Organische controles voor veel voorkomende aardbeienplagen

De meest voorkomende aardbeienplagen zijn naaktslakken
De meest voorkomende aardbeienplagen zijn naaktslakken, aardbeiknopkevers, aangetaste plantenwantsen, speekselwantsen en aardbeiensapbeestjes.

Als je aardbeien in je biologische tuin kweekt, zullen er uiteindelijk ongedierte komen om zich ermee te voeden. Hoewel vogels een veelvoorkomende ergernis zijn voor iedereen die bessen kweekt, zijn er ook verschillende insecten en buikpotigen die een probleem kunnen zijn. De meest voorkomende aardbeienplagen zijn naaktslakken, aardbeiknopkevers, aangetaste plantenwantsen, speekselwantsen en aardbeiensapbeestjes. Laten we eens kijken naar organische, niet-chemische methoden om elk te beheersen.

Slakken

Als je kleine, diepe gaten in de aardbeivruchten ziet, meestal onder de dop, is de kans groot dat je te maken hebt met slakken. Naaktslakken laten ook veelbetekenende zilverachtige slijmsporen achter die vaak op het gebladerte te zien zijn. Slakken veroorzaken over het algemeen 's nachts schade en zijn problematischer bij vochtig weer. Methoden voor het bestrijden van slakken zijn onder meer:

  • Verwijder bladeren, mulch en ander plantenresten uit het gebied om schuilplaatsen te verwijderen en schade aan slakken te voorkomen.
  • Geef minder vaak maar diep water. Dit voorkomt de constant natte grond die slakken aanmoedigt.
  • Vang slakken met een bord. 'S Nachts kruipen slakken onder het bord en klampen zich eraan vast. Zorg er wel voor dat je elke ochtend de val controleert en alle slakken verwijdert die je tegenkomt, anders eten ze de volgende avond meteen weer je aardbeien.
  • Gebruik vallen voor citroenschil. Plaats sinaasappelschillen, citroenen of limoenen rond de basis van uw aardbeiplanten. Naaktslakken worden aangetrokken door citrusvruchten en je kunt de slakken elke ochtend verzamelen om ze weg te gooien.
  • Leg een barrière van diatomeeënaarde (DE), 2,50 cm breed en 8 centimeter verwijderd van de plant, rond de basis van planten. DE is een fijn poeder gemaakt van scherpe deeltjes van mariene organismen. Het materiaal is irriterend voor de huid van slakken, en ze zullen er niet doorheen gaan. DE moet droog blijven, en je zult hem na regen moeten vervangen.

Aardbeienknopkevers

Aardbeiknopsnuitkevers worden ook wel aardbeiknippers genoemd . Ze zijn ongeveer 25 cm lang en roodbruin van kleur met zwarte vlekken op hun rug. Zoals de meeste snuitkevers hebben ze een uitgesproken gebogen snuit.

Aardbeienknopkevers zijn een probleem in het vroege voorjaar, wanneer de volwassen exemplaren uit de overwintering komen. Ze gebruiken hun snuit om de aardbeibloemknoppen door te prikken en zich te voeden met het stuifmeel. Vervolgens leggen de vrouwtjes een enkel ei in elke knop en omgorden de knop om te voorkomen dat deze opengaat. Dit beschermt hun larven maar vernietigt ook de kans dat die bloesem een bes wordt. Deze bloesems vallen meestal af of hangen slap aan de planten. De eieren komen na een week uit en de volwassen dieren komen na drie tot vier weken uit de aangetaste bloesems.

Begin met het controleren op snuitkevers zodra aardbeiplanten knoppen vormen. Om ze te bestrijden:

  • Verwijder alle aangetaste knoppen, evenals alle knoppen die op de grond zijn gevallen, om te voorkomen dat de insecten overwinteren om de oogst van een ander jaar te besmetten.
  • U kunt uw planten besproeien met insectendodende zeep als u de snuitkevers ziet, maar het kan nodig zijn om herhaaldelijk te gebruiken. Er zijn geen andere biologische insecticiden die goed werken met knopsnuitkevers.

Aangetaste plant bug

Aardbeiensapkevers
Aardbeiensapkevers.

Aangetaste plantenwantsen zijn gevleugelde grijze of bruine insecten, ovaal van vorm. Ze hebben een koperachtige of "aangetaste" kleur. Ze zijn bruin gevlekt met gele, bronzen of roodachtige vlekken en elke voorvleugel heeft een zwarte punt met een gele driehoek. Dit zijn hele kleine insecten, slechts ongeveer 0,60 cm groot.

