in hun literatuur een voorbeeld achter van dit gebruik van buxushagen om eenheid op te leggen aan het chaotische natuurlijke landschap. Het voorbeeld wordt gegeven door Plinius de jongere, die het tuinontwerp van zijn eigen landgoed in Toscane beschrijft. Plinius spreekt van gesnoeide buxushagen die vakkundig zijn ingezet om het landschap op een precieze manier in te delen. Bovendien werd buxus gebeeldhouwd tot vormsnoei met afbeeldingen van dieren, een verdere bewering van meesterschap over de natuur (een plant als het ware in een dier veranderen).

Toen Europa overging van de Romeinse overheersing naar de middeleeuwen, ontbrak het helaas aan de rijkdom, technische expertise en cultuur die nodig waren voor een landgoed als dat van Plinius. Maar de strakke structuur van het formele ontwerp werd in ieder geval doorgegeven in de vorm van de knooptuinstijl die in middeleeuwse kloostertuinen werd gebruikt. Renaissance Italië bracht formeel landschapsontwerp terug op grote schaal, en het bewind van Lodewijk XIV was getuige van de opkomst van de klassieke Franse tuin in Versailles, het hoogtepunt van deze stijl.

Kirk Johnson legt uit hoe formeel ontwerp zijn match ontmoette met de opkomst van het Engelse landschapstuinontwerp in de 18e eeuw (hoewel de twee bewegingen een voorliefde voor gazons deelden). Johnson citeert Alexander Pope, de Engels dichter, als een impuls voor het in formele design. Paus drong aan op een terugkeer naar de ‘beminnelijke eenvoud van de onversierde natuur’ en drong er bij ons op aan ‘het genie van de plek te raadplegen’, zodat we altijd inspiratie uit de natuur zullen halen.

Engelse cottage-tuinen

Maar op zijn eigen manier had ook de landschapstuinbeweging een starheid. De grootste klap in de Engelse opstand tegen formeel ontwerp kwam met de evolutie van het Engels cottage gardens. Deze opstand kreeg later hulp van de romantische beweging in literatuur en kunst. Dit was een beweging tegen classicisme en zijn waardering voor orde, discipline en gematigdheid. In het tuinontwerp vertaalde de invloed van de romantiek zich in de nadruk op het gebruik van planten om ons emotioneel te inspireren in plaats van intellectueel. Met zijn mystieke charme en romantische uitstraling weerspiegelt deze stijl zijn historische wortels.

De romantiek richtte zich niet alleen op het emotionele, maar plaatste ook de boeren, die in het verleden veracht werden, op een voetstuk. En het waren oorspronkelijk de boeren die cottage gardens hadden aangelegd en onderhouden. Dat hadden ze gedaan voordat het trendy werd met meer welvarende groepen. De echte cottage-tuin van de boeren was praktisch en ook esthetisch aangenaam. Zo waren culinaire en medicinale kruiden gemeenschappelijke componenten. Ook fruitbomen behoorden vaak tot de typische planten die in cottage gardens werden gebruikt.

Maar nadat Engelse cottage gardens buiten de boerenkringen (en ook buiten Engeland) waren aangeslagen, kregen hun esthetische eigenschappen de meeste aandacht. Een van de beroemdste cottage-tuinen is ontworpen door Claude Monet (1840-1926), de Franse impressionistische schilder. Geen enkele discipline oefende een sterkere invloed uit op het tuinontwerp dan landschapsschilderkunst. Het was een geval van 'leven dat kunst imiteerde'. Monet is een bijzonder interessant geval, omdat hij niet alleen een kunstenaar is die landschappen schilderde, maar ook iemand die actief was in tuinontwerp. Bij Monet ging de invloed twee kanten op.

Engelse cottage-tuinen, met hun wilde overvloed aan rozenstruiken, meerjarige bloemen, met wijnranken begroeide tuin-priëlen en planten die over stenen loopbruggen tuimelen, zijn populair in Europa. Dit is een informele stijl die bedoeld is om een sfeer van luchtige vrolijkheid op te roepen. Het oog smult van een wirwar van bloemen, die schijnbaar lukraak verspreid zijn en gedachten oproept aan een 'natuurlijk landschap'. De planten zelf zijn net zo belangrijk als hun gebruik in de algehele compositie, en de wildheid van het arrangement suggereert een nauwere omgang met de natuur.

