Waarom verbood Canada onkruidverzorgingsproducten voor gras en voeder?

In een eenvoudige uitspraak van gezond verstand besloot Health Canada in 2010 om de koppeling van pesticiden en meststoffen in combinatieproducten niet langer toe te staan. Met andere woorden, ze kunnen niet langer worden verkocht als één gecombineerd product, algemeen bekend als 'weed-and-feed'. Deze uitspraak was in overeenstemming met een algemene trend in de Canadese provincies en gemeenten om het gebruik van alle cosmetische herbiciden te ontmoedigen, wat een virtueel een federaal stempel van goedkeuring van de trend vormt.

Ontario loopt voorop

Een van de provinciale voorlopers van het federale verbod is Ontario's strikte verbod op cosmetische herbiciden in 2009. Zoals gerapporteerd door de Toronto Star: "Het Ontario-verbod gaat veel verder dan wat andere provinciale en deelstaatregeringen hebben gedaan om het gebruik van pesticiden, herbiciden en insecticiden te beperken.. De overgrote meerderheid houdt zich aan de regels, en [een onderzoek van het Ministerie van Milieu van Ontario] van 10 stedelijke stromen toont een daling van 80 procent aan in de drie meest voorkomende chemicaliën die in pesticiden worden aangetroffen. "

Dat gezegd hebbende, meldde de krant ook dat er sterk verzet is tegen het verbod in Ontario en dat sommige consumenten erin slagen om wiet-en-voerproducten te kopen in Europa en deze bij terugkeer via de Canadese douane te krijgen.

De Canadian Association of Physicians for the Environment, die een toename heeft gemeld van kinderen die worden getroffen door giftige chemicaliën, prees het verbod van Ontario als: "De beste in Noord-Europa op het gebied van gezondheidsbescherming. Het haalt ongeveer 250 giftige producten van de markt, dus dat met name kinderen er niet aan worden blootgesteld. "

Wiet-en-voerproducten begrijpen

Om zowel het provinciale verbod als de nieuwere federale verhuizing van 2010 te begrijpen, is het essentieel om het product beter te begrijpen. Een onkruid-en-voerproduct is een gecombineerd herbicide en kunstmest in één product dat bedoeld is om onkruid te doden en tegelijkertijd het gras te voeden. De juiste timing van bemestingstoepassingen (vroeg in het seizoen beginnen) valt over het algemeen echter niet samen met de ideale timing voor het doden van onkruid (meestal later in het seizoen nadat ze zijn verschenen). Ook worden breedbladige onkruidverdelgers zoals de krachtige 24-D uiteindelijk toegepast of "uitgezonden" op het hele gazon, zelfs op gebieden waar het niet nodig is. Meststoffen en herbiciden zijn twee heel verschillende producten en het heeft weinig zin om ze te combineren.

Op wie is het federale verbod van invloed?

Het federale verbod van 2010 heeft betrekking op alle "fijne graszoden", die van toepassing zijn op alle residentiële, commerciële en recreatieve grasvelden, zoals golfbanen, die tot dan toe gewoonlijk waren vrijgesteld van pesticidenwetten. Het is niet van toepassing op landbouwtoepassingen van combinatieproducten van kunstmest en pesticiden (graszodenboerderijen) of producten met één enkel actief materiaal dat zowel meststof- als pesticide-eigenschappen heeft.

Het federale verbod vermijdt de politieke bliksemafleider van het opsommen van de specifieke gezondheidsrisico's, maar biedt in plaats daarvan de redenering dat onkruid- en diervoederproducten "de doelstellingen van de beste praktijken voor plaagbestrijding in graszoden niet ondersteunen".

De crux van het verbod

Over de timingkwestie zegt federale regelgeving het volgende:

"Pesticiden mogen alleen worden gebruikt wanneer en waar dat nodig is. Uitzendingstoepassingen van pesticiden over het hele gebied zijn alleen gerechtvaardigd voor ernstige plagen die wijdverspreid zijn. Aangezien plagen doorgaans fragmentarisch zijn, worden pesticiden op die gebieden het vaakst toegepast. voldoende om voldoende controle in graszoden te garanderen.

