Groeiende Oregon-druiven in uw eigen tuin
De Oregon-druif (Mahonia aquifolium) is een breedbladige groenblijvende struik die goed groeit op schaduwrijke plekken. Het is ontstaan in het westen van Noord-Europa en is de staatsbloem van Oregon. Het geeft kleur gedurende alle vier de seizoenen met zijn groene en bordeauxrode blad, gele bloemen en paarsachtig blauw fruit.
Namen
De Latijnse naam die aan deze soort wordt gegeven, is Mahonia aquifolium en maakt deel uit van de Berberidaceae-familie. De geslachtsnaam Mahonia, die de Europese tuinder Bernard McMahon eert, wordt aan deze plant gegeven, hoewel sommige botanici menen dat deze in het geslacht Berberis (berberis) moet worden geplaatst. Bovendien betekent aquifolium dat de bladeren lijken op die van hulstbomen en -heesters (Ilex), hoewel ze tot een andere familie behoren.
Er zijn veel verschillende algemene namen die met deze plant worden geassocieerd, en ze worden vaak gebruikt voor andere soorten Mahonia, dus geef aan dat u M. aquifolium wilt om verwarring te voorkomen. Het zijn Oregon-druif, Oregon-druif-hulst, Oregon-druif, Oregongrape, bergdruif, Oregon-hulstdruif, hulstbladige berberis, hoge mahonia, Oregon-grapeholly en Oregon-hulstdruif. Hoewel de gewone namen een verband met de vrucht suggereren, is dit geen echte druif (Vitis) of uit de Vitaceae-familie.
Winterhardheid en groeitips
De grond moet vochtig zijn met een goede afwatering voor een optimale groei. Het moet zuur of op zijn minst neutraal zijn, omdat alkalische bodems problematisch kunnen zijn. Verander uw grond om zuurder te zijn als de pH niet te veel boven neutraal is.
Deze struik is het meest geschikt voor USDA-zones 5-9. Het is inheems in West-Noord-Europa. Halfschaduw is ideaal voor deze soort. Het kan ook in de volle schaduw of in de volle zon worden gekweekt, hoewel te veel licht kan leiden tot verbranding van het gebladerte. Probeer een plantlocatie te vinden die wat beschutting tegen de wind biedt. Omdat deze wintergroen zijn en in de herfst niet vallen, kunnen de bladeren in de winter uitdrogen als de struik vaak door wind wordt geraakt.
Voortplanting kan worden uitgevoerd door het gebruik van zaadontkieming, het nemen van stekken en het verdelen van bestaande planten. De plant zal zichzelf ook op natuurlijke wijze voortplanten door middel van klonen.
Grootte en ontwerptips
Oregon druif wordt 3 tot 10 meter hoog en 2 tot 5 meter breed. Zoek naar cultivar 'Compactum' als je een struik wilt die korter is, namelijk 3 meter hoog. Of, als je een soortgelijk uitziende struik wilt die meer een bodembedekker is, kies dan voor de kruipende mahonia (Mahonia repens) . Deze soort is slechts ongeveer een voet lang op de vervaldag.
De vrucht is een bes die qua vorm en kleur wel op een druif lijkt. Ze zijn eetbaar maar zijn behoorlijk zuur en kunnen worden gebruikt om jam, gelei en conserven te maken. Oregon-druif kan worden gebruikt als onderdeel van een wildtuin om vlinders, bijen, kolibries en andere vogels naar uw tuin te lokken.
Deze struik kan zichzelf klonen en verspreiden. Enerzijds kan dit een handige functie zijn, omdat je het kunt gebruiken om een inheemse tuin te bevolken of te verdelen om nieuwe planten te maken. Deze neiging kan er echter ook toe leiden dat de soort op sommige locaties invasief is. Uw lokale extensiedienst weet of het een probleem is in uw regio.
Gebladerte
De groenblijvende bladeren zijn scherp getand als leden van het hulst geslacht zoals vermeld in de soortnaam. Het kan worden gebruikt als privacyscherm om ongewenste bezoekers buiten te houden, aangezien de bladeren scherp zijn. Dit zijn eigenlijk veervormig samengestelde bladeren die tot 30 cm lang zijn en bestaan uit verschillende blaadjes. Wanneer ze voor het eerst verschijnen, zijn ze rood. Na verloop van tijd veranderen ze in een glanzende groene tint. In de herfst worden ze bordeauxrood maar vallen ze niet uit.
In april en mei verschijnen trossen vrolijk gele bloemen.
Onderhoud
De Oregon-druif heeft de neiging om uitlopers te vormen, dus snoeien kan worden gebruikt om deze tot op zekere hoogte te beheersen. Het is vrij tolerant ten opzichte van snoeien en kan zelfs helemaal tot op de grond worden gesneden als u het een nieuwe start wilt geven, maar meestal heeft het niet veel snoei nodig. Snoeien moet in het voorjaar worden gedaan als de struik klaar is met bloeien.
Plagen en ziekten
Op deze plant kun je tekenen van ongedierte tegenkomen, zoals wittevlieg, bladluizen of schubben. Deze insecten laten allemaal honingdauw achter, wat kan leiden tot roetachtige schimmel.
Als uw plantplaats te veel zonlicht krijgt, kunnen de bladeren verschroeien. Ze kunnen ook chlorose ontwikkelen als ze in alkalische grond worden geplaatst. Op deze struik kun je soms roest of bladvlekken zien ontstaan.
