Delen van een kolibrie

Kolibries zijn uniek en fascinerend, maar ze zijn zo klein en snel dat hun veld merken kunnen gemakkelijk verwarren zelfs ervaren vogelaars die proberen om goed te identificeren. Door echter de onderdelen van een kolibrie te leren, kunt u deze kleine vogels beter bekijken met het oog op de noodzakelijke veldmarkeringen voor een zelfverzekerde identificatie.

• Bill: Hummingbird-rekeningen zijn naalddun om diep in bloemen te sonderen om nectar te drinken, een van de belangrijkste voedselbronnen van deze vogels. Controleer hoe de lengte zich verhoudt tot de grootte van het hoofd, zoek naar kleur aan de basis of punt en onderzoek de vorm van de snavel voor een brede basis of als deze is ontbogen om de snavel te gebruiken om te helpen bij de identificatie van kolibries. Pas echter op dat u stuifmeel dat op de snavel van de vogel zit, niet verwart met een unieke kleuring.
• Kroon: De kroon is de bovenkant van een vogelkop en kan bij sommige kolibriesoorten een iriserende kleur vertonen. Controleer die kleuring bij verschillende licht- en schaduwomstandigheden om de kleurschakeringen te bepalen die kunnen helpen bij een juiste identificatie.
• Kin: De kin is moeilijk te zien bij kolibries vanwege hun kleine formaat, maar het kan een belangrijke aanwijzing zijn bij sommige soorten, zoals de breedstaartkolibrie en de robijnkeelkolibrie. Zoek naar contrasterende kleuren op de kin en hoe die kleur zich verhoudt tot de rest van de keel.
• Keel: De keel, of gorget, van een kolibrie, is een van de gemakkelijkste veldmarkeringen. Veel mannelijke kolibries hebben felgekleurde kelen in rood, roze, oranje, paars, turkoois of andere tinten (kleuren die worden gecreëerd door de veerstructuur in plaats van pigmenten, en kunnen van kleur veranderen in verschillende lichten), en zelfs vrouwtjes kunnen strepen of vlekken vertonen dat kunnen aanwijzingen zijn voor hun identiteit. Andere kolibries kunnen malarstrepen of andere veldmarkeringen hebben die verband houden met de keel.
• Auriculars: De auriculaire wangvlek op kolibries kan een goede aanwijzing zijn bij sommige soorten met unieke koppatronen. Het bruine violette oor heeft bijvoorbeeld een duidelijke paarse vlek van auriculairs, hoewel de kleur kan variëren afhankelijk van de lichtomstandigheden.
• Vleugel: Tijdens het vliegen slaan de vleugels van een kolibrie zo snel dat ze bijna onzichtbaar zijn. Wanneer de vogel echter zit, kan de lengte van de vleugel in vergelijking met de totale lichaamslengte en staartlengte goede veldmarkeringen zijn. Luister ook naar geluiden wanneer kolibries in de buurt vliegen - sommige soorten creëren een zoemende triller met hun vleugelslagen.
• Borst: contrasterende kleuren op de borst van een kolibrie kunnen helpen bij het identificeren van de vogelsoort. Sommige kolibries hebben scherpe verschillen tussen de keel en de borst, terwijl andere soorten een wazige grens hebben of duidelijk gekleurd zijn.
• Flank: De zijkanten van het lichaam van een vogel zijn de flanken en de flanken van een kolibrie kunnen een kleurwassing vertonen die nuttig kan zijn bij het onderscheiden van verschillende soorten. Het vergelijken van de flanken met de borst zal ook helpen bepalen welke vogel welke is.
• Voet: Kolibries hebben zeer kleine, delicate voetjes die heel dicht bij het lichaam worden gehouden en kunnen eruit zien als kleine, donkere vlekken wanneer de vogel vliegt. Hoewel alle kolibrievoeten op elkaar lijken en niet kunnen helpen om verschillende soorten op zichzelf te onderscheiden, helpt het voorkomen dat u ze als kleurvlekken beschouwt als u weet waar de poten van een kolibrie te zien zijn.
• Stuit: samen met zijn rug kan de stuit van een kolibrie een goede markering zijn om de kleur van de bovendelen te zien. Sommige vogels hebben andere kleuren op de stuit dan op de rug, en dat contrast kan ook een nuttige identificatie-aanwijzing zijn.
• Undertail-dekveren: wanneer een kolibrie zweeft om te voeden, kunnen waarnemers de undertail-dekveren goed bekijken. Hoewel veel kolibries effen witte onderstaartdekveren hebben, kunnen kleurwassingen, vlekken of andere markeringen uitstekende veldmarkeringen zijn voor nauwkeurige identificatie.
• Staart: De staart van een kolibrie is een van de meest ondergewaardeerde veldmarkeringen. De lengte van de staart is de eerste aanwijzing om te controleren, en ook of er witte of gekleurde punten aan de staartveren zitten. De positionering van de staart kan ook helpen bij het identificeren van de vogel: wordt de staart gespreid of gesloten gehouden, of wordt hij continu gepompt terwijl de vogel zich voedt? Als de vogel zit, controleer dan of de staart een vork bevat of dat de punt glad is afgerond, en controleer of de individuele staartveren rond of puntig zijn.

Als u leert hoe de delen van een vogel op kolibries te zien zijn, kunt u verschillende soorten kolibries gemakkelijker identificeren. Hoe zekerder u bent met uw identificaties, hoe meer u zult genieten van de unieke vogels die uw voederbakken, bloembedden of favoriete vogelhotspots bezoeken.