Sneeuwuil identificatie

De sneeuwuil is een van de meest opvallende en herkenbare uilen ter wereld, maar ondanks zijn bekendheid kan hij in het veld verrassend moeilijk te identificeren zijn. De uitstekende camouflage van deze roofvogel helpt hem tegen opmerkzaamheid te beschermen, maar vogelaars die bekend zijn met de veldmarkeringen, kunnen sneeuwuilen gemakkelijk herkennen.

Identificatie van mannelijke sneeuwuil

Mannetjes sneeuwuilen zijn uitstekend gecamoufleerd en hebben weinig markeringen die gemakkelijk te zien zijn. Het is echter dat gebrek aan veldmarkeringen dat vogelaars vaak helpt om deze uilen correct te identificeren.

• Gele ogen: De schitterende gele ogen van de sneeuwuil zijn een van de meest opvallende kenmerken. De pupil is donker maar kan moeilijk te zien zijn, en de algehele helderheid van de ogen steekt goed af tegen het lichte gezicht van de vogel.
• Donkere snavel: de sneeuwuil heeft een donkere, scherp gehaakte snavel die uit zijn lichte gezicht steekt. De hoeveelheid snavel die zichtbaar is, kan sterk variëren, en vogels die kouder zijn of onderhevig zijn aan meer wind, kunnen heel weinig snavel vertonen.
• Ronde kop: De sneeuwuil heeft een zeer ronde kop en wanneer de vogel in zijn typische ineengedoken houding zit, lijkt er een zeer kleine nek te zijn.
• Wit verenkleed: Mannelijke sneeuwuilen zijn bijna zuiver wit, hoewel hoe jonger de vogel, des te meer zwarte vlekken of uitsluiting het kan vertonen. Deze kleuring helpt de vogels perfect te verbergen in hun toendrahabitat, en vogelaars moeten zorgvuldig zoeken naar vorm en andere markeringen wanneer het verenkleed overgaat in de achtergrond.
• Ronde vorm: Over het algemeen heeft de sneeuwuil een grote, ronde vorm. Afhankelijk van de hoek van waaruit de vogel wordt bekeken, lijkt het misschien meer op een ovale of taps toelopende vorm, maar de ronde kop en korte staart zijn altijd verschillend

Vrouwelijke sneeuwuilen zijn zwaarder getekend dan hun mannelijke tegenhangers, maar ze kunnen nog steeds verwarrend zijn voor vogelaars die misschien niet verwachten dat een uil die bekend staat om zijn witte verenkleed zo kleurrijk is. Deze vier veldmarkeringen zijn de sleutels tot de juiste identificatie van de vrouwelijke sneeuwuil:

• Gele ogen: net als de mannetjes hebben vrouwelijke sneeuwuilen felgele ogen. Deze zijn echter vaak moeilijk te zien, vooral op een heldere dag wanneer de ogen van de vogel gesloten of samengeknepen kunnen zijn. Als de ogen maar nipt open zijn, kunnen ze er donker uitzien, vooral op afstand.
• Witte borst: De vrouwelijke sneeuwuil heeft een effen wit gezicht, keel en borst die een driehoekige witte vlek vormt omgeven door een blokkering. Oudere uilen zullen minder versperren zijn, maar de V-vorm op de borst is tot op zekere hoogte altijd aanwezig.
• Zware blokkering: in tegenstelling tot de bijna puur witte mannetjes, worden vrouwelijke sneeuwuilen zwaar gestreept met bruinzwarte punthaken. De zwaarste blokkering bevindt zich op de kruin, vleugels en rug, met een iets lichtere blokkering op de flanken en de buik. Naarmate de leeftijd van de vogels of het verenkleed versleten raakt, kan de blokkering in het algemeen minder duidelijk en bleker worden.
• Ronde vorm: Sneeuwuilen van beide geslachten hebben een ronde vorm die wordt geaccentueerd door hun grote formaat. Vooral wanneer ze op de grond zitten, lijken deze vogels dankzij hun ronde lichaam, zeer korte nek en ronde kop helemaal geen andere vorm dan een ronde klodder.

