Het juiste type bijenkorf kiezen
Wanneer u met de bijenteelt begint, is een van de belangrijkste keuzes het type bijenkorf dat u gaat gebruiken. Er zijn verschillende soorten, en uw keuze moet zorgvuldig worden gemaakt, aangezien uw keuze zowel een investering in geld als een investering in het leren van de technieken voor die specifieke bijenteeltmethode inhoudt.
De meeste beginnende imkers zullen kiezen tussen een bijenkorf in Langstroth-stijl en een bijenkorf in de bovenste balk, maar een steeds populairdere vorm is de Warré-bijenkorf, een aangepaste, verticale versie van het ontwerp met de bovenste balk. Welke stijl je ook kiest om met je hobby te beginnen, het is een goed idee om klein te beginnen, zodat je niet teveel geld of moeite hebt verspild als je besluit om van methode te veranderen.
- 01
Bijenkorf met tien frames
De gestapelde witte dozen die de meeste mensen zich voorstellen als ze aan bijenteelt denken, worden Langstroth-bijenkasten genoemd, een stijl die in 1851 is ontwikkeld door dominee Lorenzo Lorraine Langstroth (1810 tot 1895), een inwoner van Philadelphia. Dit ontwerp bestaat uit vierkante dozen die bovenop een een ander en bekroond door een beschermend, geventileerd dak. De onderste niveaus zijn gestructureerde dozen om broedruimte voor de bijen mogelijk te maken, terwijl de bovenste dozen zijn gestructureerd om houten frames te bevatten die de bijen kunnen vullen met kam en honing. Deze stijl wordt "tien-frame" genoemd omdat het interieur van elke korf tien frames bevat voor het houden van honing.
VoordelenBenodigdheden en informatieve ondersteuning zijn gemakkelijk te vinden.
Dit is een uitstekend systeem waarbij maximale honingproductie gewenst is.
Dit is het meest voorkomende systeem en wordt beschouwd als de universele standaard voor bijenteelt.
De meeste "old-school" imkers en commerciële imkers in Europa gebruiken deze stijl en de technieken zijn gedurende vele jaren geperfectioneerd.
NadelenWerken zorgt voor meer verstoring van de korf.
De frames zijn zwaar en wegen elk 27 kg.
De kunstmatige celgrootte kan bijdragen aan gezondheidsproblemen voor de bijen.
Het systeem is omvangrijk en imkers moeten extra onderdelen opslaan.
Imkers moeten mogelijk bijen roken om ze voldoende te kalmeren om met ze te werken.
- 02
Acht-frame langstroth bijenkorf
Bijenkorven met acht frames werken net als de Langstroth-kasten met tien frames qua structuur, maar elke doos is iets kleiner en bevat slechts acht frames in plaats van tien. Wat betekent dit? Als je een middelgrote super bijenkorf vol honing optilt, weegt deze slechts ongeveer 14 kg, in plaats van 27 kg voor een medium super met tien frames.
VoordelenKleinere bijenkasten zijn lichter en gemakkelijker om mee te werken.
Dezelfde voordelen als een Langstroth-bijenkorf met tien frames, vertrouwde opstelling wat betreft dozen en frames.
NadelenOnderdelen zijn niet uitwisselbaar met apparatuur met tien frames.
Het systeem is nog steeds relatief ongebruikelijk, en benodigdheden zijn wellicht moeilijker te vinden.
- 03
Top-bar bijenkorf
Bijenkorven van de bovenste plank worden steeds populairder bij liefhebbers van achtertuinen en duurzame boeren. Het is de oudste en meest gebruikte stijl ter wereld. In dit ontwerp is een set horizontale staven over een bakvormige korf geplaatst die wordt beschermd door een scharnierende of verwijderbare hoes, en bijen bouwen hun kam naar beneden vanaf deze staven, een heel natuurlijke activiteit. Er worden geen frames gebruikt en er is geen fundering nodig om de korf waterpas te houden. De staven zijn meestal eenvoudige houten wiggen of stroken die in sleuven schuiven om ervoor te zorgen dat ze recht hangen. Een bijenkorf met een bovenbalk is vrij eenvoudig zelf te bouwen, hoewel er natuurlijk ook commerciële bijenkasten verkrijgbaar zijn.
