Voors en tegens van platte daksystemen

Systemen voor platte daken

Een plat dak is eigenlijk niet plat; het heeft een zeer lage helling - tussen 0,25 tot 1,30 cm per meter - zodat het water afvoert. Maar zo'n lage helling houdt veel langer sneeuw en water vast dan een steil hellend dak en heeft daarom een heel ander materiaal nodig om waterdicht te blijven. Terwijl standaard hellende daken typisch gordelroos hebben die overlappen als vissenschubben, zodat water erover glijdt, is een plat dak ontworpen als een doorlopend of monolithisch oppervlak dat gedurende een beperkte tijd wat stilstaand water kan vasthouden.

Er zijn drie hoofdtypen systemen voor platte daken:

• Membraan of enkellaags
• Opgebouwde dakbedekking (BUR)
• Gemodificeerd bitumen (MBR)

Membraan (enkellaags) dakbedekking

Er zijn verschillende soorten membraandakmaterialen, waaronder rubber- en kunststofformuleringen. Het meest gebruikte type voor platte daken in woningen is EPDM (ethyleen propyleen dieen monomeer), een synthetisch rubber plaatmateriaal dat ook vaak wordt gebruikt als vijverfolie.

Membraandakbedekking bestaat uit een laag isolatieplaat met daarop platen (het membraan) van EPDM-rubber of ander materiaal. Het EPDM-membraan kan los worden gelegd en op zijn plaats worden gehouden met ballast, zoals riviergesteente of metselwerk. Het membraan kan ook op de isolatielaag worden bevestigd of verlijmd.

Voordelen

• Reparaties zijn relatief eenvoudig en goedkoop; huiseigenaren kunnen sommige reparaties zelf uitvoeren.
• Het dakdek behoeft geen versteviging omdat EPDM dakbedekking lichtgewicht is.
• Lekken zijn zeer zeldzaam bij EPDM-dakbedekking, op voorwaarde dat er geen oppervlakteschade optreedt.
• EPDM-dakbedekking kan warmte vasthouden om de verwarmingskosten te verlagen; andere soorten membraandaken kunnen warmte weerkaatsen om het huis koeler te houden.

Nadelen

• Dakdoorvoeringen, zoals leidingen, HVAC-systemen en schoorstenen, maken de installatie moeilijker en duurder; penetraties kunnen een bron van lekken zijn als ze niet goed worden geflitst.
• Membranen kunnen worden doorboord door vallende takken, voetgangers tijdens installatie of onderhoud, of stormschade, waardoor lekkages ontstaan.
• Naden tussen membraanplaten, terwijl ze zijn afgedicht, zijn veelvoorkomende gebieden voor lekken.

Opgebouwde dakbedekking (BUR)

Opbouwdaken (BUR) waren het meest voorkomende type plat dak voordat gemodificeerde bitumen- en membraandaken werden ontwikkeld. BUR bestaat uit vele lagen: een onderlaag of twee isolatieplaten, meerdere tussenlagen teer of asfalt afgewisseld met lagen dakleer en een toplaag grind. Het resultaat is een dikke, stevige, naadloze dakconstructie die zeer goed bestand is tegen beschadigingen.

Hoewel opgebouwde dakbedekking nog steeds wordt gebruikt in sommige commerciële toepassingen, is het geen gebruikelijk daktype voor huizen, voornamelijk vanwege het gewicht en de dikte, evenals de sterke geuren en rotzooi die het tijdens de installatie veroorzaakt.

Voordelen

• BUR biedt uitstekende bescherming tegen water, uv-straling en slecht weer.
• BUR is onderhoudsarm en kost heel weinig om gedurende de hele levensduur te onderhouden.
• Het is gemakkelijk om lagen te verwijderen bij het repareren of opnieuw aanbrengen van het dak.
• Het grind in de opgebouwde dakbedekking maakt het zeer goed bestand tegen normaal voetverkeer.

Nadelen

• Het aanbrengen van BUR is traag en arbeidsintensief vanwege de vele lagen en materialen die erbij komen kijken.
• Mogelijk gevaarlijke dampen en dampen worden uitgestoten tijdens de installatie.
• De dakbedekking is erg zwaar en vereist vaak dat dakbalken worden versterkt voordat deze worden geïnstalleerd.
• Het vinden van de oorzaak van een lek kan moeilijk zijn en soms moet het hele dak worden gedemonteerd.
• Opgebouwde dakbedekking is niet flexibel bij koude temperaturen, waardoor deze gevoelig is voor beschadiging.

Gemodificeerde bitumen dakbedekking

Gemodificeerde bitumen dakbedekking (MBR) werd begin jaren 60 ontwikkeld als een lichter alternatief voor BUR. Het komt ook zonder veel van de rotzooi, hitte en geur die gepaard gaat met het installeren van BUR. Gemodificeerde bitumen dakbedekking is een flexibel materiaal op asfaltbasis met een minerale toplaag, vergelijkbaar met traditionele asfaltshingles. Het wordt geleverd in opgerolde vellen die 3 meter breed en maximaal 36 meter lang zijn. De platen worden op het dak gerold bovenop een basisplaatmembraan.

De conventionele installatiemethode, "torch-down" genaamd, houdt in dat de achterkant van de dakbedekking wordt verwarmd terwijl deze wordt uitgerold, waarbij het materiaal in wezen smelt aan de basislaag. Er zijn ook zelfklevende versies van gemodificeerd bitumen die op een afpelbare manier worden aangebracht.

Voordelen

• In de fabriek aangebrachte minerale deklagen zorgen voor een consistente installatie.
• MBR is veel eenvoudiger te installeren dan BUR, wat arbeidsuren bespaart en installatiefouten vermindert.
• Biedt een betere elasticiteit en flexibiliteit bij lage temperaturen, vergeleken met BUR.
• BUR is onderhoudsarm en duurzaam.
• Zelfklevende dakbedekking op rol kan door huiseigenaren worden geïnstalleerd.
• Het meeste BUR-materiaal kan worden gerecycled, net als asfaltshingles.
• Biedt een betere duurzaamheid dan een BUR met vergelijkbaar installatiegemak als EPDM.

Nadelen

• Sommige applicatietechnieken vereisen een open vlam / toorts, wat speciale vaardigheden en veiligheidsoverwegingen vereist.
• Overlappende voegen moeten correct worden verlijmd om lekken te voorkomen.
• Gemodificeerd bitumen is over het algemeen minder aantrekkelijk dan BUR- of membraandaken met grind of riviersteenballast.