Stikstof in de gazonverzorging nader bekeken
Stikstof in de bodem is het belangrijkste element voor de ontwikkeling van planten. Het is in grote hoeveelheden nodig en moet aan de grond worden toegevoegd om een tekort te voorkomen. Stikstof is een belangrijk onderdeel van chlorofyl en de groene kleur van planten. Het is verantwoordelijk voor een weelderige, krachtige groei en de ontwikkeling van een dicht, aantrekkelijk gazon. Hoewel stikstof het meest voorkomende element in onze atmosfeer is, kunnen planten het niet gebruiken totdat het op natuurlijke wijze in de grond is verwerkt of als meststof is toegevoegd.
Overmaat en tekort aan stikstof
Een teveel aan stikstof, veroorzaakt door overmatige toediening van kunstmest, kan resulteren in een snelle, weelderige groei en een verminderd wortelstelsel. In extreme gevallen kan te veel stikstof met snelle afgifte verbranding van het bladweefsel en plantendood veroorzaken. Een gazon met een stikstofgebrek verliest zijn groene kleur en begint geel te worden.
De stikstofcyclus
Stikstof kan vele transformaties in de bodem ondergaan. Deze transformaties worden vaak gegroepeerd in een systeem dat de stikstofcyclus wordt genoemd en dat in verschillende mate van complexiteit kan worden gepresenteerd. De stikstofcyclus is geschikt om het beheer van nutriënten en kunstmest te begrijpen. Omdat micro-organismen verantwoordelijk zijn voor de meeste van deze processen, treden ze zeer langzaam op, of helemaal niet, wanneer de bodemtemperaturen lager zijn dan 50° F, maar hun snelheid neemt snel toe naarmate de bodem warmer wordt.
Stikstofbronnen
Organische bronnen:
- mest
- geactiveerd rioolslib (Milorganite)
- andere natuurlijke producten zoals compostthee, vismeel en guano
Organische of natuurlijk voorkomende stikstof is het bijproduct van micro-organismen die organisch materiaal afbreken. Het proces is een langzame en langdurige afgifte zonder gevaar voor uitloging. Organische meststoffen hebben een zeer laag verbrandingspotentieel, dus er is geen risico op verwonding van de plant door overmatige toediening. Door organische stikstofbronnen te gebruiken, wordt een gezonde bodem opgebouwd in plaats van alleen de plant te voeden.
Anorganische bronnen:
- ammonium nitraat
- calciumnitraat
- ammoniumsulfaat
Anorganische stikstof is afkomstig van minerale bronnen en is gebonden aan andere chemische combinaties. Het is in water oplosbaar, waardoor het na bewatering onmiddellijk beschikbaar is voor de plant. Het gebruik van anorganische stikstof zorgt voor snelle resultaten, maar heeft ook een zeer hoog verbrandingspotentieel als te veel wordt aangebracht. Nitraten spoelen ook snel door de bodem en ongebruikte hoeveelheden kunnen het grondwater verontreinigen, dus er is een aanzienlijk risico bij het gebruik van anorganische stikstof
Synthetische bronnen:
- Met zwavel bekleed ureum
- Met hars bekleed ureum
- Isobutylideendiureum (IBDU)
Synthetische stikstof komt voornamelijk voor in de vorm van ureum- of ureumoplossingen. Alleen ureum heeft eigenschappen voor snelle afgifte, maar het kan worden verwerkt en gecombineerd met andere materialen om een langzame afgifte te verkrijgen. Op het ureum wordt een coating aangebracht, die een langzame afgifte mogelijk maakt op basis van de dikte van de coating, temperatuur en bodemvochtigheid.
Veel meststoffen bevatten een mix van stikstofbronnen voor zowel een snelle green-up als een langdurige voeding met langzame afgifte. De verhouding of het percentage van elke stikstofbron staat op het etiket.
Milieu-impact
Er is controverse rond het gebruik van anorganische en synthetische stikstof. Overtoepassing leidt tot grondwaterverontreiniging door afstroming en uitspoeling. Ook het aanzienlijke verbruik van fossiele brandstoffen bij de productie en verwerking van synthetische stikstofmeststoffen baart zorgen. Afhankelijk van uw niveau van milieubeheer, wilt u misschien vasthouden aan organische stikstofbronnen. Als u synthetisch en / of anorganisch gebruikt, breng dan niet te veel aan. Lees het etiket en volg de aanwijzingen precies zoals aangegeven.