Maar hoewel cottage gardens populair zijn in Europa, lijdt het geen twijfel dat het gazon het dominante element is in de Europese landschapsarchitectuur.

Geschiedenis van het Europese gazon

Frederick Law Olmsted en Edwin Budding spelen een grote rol in de geschiedenis van het Europese gazon. Zoals David Quammen zegt in Rethinking the Lawn, is de geschiedenis achter het Europese gazon complexer dan u misschien denkt. Enerzijds is er een element van democratisering. Toen Olmsted, de baanbrekende Europese landschapsarchitect, in 1869 de buitenwijk Riverside van Chicago aanlegde, verbanden open, eentonige grasvelden de huizen van de gemeenschap tot iets dat riekte naar collectivisme. Maar er was ook een tegengestelde dynamiek aan het werk.

In 1830 had Edwin Budding een apparaatje uitgevonden voor het maaien van gazons. Het was het begin van de geschiedenis van de grasmaaier. Vóór deze uitvinding konden alleen aristocraten gazongras onderhouden, dus gazons waren zeldzaam. Toen de maaier arriveerde, grepen huiseigenaren in de voorsteden de kans die hierdoor ontstond om een eigen gazon te hebben, waardoor hun sociale status werd verhoogd (totdat alle anderen hetzelfde deden). Het Europese gazon heeft dus zowel democratische als elitaire tendensen.

Maar er is iets fundamenteler achter Europa's obsessie met gazons. Ons verlangen om onze wil op te leggen aan de natuur lijkt de grootste factor te zijn. Het gazon is bedoeld om de ijver te tonen van de persoon die het bezit, niet de planten, zelf. Het is opnieuw vorm over inhoud, zoals bij formeel landschapsontwerp.

Een grassprietje is zo saai als de plantenwereld ooit wordt, dus er is weinig kans dat een van de componenten van dit arrangement de show steelt ten koste van het arrangement als geheel. In tegenstelling tot de speels helter-skelter-stijl van cottage gardens, vertegenwoordigen gazons de rechtsstaat en de rede. We steken onze neus op de natuur door de binnenkant naar buiten te verlengen en een groen tapijt uit te rollen waarmee we vrij kunnen overgaan tussen buiten en binnen zonder zelfs maar vuil het huis in te sporen.

Het gazon is een andere landschapssamenstelling met een bevredigend stukje geometrie erin, hoe eenvoudig ook. Het is het antwoord van de arme man op een formele tuin met keurige rijen buxushagen. Een zorgvuldig onderhouden gazon vertegenwoordigt een horizontaal vlak. Niemand zou opscheppen over een gazon waarvan het gras aan de ene kant 13 centimeter hoog was en aan de andere kant 5 centimeter. Het hele punt achter een gazon, esthetisch gezien, is zijn uniformiteit. Het moet niet alleen uniform zijn in hoogte, maar ook in samenstelling (geen "onkruid") en in kleur. Hoe nauwkeuriger, hoe beter.

Als je het maaien van gazons beu bent, zou je willen dat Budding de maaier nooit had uitgevonden. Misschien wil je zelfs je gras doden en het door iets anders vervangen. Maar voordat u een landschappelijke make-over uitvoert, moet u uzelf afvragen wat u echt uit uw tuin wilt halen.

Natuurlijk ontwerp versus minimalistische stijl

Als u overweegt om over te stappen van gazon naar een meer informeel, "natuurlijk landschap", bedenk dan goed op welke denkrichting u zich abonneert: formeel of informeel. U zult misschien zelfs ontdekken dat datgene waarnaar u hunkert, beter een 'minimalistisch landschapsontwerp' wordt genoemd. Een landschap opnieuw maken is duur en veel werk. Voordat u begint, moet u ervoor zorgen dat het nieuwe ontwerp echt uw diepgevoelde overtuigingen over het onderwerp weerspiegelt en ook praktisch zal zijn. Als de behoefte aan weinig onderhoud een van uw diepgevoelde overtuigingen is, overweeg dan serieus om te minimaliseren.

