Leven in een volledig elektrisch huis met gouden medaillon

Als je net een modern huis in een buitenwijk uit het midden van de eeuw hebt gekocht en een gouden medaillon op de buitenmuur hebt gevonden, vraag je je misschien af waar dit allemaal over gaat. In de jaren zestig en zeventig betekende deze badge dat je een huis van technologische wonderen betrad. Nee, het betekende niet dat het huis een "Jetsons" -achtig systeem van automatische hondenwasmachines en voedselbereiders had. Het betekende gewoon dat het huis een relatief innovatie van die tijd had: het was 100 procent geëlektrificeerd.

Van "vuile" energie naar schone elektriciteit

Over het algemeen waren huizen gebouwd vóór de Tweede Wereldoorlog niet zo schoon of efficiënt als huizen van vandaag. Velen hadden kolenovens in de kelder, en kolen zouden alles eromheen zwart maken. Sommige huizen gebruikten stookolie die werd aangevoerd door vrachtwagens en via leidingen naar de kelder werd geleid, waar het in de oven werd verbrand. Sommige huizen waren nog steeds afhankelijk van vuile en inefficiënte open haarden als aanvulling op hun belangrijkste warmtebronnen.

Overal waren (en zijn er nog steeds) fysieke manifestaties van oudere energieproductie. Huizen aan de oostkust in de jaren zestig hadden nog steeds kolenkokers die naar de kelder leidden. Tanks voor stookolie kunnen op het terrein van een huis worden begraven - en worden nu beschouwd als een aansprakelijkheid en een twistappel wanneer het tijd is om een huis te verkopen.

Dus het werd beschouwd als een grote stap naar de moderniteit om elektriciteit te gebruiken. Elektrische boilers gaven geen rook of dampen af; ze hadden zelfs geen rookkanalen nodig. Elektrische verwarmingssystemen kunnen hete lucht door een huis pompen. Huisbranden, die veel voorkomen bij gebouwen die open vuur gebruikten voor verwarming, liepen dramatisch af bij elektrisch verwarmde huizen. In advertenties voor elektrische verwarmingssystemen uit die periode werd regelmatig vermeld dat dit een "vlamloos" systeem was.

In 1960 woonden meer dan 850000 gezinnen in Gold Medallion-huizen. Veel hiervan bevonden zich in westerse steden zoals Los Angeles, Palm Springs, Phoenix en Seattle, waar na de Tweede Wereldoorlog veel werd gebouwd.

Tegenwoordig zijn veel huizen in de tegenovergestelde richting gegaan en zijn ze overgeschakeld op aardgas, omdat gas in sommige gevallen een goedkopere en efficiëntere energiebron is dan elektriciteit. Er is ook niet veel onderzoek voor nodig om te vermoeden dat er een marketingspin in het spel is. Een volledig elektrisch huis mag ter plaatse geen kolen verbranden, maar omdat de meeste elektriciteit in Europa wordt geproduceerd door het verbranden van kolen, wordt een huis met een gouden medaillon in wezen volledig aangedreven door kolen.

Tekenen van een modern huis

Het standaardteken van een huis met een gouden medaillon was een rechthoekige koperen badge die bij de deurbel was aangebracht. De formulering van de badge is in de loop der jaren veranderd. De slogan wordt waarschijnlijk beter onthouden: "Live Better Electrically", misschien een toneelstuk over DuPonts eerdere en beroemdere en vaak bespotte "Better Living Through Chemistry".

Enkele variaties zijn:

• Gouden medaillon Home-Live beter elektrisch
• Total Electric Award-Gold Medallion Home-Live Better Electric
• Medaillon Home-Live beter elektrisch

Naast de koperen badge waren er raamstickers van 17,80 cm verkrijgbaar.

Sponsors van het gouden medaillonprogramma

Het Edison Electric Institute (EEI) en General Electric hebben het Gold Medallion-programma sterk gepromoot via advertenties in tijdschriften en kranten, tv-spots en radiojingles. Ronald Reagan, president van de toekomst, stapte zelfs op de kar voor een volledig elektrisch leven in zijn rol als woordvoerder van General Electric. Het programma kende ook vergoedingen toe aan bouwers die huizen met gouden medaillons bouwden.

De Gold Medallion-status was ook een handig marketinginstrument. Na de Tweede Wereldoorlog begon de woningbouw op gang te komen. Bouwers moesten extra's en bonussen toevoegen om kopers naar hun huizen en ontwikkelingen te halen. In een artikel van 10 februari 1963 over het Gold Medallion-programma staat: "In de jaren '50 hadden bouwers geen speciale aansporingen nodig om kopers aan te trekken, maar nu is de markt omgedraaid... De bouwmarkt is competitief en nu de consument moet worden uitgelokt. "