Casimiroa-groeiende witte sapote

De witte sapote behoort tot het geslacht Casimoroa en is een van de vele planten uit verschillende families die de algemene naam "sapote" draagt. Anderen omvatten de mamey sapote (van het Pouteria) geslacht en de zwarte sapote (van het Diospyros genus). Wat deze planten, die zelfs uit verschillende families kunnen komen, verenigt, is de eetbare vrucht, die populair is in tropische gebieden.

De witte sapote draagt een middelgrote, ronde vrucht met een zoet en ietwat delicaat wit vruchtvlees. Afgezien van de witte sapote (C. edulis), zijn er ongeveer vijf andere soorten in dit geslacht. Typische exemplaren uit het geslacht groeien uit tot kleine bomen of grote struiken en zijn wintergroen in tropische streken.

Ze kunnen binnenshuis in grote containers worden gekweekt, hoewel het, net als bij al het tropische fruit, een uitdaging zal zijn om een exemplaar tot fruit te brengen. Als je echter een witte sapote vrucht krijgt, kan het nog steeds leuk zijn om het zaadje te drogen en te laten ontkiemen en het als sierplant te laten groeien. Het zijn mooie kleine bomen met verwrongen en ruwe stammen en glanzende bladeren aan hangende takken. Het is bestand tegen koudere temperaturen (zelfs tot het vriespunt) en koude tocht en houdt niet van intense hitte en vochtigheid.

Groeiende omstandigheden

White Sapote is niet bijzonder moeilijk te kweken als je deze parameters volgt:

• Licht: De witte sapote groeit in tropische streken, maar heeft de neiging om op grotere hoogte te groeien. Het houdt dus van fel zonlicht, maar heeft geen sterk direct zonlicht nodig om te gedijen.
• Water: Gemiddelde waterbehoefte, maar laat het nooit in stilstaand water staan. Err aan de kant van dor.
• Bodem: elke goede, snel doorlatende potgrond is waarschijnlijk voldoende.
• Meststof: voer het hele groeiseizoen met een zwakke vloeibare citrusmeststof.

Voortplanting

De meest waarschijnlijke manier waarop je een witte sapote tegenkomt, is een vrucht, dus je plant je voort uit zaad. Om een sapote-zaadje te ontkiemen, laat je het verse zaad eerst drogen en plant je het in een bak met vochtige grond. Ze kunnen ook worden vermeerderd door middel van luchtlagen, wat vaak wordt gedaan door commerciële telers.

Ze wortelen niet goed uit stekken, dus het is het beste om deze techniek indien mogelijk te vermijden.

Verpotten

Witte sapote is niet bijzonder snelgroeiend en zou slechts om de twee jaar moeten worden verpot als juvenielen.

Over het algemeen houden ze niet van verpotten, dus grotere exemplaren moeten in hun kuipjes worden gelaten en op de juiste maat worden gesnoeid.

Rassen

De witte sapote is de meest voorkomende soort van de Casimiroa-soort. Het groeit als een wilde plant in centraal Mexico en Centraal-Europa, maar ook als een beperkte commerciële plant in Florida en een sierplant in Californië. Het wordt ook gebruikt om schaduw te bieden op koffieplantages in Centraal-Europa.

Binnen de soort zijn er veel cultivars die zijn gekweekt vanwege de gewenste vruchteigenschappen, waaronder gebrek aan zaden, smaak of winterhardheid van de vrucht, die notoir kwetsbaar is en gemakkelijk kan worden vernietigd. Vanwege uitgebreide hybridisatie, planten veel sapotes zich niet goed voort uit zaad.

Telers tips

Zoals planten gaan, zijn deze niet bijzonder moeilijk te kweken, maar als je het geluk hebt fruit te krijgen, zijn er enkele voorzorgsmaatregelen die je in acht moet nemen. Trek het fruit nooit van de boom af, want dit bevordert snel rotten van het fruit.

Snijd in plaats daarvan de vrucht van de boom met een klein stukje tak er nog aan vast. Deze kern zal verwelken en afvallen, wat aangeeft dat de vrucht klaar is om te eten. Over het algemeen zijn de vruchten buitengewoon kwetsbaar en moeten ze groen worden geoogst.

Witte sapote is kwetsbaar voor ongedierte, waaronder bladluizen, wolluis, schaal en witte vlieg. Identificeer de besmetting indien mogelijk zo vroeg mogelijk en behandel met de minst giftige optie.