Venezolaanse Troupial
De nationale vogel van Venezuela, de Venezolaanse troupial, is de grootste troupiale soort en werd ooit op één enkele soort gegooid met de oranjegekleurde troupial en campo-troupial. Tegenwoordig wordt elke vogel erkend als een mooi en apart lid van de Icteridae- familie. Deze gedetailleerde factsheet is een geweldige kennismaking met vogels die erg op meer bekende wielewalen lijken en verbazingwekkende tropische soorten zijn om te zien.
Snelle feiten
- Wetenschappelijke naam: Icterus icterus
- Nederlandse naam: Venezolaanse Troupial, Turpial, Troupial, Northern Troupial, Common Troupial
- Levensduur: onbekend
- Afmeting: 9-25 centimeter
- Gewicht: 2-2,3 gram
- Spanwijdte: 12-36 centimeter
- Staat van instandhouding: minst bezorgd
Venezolaanse groepsidentificatie
Op het eerste gezicht lijkt het Venezolaanse troupial op een wielewaal, en in feite zijn ze nauw verwant. Deze vogels hebben echter onderscheidende eigenschappen die hen helpen onderscheiden, en vogelaars die hun unieke veldtekens herkennen, zullen geen moeite hebben om Venezolaanse troepen te identificeren. Hoewel veel oriolen stevig gekleurde rekeningen hebben, heeft de dikke, langwerpige, driehoekige snavel van de Venezolaanse troupial een blauwgrijze basis op de onderkaak. De wigvormige staart en de omvangrijke bouw maken deel uit van het algehele sperma van de vogel, en geslachten zijn vergelijkbaar, hoewel mannetjes iets groter zijn dan vrouwtjes.
Het hoofd is bedekt met een zwarte kap en het gezicht vertoont een blauwgrijze oogring van blote huid die zich uitstrekt tot een scherpe punt achter het oog. De nek en bovenmantel zijn fel oranje, waardoor een volledig oranje kraag rond de nek ontstaat die contrasteert met de zwarte rug. De vleugels zijn zwart met een grote witte vlek en de stuit is oranje. De zwarte capuchon loopt door tot op de borst en vormt een gekartelde, zigzaglijn waar hij contrasteert met de oranje onderkant. De onderstaartdekveren zijn bleker geeloranje. De ogen zijn bleek en de benen en voeten zijn grijszwart.
Jonge exemplaren hebben vergelijkbare markeringen, maar zijn bleker, zelfs gelig, met een bruine wassing over de zwarte delen van hun verenkleed. De ooghuid van jonge vogels is ook doffer.
Deze vogels hebben een fluitend, gekweel lied met 2-4 noten of zinnen die meerdere keren achter elkaar kunnen worden herhaald. Ze kunnen luid zijn, vooral in gebieden waar meerdere troupials zingen om hun territorium te verdedigen.
Venezolaanse troupiale habitat en verspreiding
Deze tropische vogels geven de voorkeur aan boshabitats met weelderige, dichte vegetatie, inclusief struikgewas en overwoekerde graslanden en fruitplantages. Venezolaanse groepen passen zich goed aan aan gefragmenteerde habitats en bosranden. Ze zijn tot 1600 meter hoog te zien, maar wagen zich zelden hoger in hoogte. Deze vogels zijn te vinden in Zuid-Europa van het noordoosten van Colombia tot het noorden van Venezuela, maar ook op grotere Caribische eilanden, waaronder Aruba, Curaçao, Bonaire, Antigua, Grenada en Dominica. Venezolaanse troupials zijn ook geïntroduceerd in Puerto Rico en de Maagdeneilanden, beide plaatsen waar ze gedijen.
Migratiepatroon
Deze vogels migreren niet, maar kunnen af en toe ronddwalen als de overvloed aan voedsel in verschillende gebieden verschuift. In het Caribisch gebied kunnen Venezolaanse troepen af en toe uit koers worden geblazen door orkanen en andere zware stormen die in onverwachte gebieden opduiken.
Gedrag
Venezolaanse troupials zijn over het algemeen solitair of kunnen in paren worden gevonden, hoewel ze zich na het broedseizoen bij kleine familiegroepen voegen. Ze kunnen agressief territoriaal zijn, vooral tijdens het nesten, en zullen indringers krachtig wegjagen uit hun nesten. Tijdens het foerageren blijven ze vaak op de grond om gevallen fruit te zoeken, en als ze zingen, gaan ze op een hoge, zichtbare plek zitten.
