Tuinontwerp Met Installatietextuur

Er zijn veel elementen die een rol spelen bij het ontwerpen van een tuin - kleur, vorm, geluid, geur, zelfs de textuur van de planten. Textuur in tuinontwerp verwijst naar de oppervlaktekwaliteit van de plant. Plantstructuren variëren van delicaat en fijn, zoals een coreopsis van draadblad tot het grove en gedurfde uiterlijk van een breed, gerimpeld Hostablad.

Het gevoel van het gebladerte is niet het enige element van textuur. De textuur van planten kan veranderen met het spel van licht en schaduw en zelfs met de kijkafstand. Van dichtbij ziet het luchtige gebladerte er luchtig uit en zorgt ervoor dat je je handen er langs wilt strekken. Op afstand ziet een grote massa fijne textuur eruit als een wazige waas.

Te veel van elke textuur kan onharmonisch zijn voor het oog. Tenzij je opzettelijk probeert te schokken, is een belangrijk concept van elk type ontwerp balans. In de tuin betekent dit dat texturen worden gemengd zodat ze elkaar benadrukken in plaats van in de schijnwerpers te staan. Een mooie balans kan meestal worden bereikt door ongeveer 0,33 fijne textuur te mengen met 0,67 grof en vet. Gelukkig zijn er veel plantkeuzes.

Breedbladige planten geven gewicht aan een tuingrens. Ze zijn de perfecte folie voor vele andere elementen, van gevederde bladeren tot stekelige bladeren tot delicate bloemen. Hosta zijn eenvoudige, goedkope textuurhulpmiddelen. Kies een gebobbelde variëteit en je hebt een tweede niveau van textuur toegevoegd.

Andere gewaagde keuzes zijn onder meer Petasites, Colocasia, Arum, Ligularia en Darmera (Umbrella Plant).

Planten met draadachtige bladeren roepen om aangeraakt te worden, als een verenboa. Fijn gestructureerd gebladerte is vooral mooi van dichtbij en voegt een dimensie van beweging toe aan de tuin, maar pas op dat je het niet overdrijft. Te veel piekerig gebladerte kan er wazig uitzien. Van alle texturen is fijn het meest afhankelijk van contrast om het te laten opvallen. Enkele andere geweldige planten met een fijne textuur om te proberen zijn: Cosmos, Baby's breath, Asters, Boltonia en Amsonia hebben allemaal mooie bloemen als aanvulling op hun fijne blad. Ik hou vooral van Amsonia vanwege de gouden herfstkleur van zijn bladeren.

Pluizigbladige planten hebben de neiging grijs te zijn. Hoewel je zou verwachten dat grijze bladeren in de tuin verdwijnen, maakt de tactiele aard van de bladeren ze erg aantrekkelijk en zijn ze geweldig in het levendiger maken van andere kleuren. Als je meer aanmoediging nodig hebt om donzige, grijze planten te laten groeien, zijn de meeste hertenresistent. Samen met het donzige Lam's Oor kun je ook Lavendel, Santolina, Artemisia, Russische salie en duizendblad proberen.

Het is moeilijk om een tuin te vinden zonder minstens één siergras en met een goede reden. Grassen voegen niet alleen textuur toe, maar ook geluid en beweging. Geen enkele andere plant speelt zo intrigerend met licht. Je kunt ze massaal gebruiken, voor impact, maar ze vallen echt op als ze worden gebruikt als exemplaren en accenten. Als je geluk hebt, voegen ze 4 seizoenen rente toe. (Nou ja, tenminste 3.)

De meeste stekelige bladeren zijn nogal stijf en grof. Dat klinkt misschien niet als een functie die je in je tuin zou verwelkomen, maar nogmaals, het is het contract met andere bladeren, of het nu fijn is of plank, dat stekelige bladeren zo waardevol maakt. Ze voegen een opwaarts gevoel van beweging toe en vaak een vloeiend fonteingevoel. Hoge stekelige bladeren worden vanwege hun sterke vorm vaak architectonische tuinelementen genoemd.

Yucca is een ondergewaardeerde plant. Deze winterharde trooper kan bijna overal overleven en de zwaardachtige bladeren kunnen een cluster van pluizig, delicaat gebladerte onmiddellijk kalmeren. Houd je nog steeds niet van yucca? Irisbladeren blijven aantrekkelijk lang nadat de bloemen zijn vervaagd. Als je in een warm klimaat leeft, probeer dan Phormium, Agave of zelfs Aloë.

Voor een textuur die op zichzelf opvalt, kun je distelachtige planten niet verslaan. De meeste distels zien er niet bijzonder aantrekkelijk uit in een tuin, maar Kogeldistel en Zeedistel zien er geweldig uit zowel in bloei als als de bloemen drogen. De staalblauwe kleur is een bonus. Voor een bijna tropisch gevoel kun je kardoen kweken in de sierrand. Een neef van de artisjok, de gedrongen planten hebben naalden en brede bladeren. En als je het klimaat het aankan, is er altijd de werkelijke cactus.

Sedums en andere gladde, breedbladige vetplanten zoals kippen en kuikens (Sempervivum tectorum), Kalanchoë, Aptenia en Euphorbia, hebben bladeren die bijna gewaxt en gepolijst lijken. Naast het compenseren van grovere bladeren, groeien veel in strakke rozetten, wat bijdraagt aan het ontwerp van het plantenforum.