In meer uitgebreide versies van deze stijl wordt het broedgebied voor de bijen bepaald door een scheidingsbord dat de eerste 8 tot 10 balken begrenst naast de opening van de korf, waar de bijen binnenkomen en verlaten. Naarmate de kolonie groeit en kam en honing de staven vullen, wordt het scheidingsbord lateraal verplaatst en worden er meer staven toegevoegd. Oogsten is een kwestie van simpelweg de staven optillen zodra ze bedekt zijn met een met honing gevulde kam.
VoordelenDit is een relatief goedkope vorm van bijenteelt.
Dit ontwerp is geschikt voor mensen met een handicap of mobiliteitsproblemen.
-
Deze stijl wordt "tien-frame" genoemd omdat het interieur van elke korf tien frames bevat voor het houden van honing.Werken is minder storend voor bijen - je hebt geen rook of een volledig bijenpak nodig.
Door het ontwerp kunnen de bijen een kam maken met een natuurlijke vorm en celgrootte.
De korf is licht en gemakkelijk om mee te werken. De staven zijn licht en gemakkelijk te verwijderen voor inspectie en oogst.
NadelenDe bijen kunnen in koude winters doodgaan.
Kammen kunnen afbreken of verkeerd worden gevormd.
De ventilatie kan slecht zijn als de korf niet goed is gebouwd.
Het kan zijn dat u problemen ondervindt bij het vinden van lokale ondersteuning voor dit soort bijenteelt.
- 04
Warré bijenkorf
Een Warré-bijenkorf wordt soms omschreven als een bijenkorf met een bovenbalk die verticaal is opgesteld. Deze stijl, ontwikkeld in Frankrijk door Emile Warré (1867 tot 1951), maakt gebruik van een stapel kleine, vierkante bijenkorfdozen met bovenste staven in plaats van frames om de kam vast te houden. Er is meestal geen basis met deze stijl van bijenkorf. Het maakt ook gebruik van een unieke stijl van bijenkorfdekking: een quilt gevuld met zaagsel of houtschaafsel, en een geventileerd, schuin dak. Dit moet zorgen voor een superieure vochtregulatie, aangezien de met zaagsel gevulde quilt vocht opneemt dat vervolgens via het dak kan ontsnappen.
In dit ontwerp bouwen de bijen een kam vanaf de bovenste staven naar beneden in elke doos. Als er meer ruimte nodig is, kunnen er extra dozen onder in de kast worden toegevoegd. Zo worden de bovenste bakken als eerste gevuld met honing.
Warré-bijenkorven zijn ontworpen voor minimale inspecties door de imker. In een traditionele Warré-bijenkorf kun je geen spijlen verwijderen voor inspectie, want als de bijen kam bouwen, bevestigen ze deze aan de binnenkant van de muren van de bijenkorf. De holtegrootte is bedoeld om de bijen in staat te stellen hun wintervoorraden efficiënter te consumeren en het algemene ontwerp is bedoeld om de bijen warmer te houden in koude klimaten.
Oogsten is een kwestie van de bovenste kisten verwijderen als ze eenmaal vol honing zitten. Bijen mogen ontsnappen of worden uit de open bak gehaald, daarna wordt de kam van de tralies weggesneden en de honing eruit geperst. Er wordt in de late zomer of herfst geoogst om ervoor te zorgen dat de kisten vol zijn en dat broedbijen naar lagere kisten zijn verhuisd.
Hoewel deze bijenkasten niet zo vaak voorkomen als Langstroth of zelfs bijenkorven van de bovenste plank, ervaren ze een heropleving in populariteit, vooral onder hobby-imkers die dingen op een meer "natuurlijke" manier willen doen.
VoordelenMinimale inspecties zijn vereist.
Het funderingsloze systeem is natuurlijker voor bijen.
Het systeem is aantrekkelijk voor diegenen die geïnteresseerd zijn in meer natuurlijke stijlen van bijenteelt.
De grootte en vorm van de korf zijn natuurlijker voor bijen, waardoor ze beter overwinteren en beter benutten.
NadelenDe bovenste staven kunnen niet worden verwijderd voor inspectie van de korf.
Dit ontwerp is in sommige staten illegaal (sommige staatswetten vereisen verplaatsbare kamkasten).
Het systeem maakt geen gebruik van de standaarduitrusting die wordt gebruikt in andere bijenteeltstijlen.
Omdat het systeem enigszins ongebruikelijk is, kan het moeilijk zijn om informatie over het beheer van de netelroos te vinden.