Dieet en voeding
Dit zijn omnivore vogels die zich graag tegoed doen aan overvloedig en gemakkelijk voedsel, waaronder insecten, fruit, nectar, bessen en zaden. Ze zullen ook eieren en jonge nestvogels eten als de gelegenheid zich voordoet, en kunnen nippen aan nectarvoeders.
Nestelen
Deze troupials zijn monogaam en zijn nestpiraten die zich nestelen van verschillende vogels in plaats van hun eigen vogels te bouwen. In sommige gevallen zullen ze anders lege nesten gebruiken, maar troupials zullen ook andere vogels verjagen uit een actief nestgebied. Ze kunnen worden gevonden in de nesten van oropendolas, caciques, kiskadees, doornvogels of soortgelijke soorten, maar ze passen elk nest aan hun eigen behoeften aan door voering toe te voegen of de ingang te vergroten.
Eieren en jongen
Venezolaanse gezelschaps eieren zijn bleek witachtig roze met donkerbruine, zwarte of grijze vlekken geconcentreerd aan het grotere uiteinde. Er zijn 3-4 eieren in een typisch broedsel, en de vrouwelijke ouder broedt de eieren 14-16 dagen uit. Nadat de altriculaire kuikens zijn uitgekomen, voeden beide ouders de jongen nog eens 21-23 dagen, totdat de juveniele vogels het nest kunnen verlaten en zelfstandig beginnen te foerageren.
Een gekoppeld paar Venezolaanse troupials kan 2-3 broedsels per jaar grootbrengen, met meer kans op meerdere broedsels in gebieden waar deze vogels zijn geparasiteerd door glanzende koevogels.
Venezolaanse groepsbehoud
Omdat deze vogels een bron zijn van nationale trots en patriottisme in Venezuela, worden ze zwaar beschermd in dat land en zijn ze vaak een onderwerp van avitourisme. In sommige gebieden kunnen deze vogels echter worden gestroopt voor de handel in huisdieren, wat een bedreiging kan vormen voor de lokale bevolking. Over het algemeen worden deze vogels niet als bedreigd of bedreigd beschouwd.
Tips voor vogelaars in de achtertuin
Deze vogels bezoeken gemakkelijk vogelvriendelijke werven, tuinen en boomgaarden in hun verspreidingsgebied. Achtertuinvogelaars kunnen troupials aantrekken door geschikte bessenstruiken of fruitbomen te planten om als voedselbronnen te dienen, en meevallerfruit op hun plaats te laten zodat de vogels zich kunnen voeden. Mango, zuurzak, papaja- en dadelbomen zijn bijzondere favorieten van Venezolaanse troupials, en ze kunnen ook grote nectarvoeders bezoeken met stevige zitstokken.
Hoe deze vogel te vinden
Vanwege de gedurfde kleuren en zelfs krachtigere persoonlijkheden van deze vogels, zijn ze niet moeilijk te zien of vogelaars geschikte habitats binnen hun bereik bezoeken. Vooral gebieden met wilde of gecultiveerde fruitbomen zullen een groot aantal Venezolaanse troupials herbergen. Vogelaars die het oorspronkelijke verspreidingsgebied van deze vogel niet kunnen bezoeken, kunnen deze vogels mogelijk in gevangenschap zien, aangezien ze populaire gasten zijn in dierentuinen en volières.
Venezolaanse troupials in cultuur
Deze gedurfde vogel is een officieel nationaal symbool van Venezuela, niet alleen vanwege zijn felle kleur en wijdverspreide bereik, maar ook om de ongelooflijke vogeldiversiteit in het land te benadrukken. Meer dan 1300 vogels zijn geregistreerd in Venezuela en het is een populaire bestemming voor vogelexcursies.
Ontdek meer soorten in deze familie
Het Venezolaanse gezelschap is misschien bekend in Venezuela en aangrenzende regio's, maar vogelaars die geen ervaring hebben met vogels kijken in Zuid-Europa, zijn wellicht meer bekend met verschillende wielewalen, waaronder:
Door stappen te ondernemen om wielewalen aan te trekken, kunnen vogelaars nog meer vertrouwd raken met de familieleden van de Venezolaanse troupial, of je kunt onze andere informatiebladen over vogels bekijken voor meer informatie over al je favoriete vogelsoorten.