Aanhalingstekens worden rond "natuurlijk landschap" geplaatst om aan te geven dat deze terminologie, hoewel vaak gehoord, bedrieglijk is. Er is wat werk nodig om een goed verzorgd, maar natuurlijk ogend ontwerp te behouden; het komt niet vanzelf. Als u het onderhoud van de tuin vrijwel wilt elimineren, heeft u een minimalistisch ontwerp nodig, niet een 'natuurlijk landschap'.

Beslissen of u uw gazon wilt vervangen door een informeel ontwerp:

• Als u uw eigendom verkoopt, is het veiliger om vast te houden aan een gazon en conservatievere aanplant, zoals de traditionele funderingsbeplanting. Potentiële kopers willen eerder een formeel ontwerp dan de informaliteit van het 'natuurlijke landschap'.
• Als je motivatie voor de verandering is om dichter bij de natuur te komen, zorg er dan voor dat dit je oprechte overtuiging is en dat je niet zomaar toegeeft aan een rage. Bedenk dat 'onze wil opleggen aan de natuur' niet allemaal slecht is. We zouden nog steeds in grotten leven als onze voorouders dat hadden gedacht. Filosofisch gezien brengt een minimalistisch ontwerp je ook dichter bij de natuur.
• Als uw motivatie voor de verandering is om te besparen op tuinwerk, zult u uw ontwerp en plantenselectie zorgvuldig moeten afstemmen om precies dat doel te bereiken. Wat u specifiek nodig heeft, is een minimalistisch ontwerp dat u niet per se esthetisch zal bevredigen. De stijl van een cottage-tuin geeft misschien het gevoel van een "natuurlijk landschap", maar het is niet minimalistisch: je kunt gemakkelijk evenveel tijd doorbrengen in een cottage-tuin als op een gazon (vooral als je rekening houdt met de installatie). Als u zich op uw gemak voelt met een gazon dat niet perfect is, hoeft gazononderhoud niet veel tijd in beslag te nemen. Natuurlijk zal de echte liefhebber van cottage gardens veel tijd in één willen werken.

Deugden van minimalisme:

• Als het besparen van tijd op onderhoud een belangrijke overweging voor u is, kunt u het beste een minimalistisch ontwerp gebruiken. U kunt bijvoorbeeld het soort schone, frisse uitstraling krijgen dat hoort bij een formeel landschapsontwerp door royaal gebruik te maken van mulchen en hardscape. Gebruik in plaats van heggen stenen muren om geometrische vormen te maken. Bouw een uitgebreid bakstenen terras of een plavuizen terras om ruimte in te nemen die anders onderhouden zou moeten worden. Gebruik bodembedekkers in plaats van gras en verbind de delen van uw landschap met brede metselpaden. Zonder esthetiek in een ondraaglijke mate op te offeren, is een minimalistisch ontwerp erop gericht meer uit minder te halen (wat minder onderhoud voor u betekent).
• Overweeg de milieu-impact van gazononderhoud. Zelfs als u herbiciden en chemische meststoffen uit uw regime verwijdert, zult u waarschijnlijk nog steeds een grasmaaier op gas gebruiken. Zeer weinig mensen zijn bereid om de oude spieraangedreven, handmatige duwmaaiers te gebruiken om grote gazons te maaien, ondanks het feit dat gasmaaiers lawaaierig, gevaarlijk en vervuilend zijn. Een andere optie wordt echter vertegenwoordigd door de nieuwe grasmaaiers op batterijen.
• Als u niet geeft om een "natuurlijk landschap" of om een minimalistisch ontwerp, bent u mogelijk een kandidaat voor een formeel ontwerp. Hier is een idee om uw liefde voor ordelijkheid nog krachtiger uit te drukken dan een gazon alleen zou doen: plant naast een gazon ook heggen. Een ontwerp met een goed onderhouden gazon omgeven door scherpe heggen is een gedurfde uitdrukking van uw smaak voor landschapsarchitectuur.