De volwassen vrouwtjes komen in het voorjaar tevoorschijn als aardbeibloemknoppen verschijnen wanneer ze eieren leggen. De nimfen komen uit en voeden zich met de bloesems en ontwikkelen aardbeizaadjes, wat resulteert in misvormde vruchten. Om dit ongedierte biologisch te bestrijden:

  • Verwijder onkruid en ander plantenresten in de buurt van uw bessenveld om omgevingen waar eieren worden gelegd te verwijderen.
  • Plaats witte vangplaten in de tuin om insecten te vangen; controleer ze dagelijks om er zeker van te zijn dat u geen nuttige insecten vangt.
  • Plant stuifmeelproducerende planten in de tuin, die natuurlijke vijanden van aangetaste plantenwantsen zullen aantrekken, zoals insecten met grote ogen, jonkvrouwen en piratenwantsen.
  • Probeer de tuin tijdens het bloei- en vruchtseizoen zo veel mogelijk onkruidvrij te houden. Onkruid waar aangetaste plantenwantsen zich voeden, zijn onder andere paardenbloem, vogelmuur, lammerenverblijf, smartweed, wilde mosterd, curly doc en pigweed.
  • Controleer planten minstens twee keer per week voordat ze gaan bloeien op tekenen van aangetaste plantenwantsen. Insecticide zeep kan worden gebruikt als u de insecten op uw planten ziet.
  • Gebruik drijvende rijhoezen over uw aardbeiplanten. Deze kunnen het beste direct tijdens het planten worden geïnstalleerd.
  • Elk fruit dat schade vertoont, moet ook worden verwijderd; het zal niet goed groeien.
  • Knoflookspray zal insecten ervan weerhouden eieren te eten en te leggen.

Speekselwantsen

Speekselwantsen zijn heel gemakkelijk te herkennen: als je een helder, bubbelend schuim aan de basis van je planten ziet, heb je speekselwantsen. Spittlebugs zijn het nimfstadium van insecten in de Cercopoidea familie, die volwassen zullen worden die algemeen bekend staan als froghoppers. De nimfen zijn geelbruin, bruin of zwart van kleur en zijn slechts ongeveer 0,60 cm groot. Het schuim wordt door de nimfen geproduceerd als schuilplaats en schuilplaats, en dit is het symptoom dat het vaakst wordt gezien.

Speekselwantsen doden een plant niet vaak, maar ernstige plagen kunnen het belemmeren. Speekselwantsen doorboren de stengels en voeden zich met de sappen van de plant. De schade treedt op nabij het maaiveld en resulteert in kleine bessen en zwakke of onvolgroeide planten. Om spittlebugs organisch te bestrijden:

  • Inspecteer de planten en als je het veelbetekenende speeksel ziet, pluk je het schuimende materiaal eraf en verpletter het om de insecten te doden.
  • Verwijder aan het einde van het seizoen oud plantmateriaal rond de planten. Speekselbug-eieren overwinteren in dit tuinmateriaal en opruimen zal het aantal eieren beperken dat in de lente kan worden herwonnen.
  • Bedek rijen aardbeien in de zomer met drijvende rijafdekkingen om te voorkomen dat volwassen insecten eieren in uw aardbeien leggen.
  • Gebruik een zelfgemaakte spray gemaakt van knoflook of hete peper gemengd met water om planten te besproeien.
  • Gebruik neemolie of een insectendodende olie op citrusbasis om plagen te voorkomen.
  • Spray planten met insectendodende zeep.

Aardbeiensapkevers

Aardbeiensapkevers zijn kleine ovale insecten, minder dan 0,30 cm lang. Ze zijn donker van kleur, soms met gele of oranje vlekken. De schade aan aardbeien wordt veroorzaakt door volwassen insecten. Terwijl de bessen in mei en juni beginnen te rijpen, vallen volwassen sapkevers rijp, bijna rijp of rottend fruit aan door in de bes te boren en een portie te eten. Hoewel de gaatjes soms erg klein zijn, brengt de verwonding vaak rot in de vrucht. Om sapkevers biologisch te bestrijden:

  • Pluk bessen zodra ze rijp zijn. Sapkevers worden aangetrokken door overrijp fruit.
  • Ruim gevallen fruit van de grond op, want rottende bessen zullen sapkevers aantrekken.
  • Aas sapkevers door containers met oud bier of ander fruit, zoals banaan of meloen, op een locatie ver van het aardbeienveld te plaatsen. Gooi de aascontainers om de drie of vier dagen weg en vervang ze.
FacebookTwitterInstagramPinterestLinkedInGoogle+YoutubeRedditDribbbleBehanceGithubCodePenWhatsappEmail