Coccoloba: hoe zeedruif in containers te laten groeien

Hoewel Coccoloba een groot en divers geslacht is van ongeveer 150 soorten, is de meest voorkomende soort de zeedruif of Coccoloba uvifera. Deze grote struik is inheems in het tropische Europa, zich uitstrekkend van Zuid-Europa tot aan Zuid-Florida, en ontleent zijn gebruikelijke naam aan zijn neiging om langs de kustlijn te groeien. Hoewel ze wel 25 meter hoog kunnen worden, worden ze meestal rond de 10 meter wanneer ze in tuinen worden gekweekt. Het kan binnen als zaailing worden gekweekt en vervolgens naar buiten worden verplaatst naar tropische tuinen als het volwassen wordt, waardoor het een populaire sierplant is in Florida en de Caribische eilanden.

C. uvifera is tweehuizig, wat betekent dat een enkel exemplaar zowel mannelijke als vrouwelijke bloemen laat groeien en zichzelf kan bestuiven. Het blad is diepgroen en glanzend, met bonte bladeren van ongeveer 6 tot 25 centimeter lang die oranje worden naarmate ze volwassen worden en uiteindelijk vallen. Het meest onderscheidende kenmerk van de zeedruif zijn de trossen fruit, die tijdens het groeiseizoen van groen naar paars groeien en naar beneden hangen. Dankzij zijn tolerantie voor zowel wind als zout, is dit een zeer populaire plant langs tropische kusten en kan hij worden gesnoeid tot een sierheester, om nog maar te zwijgen van zijn verrukkelijke vruchten.

Groeiende omstandigheden

• Licht: Veel tropische zon, hoewel de plant matig schaduwtolerant is.
• Water: De zeedruif is droogtetolerant, maar moet worden bewaterd als hij in een container wordt gekweekt; eenmaal overgebracht naar de grond, is water geven niet nodig zolang je in een tropisch gebied woont met veel regen, maar regelmatig water geven kan het helpen om voller te worden.
• Temperatuur: warme temperaturen; C. uvifera is niet vorsttolerant.
• Bodem: Zandgrond is het beste, maar het verdraagt een breed scala aan bodemgesteldheden.
• Meststof: Het kan worden bemest met een volledige meststof zoals 8-8-8 indien geplant in grond met een laag voedingsgehalte, maar zal verder gedijen zonder regelmatige bemesting.

Voortplanting

De zeedruif plant zich gemakkelijk voort door zaden of stekken. Om te vermeerderen door stekken, snijdt u een tak af tijdens het begin van de lente en plant u deze zo snel mogelijk opnieuw in een combinatie van turfmospotmix en zand. Zorg ervoor dat de stekken vochtig blijven en op een zonnige plaats staan, met een goede afvoer. De zaailingen kunnen in een bak groeien totdat ze groot genoeg worden om in de grond te worden overgebracht. Voortplanting door zaad is vrij eenvoudig: extraheer de zaden met de hand, laat ze uitdrogen en herplant in dezelfde mix die je voor stekken zou gebruiken.

Verpotten

Verpotten is over het algemeen niet nodig voor de zeedruif. Ze kunnen in een pot worden gekweekt en vervolgens worden overgebracht. Zodra ze hun pot ontgroeien, is er echt geen reden om ze te verpotten. Als de wortels uit de pot steken en de plant nog erg jong is, kunnen ze overgebracht worden naar een grotere bak, bij voorkeur een plastic bak.

Rassen

De zeedruif is een van de vele Coccoloba- soorten die ook druifachtig fruit telen en nauw verwant zijn. Bijvoorbeeld, de grandleaf zeedruif (C. pubescens) lijkt qua uiterlijk sterk op, maar is veel groter, met eindpieken van bloemen van meer dan 60 cm hoog. De pigeonplum (C. diversifolia) is ook een veel voorkomende kustplant; zijn bladeren zijn donkerder groen, en het wordt groter dan de zeedruif.

Telers tips

C. uvifera reageert goed op snoei en moet in de nazomer worden teruggesnoeid om de ideale vorm te behouden; als het niet wordt aangevinkt, heeft het de neiging zich uit te breiden. Regelmatig water geven kan ervoor zorgen dat het zijn volledige potentieel bereikt, en het moet worden bewaard in warme, tropische omstandigheden die zijn natuurlijke habitat weerspiegelen. Deze taaie en tolerante struik kan een geweldige sierplant zijn voor mensen langs de tropische kustlijn.