Alles over de verschillende soorten phloxbloemen
Er zijn veel soorten phloxbloemen, maar de meest populaire soorten zijn phlox subulata en de verschillende cultivars van P. paniculata. Het is gemakkelijk om onderscheid te maken tussen deze twee soorten, aangezien P. subulata kort blijft, terwijl P. paniculata een grote soort is. Er zijn nog andere verschillen tussen de twee (hieronder uitgelegd), maar de grootte is een goede plek om te beginnen.
Soorten phlox-bloemen
- Phlox subulata
- David, een witbloeiende plant
- Nora Leigh, een bonte plant
- Volcano Ruby, een phlox voor warme klimaten
Phlox subulata
Zoals hierboven vermeld, is Phlox subulata een korte plant, en zijn gestalte wordt weerspiegeld in zijn gebruikelijke namen: "kruipende phlox", "mosphlox", "mosroze", "grondroze" en "gemalen flox." Laat u niet misleiden door het "roze" label: deze vaste plant is er in andere kleuren. Het is niet verrassend dat Phlox subulata voornamelijk functioneert als een bloeiende bodembedekker. Je ziet deze voorjaarsbloeier vaak banken bedekken met zijn kleurrijke bloemen. Inderdaad, ik noem het als een van de beste lentebloemen.
Soorten lange phlox
In tegenstelling tot zijn grondknuffelende relatieve Phlox-subulata, wordt Phlox paniculata of 'tuinflox' soms eenvoudigweg 'lange phlox' genoemd. Deze vaste planten zijn groot genoeg om in de middelste of achterste rij van een bed met gemengde vaste planten te worden gestoken zonder te verdwalen. Als de lente de beste tijd is voor Phlox-subulata, dan is de zomer de beste tijd voor hoge phlox om te schijnen: het is een oude stand-by voor de zomertuin, een kleurrijke bijdrage aan de schoonheid van je tuin lang nadat veel andere vaste planten zijn verdwenen. Zoals u zich kunt voorstellen, is dit een gewaardeerde plant onder diegenen die op zoek zijn naar een continue opeenvolging van bloei. Overweeg om enkele creatieve landschapsideeën te onderzoeken voor meer informatie over dit onderwerp.
David is een soort lange phlox; het bezit opscheprechten in mijn eigen landschap als het hoogste.
De bladeren van Phlox subulata en lange phlox zijn zo verschillend van elkaar dat het moeilijk zou zijn om ze te identificeren als verwante soorten in afwezigheid van hun bloemen. Phlox subulata heeft naaldachtige bladeren, waarvan sommige de hele winter groen blijven. De bladeren van de lange flox zijn veel groter en sterven aan het einde van het groeiseizoen af; ze zijn smal aan beide uiteinden en lopen uit in het midden. De bladeren van Nora Leigh bieden een leuke twist doordat ze bont zijn.
De hoge phloxen zijn winterharde planten, maar ze hebben het moeilijker om met extreme hitte om te gaan. Ze zijn vatbaar voor echte meeldauw, wat moeilijker te bestrijden is naarmate het buiten warmer wordt. Liefhebbers van landschapsarchitectuur die in warme klimaten leven, hebben zich daarom bedrogen gevoeld als het gaat om het kweken van meerjarige lange phloxen (hoewel Phlox drummondii een jaarlijkse wilde bloem is in Texas). Maar de makers van de "Volcano" -serie beweren dat hun "Ruby" -introductie het antwoord is voor zuidelijke tuiniers. Meeldauwbestendig, je kunt het zogenaamd met succes laten groeien tot ver in het zuiden van USDA zone 10.