Het is een feest om een uil tijdens de vlucht te zien, en het is nog spannender om de vogel op de vleugel te kunnen identificeren. Gelukkig zijn sneeuwuilen enkele van de gemakkelijkst te herkennen uilen tijdens de vlucht, en vogelaars kunnen de tijd nemen om de schoonheid van de vogel en de aanpassingen die hij heeft voor zijn extreme noordelijke verspreidingsgebied te waarderen.

• Afgeronde vleugels: De brede, ronde vleugels van een sneeuwuil helpen bij het creëren van de stille vlucht die deze vogel nodig heeft om nietsvermoedende prooien aan te vallen. De veren zijn ook opvallend breed om het geluid te onderdrukken, maar deze vogels zijn nog steeds uitstekende vliegers.
• Markeringen van het verenkleed: tijdens de vlucht kunnen de markeringen van een sneeuwuil gemakkelijker zichtbaar zijn dan wanneer de vogel zit. De zwaarste blokkering is op de bovenvleugels, kop, rug en buik, waarbij vrouwelijke vogels veel zwaarder getekend zijn dan de bijna puur witte mannetjes
• Gevederde benen en voeten: Om de warmte in de pooltoendra te behouden, heeft de sneeuwuil zwaar gevederde benen en voeten. Tijdens de vlucht, als de vogel opstijgt of landt, kunnen de benen en voeten gemakkelijk zichtbaar zijn, en vogelaars kunnen zelfs de donkere klauwen zien. Als de benen en voeten echter tegen het lichaam zijn gedrukt, gaan ze op in het lichaamskleed en zijn ze veel minder zichtbaar.

Sneeuwuilen zijn solitaire vogels en mijden over het algemeen gebieden met veel activiteit. Daarom zien de meeste vogelaars ze het eerst van grote afstand, hoewel een hoogwaardige vogelkijker of een spotting scope de vogels van dichtbij kan brengen voor een beter zicht. Weten waar je van veraf op moet letten, is echter vaak de eerste stap om sneeuwuilen te identificeren.

• Open habitat: Habitat kan de beste aanwijzing zijn voor de identificatie van een sneeuwuil. Hun voorkeurshabitats zijn open gebieden met een lichte sneeuwbedekking, waaronder duinen en stranden, velden en bosranden in landbouwgebieden. De vogels zitten vaak direct op de grond of op een lage baars, zoals een rots of een hekpaal, terwijl ze het territorium overzien, hoewel ze ook op daken of hogere palen kunnen zitten, vooral wanneer ze zich tijdens onrust in onbekende gebieden wagen.
• Ronde vorm: Zelfs van een afstand valt de ronde vorm van deze vogels op. Van veraf gezien, lijkt de sneeuwuil misschien op een verloren witte volleybal, strandbal of afgedankte plastic zak, maar als je beter kijkt, zul je misschien verbaasd zijn over de vogel die je tegenkomt!
• Verenkleedmarkeringen: terwijl de bijna puur witte mannelijke vogels geen markeringen zullen vertonen die van een afstand kunnen worden waargenomen, zijn vrouwelijke sneeuwuilen zwaar geblokkeerd en die blokkering is nog steeds van veraf te zien. Zoek naar een wit gezicht, keel en borst die contrasteert met een sterk gemarkeerde kroon, rug, vleugels en flanken om het geslacht van de vogel te bepalen. Op het witte gezicht van zowel mannelijke als vrouwelijke vogels kunnen de donkere vlekken van de ogen en snavel nog steeds opvallen.

Sneeuwuilen lijken misschien gemakkelijk te identificeren en zijn bekend bij veel vogelaars, maar het zien van een in het wild kan heel anders zijn dan het bekijken van een veldgids. Als u de verschillende veldtekens van zowel mannelijke als vrouwelijke sneeuwuilen begrijpt, kunt u voorbereid zijn om deze vogels te identificeren wanneer u het geluk heeft om er een te spotten.