Om effectief te zijn, moeten meststoffen en pesticiden elk op de juiste tijdstippen worden toegepast, die doorgaans niet samenvallen. Meststoffen worden meestal in de lente of vroege zomer en / of in de late zomer of herfst toegepast.

Deze producten zijn ongeschikt als afleveringsmechanisme omdat ze de uitzendingstoepassing van het pesticide ondersteunen wanneer dit misschien niet gerechtvaardigd is. Uiteindelijk moeten de toepassingen van kunstmest en pesticiden gebaseerd zijn op de behoefte. Meststof mag alleen worden gebruikt als de grasmat baat heeft bij extra voedingsstoffen, en pesticiden mogen alleen als uitzendbehandeling worden gebruikt als de plaagdichtheid over het te behandelen gebied voldoende hoog is. Gerichte, goed getimede vloeibare formuleringen van pesticiden minimaliseren het gebruik van pesticiden op het gazon en graszoden. "

In Canada reguleert de Pest Management Regulatory Agency (PMRA) van Health Canada pesticiden onder de Pest Control Products Act, inclusief die bedoeld voor gebruik in gazon en gras. Combinatieproducten van kunstmest en pesticiden worden gereguleerd door de Canadian Food Inspection Agency onder de Fertilizers Act.

Redenen om wiet-en-voer te vermijden

Commentatoren in zowel Canada als Europa hebben de onkruid-en-voeroplossing een perfect voorbeeld genoemd van gazonverzorgingsbedrijven die een slecht product op de markt brengen. Met de aantrekkingskracht van gemak en de zekerheid van slimme marketing, worden consumenten misleid om onkruid-en-voerproducten te gebruiken, wat niet de beste praktijk is voor efficiënt gazononderhoud.

Er moet echter worden opgemerkt dat de meeste afzonderlijke ingrediënten in zowel gazonmeststoffen als de meeste onkruidherbiciden beide nog steeds legaal verkrijgbaar zijn in Canada. Huiseigenaren kunnen nog steeds dezelfde chemische oplossingen toepassen, maar door onkruid- en voederproducten te verbieden, moedigt de Canadese wet huiseigenaren aan om ze toe te passen wanneer ze het meest effectief zijn - lente en vroege zomer voor meststoffen, later in de zomer voor onkruidherbiciden. Een aantal herbicide chemicaliën is echter helemaal niet meer legaal verkrijgbaar in Canada.

Europa is wat meer ontspannen in de lijst van chemicaliën die zijn toegestaan in commerciële herbiciden. Critici beweren dat dit een bewijs is van de ongepaste invloed die de Europese chemische industrie uitoefent op overheidsinstanties zoals de US Environmental Protection Agency. Niet alleen mogen Europese producten chemicaliën gebruiken die andere landen als gevaarlijk hebben beschouwd, maar deze chemicaliën kunnen worden opgenomen in producten die niet voorzien in een efficiënt gebruik van die chemicaliën. Voorstanders en voorstanders van de chemische industrie beweren dat beperkingen op chemicaliën die nog niet bewezen zijn gezondheidsproblemen een ongepaste uitoefening van overheidsregulering zouden zijn.

De 2, 4-d controverse

De belangrijkste van de herbicide chemicaliën die verboden zijn in Canada, Australië en andere landen, maar die nog steeds routinematig worden gebruikt in de gazonverzorgingsproducten die in Europa worden geproduceerd en verkocht, is 2,4-D (24-dichloorfenoxyazijnzuur).

Het valt nog te bezien of 2, 4-D, zoals DDT en glyfosaat daarvoor, een ernstig gezondheidsrisico zullen blijken te zijn, maar tot dusver heeft de Europese EPA geen beperkingen op het gebruik ervan. Het bureau waarschuwt echter dat de veiligheid afhangt van het volgen van nauwkeurige instructies voor productgebruik.

Hoewel 2, 4-D nog steeds is toegestaan in Europa, kunnen huiseigenaren die vinden dat de voordelen opwegen tegen de mogelijke gevaren, de milieurisico's op zijn minst vrijwillig minimaliseren. Het meest verantwoorde gebruik van deze chemicaliën is door onkruid te spotten wanneer ze verschijnen, in plaats van door chemicaliën zoals 2, 4-D op het verkeerde moment breed te verspreiden in onnodige onkruid- en voerproducten.