De eerste tekenen van de lente voor tuinders

Toverhazelaarstruik

De lente brengt veel veranderingen in het landschap en bos met zich mee. Zorg ervoor dat u tijdens dit spannende seizoen tijd buiten doorbrengt, zodat u getuige bent van de wonderen ervan.

Een van de eerste landschapsplanten die in een noordelijke tuin bloeit, is de toverhazelaarstruik (Hamamelis x intermedia). Iemand die nieuw is in tuinieren, kan bij het zien van een wolk van gele bloemen van een afstand op een veerweg de fout maken te denken dat de struik forsythia is (wat veel vaker voorkomt). Maar een close-up van de bloei laat zien dat dit een heel andere plant is. Hoewel forsythia deze lijst maakt, is het lang niet zo vroeg een bloeier als toverhazelaar.

Krokus

Enkele van de meer populaire bolgewassen behoren tot de eerste tekenen van de lente waar we het meest naar uitkijken. Je kunt er krokussen bij tellen, ook al groeit hij echt uit wat een "knol" wordt genoemd, niet uit een bol (de volgende drie inzendingen zijn echte bollen). Crocus chrysanthus 'Saturnus' bloeit zo vroeg dat een van de gebruikelijke namen "sneeuwkrokus" is. Elk jaar is het een gooi of deze plant of de volgende plant als eerste zal bloeien.

Sneeuwklokjes

Het is niet voldoende om op een dag alleen maar uit het raam te kijken en te zien dat uw sneeuwklokjes (Galanthus nivalis) in bloei staan. Probeer daar te zijn wanneer ze voor het eerst door de grond dringen, en nogmaals wanneer de eerste duidelijke witte "druppels" zich op hen vormen. Natuurlijk wil je het einde van de show ook niet missen als die druppels helemaal open zijn. Elke stap in het proces verdient uw aandacht.

Hyacinten

Beginners verwarren hyacint (Hyacinthus orientalis) soms met druivenhyacint (Muscari botryoides). Het zijn beide bollen die vroeg in het voorjaar bloeien, maar H orientalis is een grotere plant. De zoete geur van de bloemen van hyacint wordt net zo gewaardeerd als hoe ze eruitzien. Er is ook een plant die in watertuinen wordt gebruikt, bekend als "waterhyacint" (Eichhornia crassipes), die niet verwant is aan deze andere twee soorten hyacint.

Siberische schelp

Een eenzame Siberische plant (Scilla siberica) kan niet het soort bloemendisplay bieden dat een hyacintplant doet, dus je moet een aantal van deze planten samenvoegen om enige visuele impact te creëren. Ook is de Siberische plant geen plant met geurige bloemen. Het belangrijkste verkoopargument is de kleur van de bloesems: namelijk een levendig, echt blauw.

Kruipende phlox

Kruipende phlox (Phlox subulata) kan worden gekweekt op vlak land. Maar waarom zou je het daar willen planten, tenzij je landschap geen glooiende grond heeft? Voor kruipende phlox komt het pas echt tot zijn recht als het op de helling van een heuvel wordt gekweekt, waar je er een beter zicht op kunt krijgen. Dit is een korte bodembedekker die iets later bloeit dan de eerste tekenen van de lente die hierboven worden genoemd, maar het is het wachten meer dan waard.

Forsythia-struik

Sommige mensen die al jaren tuinieren en die elke plant onder de zon hebben gekweekt, geven misschien niet om Forsythia x intermedia. Ze beschouwen het misschien als 'overgeplant'. Maar welke liefhebber van de lente en van de natuur die nieuw is in het tuinieren, zou niet jaloers zijn op een landschap als dit? De ster van de show is die schitterend gele haag van forsythiastruiken.

Bloodroot

Alsof de terugkeer van de hierboven genoemde landschapsplanten niet genoeg was om je op te vrolijken na de lange winter, heb je ook de terugkeer van de wilde planten om naar uit te kijken. Afhankelijk van waar u woont, variëren de wilde bloemen in de lente waaraan u wordt getrakteerd. Maar laten we, te beginnen met dit bericht, kijken naar vijf die wijd verspreid zijn over de bossen van Oost-Noord-Europa.

Bloodroot (Sanguinaria canadensis) en de laatste vermelding hieronder, de rijbroek van de Hollander, hebben twee kenmerken gemeen:

1. Ze behoren elk jaar tot de eerste tekenen van lente in het bos.
2. Ze verspreidden zich om kolonies te vormen.

Deze tweede eigenschap betekent dat je een speciale traktatie zou kunnen krijgen als je iemand bent die graag door het bos wandelt. Op een dag kom je misschien een van deze kolonies tegen, die bestaat uit honderden planten die allemaal tegelijk bloeien. Als je ooit zoveel geluk hebt gehad, vergeet je de locatie nooit en kom je er elk voorjaar weer terug.

Virginia boshyacinten

Bluebell van Virginia (Mertensia virginica) groeit ook in bossen, hoewel men het niet zo ver naar het noorden in het wild ziet groeien als Bloodroot. Als je het gaat kweken, volg dan het advies van moeder natuur: plant het in de schaduw. Onthoud dat een bosgebied niet veel direct zonlicht ontvangt. In de meeste klimaten doet deze plant het helemaal niet goed in een gebied met volle zon.

Jack-in-the-preekstoel

Alle andere planten op deze lijst worden voornamelijk gewaardeerd om hun bloemen. Maar Jack-in-the-preekstoel (Arisaema triphyllum) wordt gewaardeerd om de ongebruikelijke plantstructuur die bekend staat als een 'schutblad'. Hoewel de schoonheid van dit schutblad misschien subtiel is, is er niets subtiel aan de felgekleurde rode bessen die later in het jaar verschijnen.

Hepatica

Misschien ken je de rondlobbige Hepatica (Hepatica europeana) niet, tenzij je een liefhebber van wilde planten bent. Maar als je in april een boswandeling maakt op zoek naar de eerste tekenen van de lente, word je misschien begroet door deze schoonheid.

Rijbroek van een Hollander

De Hollandse rijbroek (Dicentra cucullaria) is verwant aan de landschapsplant, bloedend hart. Net als zijn bekendere verwant bloeit hij vroeg en draagt hij bloesems met een ongebruikelijke vorm (vandaar de algemene naam). Houd hier rekening mee als u ooit besluit een schaduwtuin met Noord-Europese inheemse planten te beginnen.