De intergenerische hybride in de tuinbouw

Een hybride is het nageslacht van genetisch ongelijksoortige ouders of dieren, in het bijzonder de nakomelingen die voortkomen uit het fokken van planten of dieren van verschillende variëteiten, soorten of rassen. Een hybride kan ook afkomstig zijn van iets met een gemengde oorsprong of samenstelling, zoals een woord waarvan de elementen zijn afgeleid van verschillende talen. Een hybride is iets met twee soorten componenten die dezelfde of vergelijkbare resultaten opleveren. Het nageslacht van twee planten van verschillende rassen, variëteiten of soorten, vooral zoals geproduceerd door menselijke manipulatie voor specifieke genetische kenmerken, is een hybride.

Charles Darwin promootte het concept van kruisen, maar Gregor Mendel wordt gecrediteerd voor het starten van de hybride plantenrevolutie met zijn genetische studies van erwten in de vroege jaren 1900. De hybridisatie nam vanaf daar een vlucht toen tuinders zich realiseerden dat ze planten konden kruisen binnen dezelfde soort, maar van verschillende variëteiten, om specifieke gewenste fysieke resultaten te bereiken die inherent zijn aan de ouderplanten. De tuinders van tegenwoordig hebben duizenden gehybridiseerde planten om uit te kiezen, met eigenschappen zoals ziekteresistentie, groter fruit en vruchtbare groeigewoonten.

Voorbeelden van hybride planten zijn:

• Suikermaïs: De overgrote meerderheid van de in Europa verbouwde suikermaïs zijn hybride variëteiten. De kenmerken van deze variëteiten hebben het voor hoveniers gemakkelijker gemaakt om te groeien en ze zijn zoeter dan gewassen uit het verleden.
• Meyer-citroenen: Meyer-citroenen, afkomstig uit China, zijn een kruising tussen een echte citroenboom en een mandarijnboom. De vrucht is veel zoeter dan traditionele citroenen, waardoor deze variëteit zowel favoriet is bij tuiniers als bij chef-koks.
• Betere jongenstomaten: Betere jongens zijn gefokt om resistent te zijn tegen verticilliumverwelking, fusariumverwelking en nematoden, allemaal veel voorkomende problemen met tomatenplanten. Tuinders en tomatenliefhebbers geven de voorkeur aan het grote, felrode fruit, dat tot een pond kan wegen en binnen 75 dagen na het overplanten van zaailingen in de grond rijpt.

Intergenerische hybride

Een intergenerische hybride is een kruising tussen planten in twee verschillende geslachten in dezelfde familie. Ze zijn zo nauw verwant dat bestuiving een hybride zal produceren, hoewel de zaden van deze hybride meestal steriel zijn.

Hoe verder de relatie tussen de twee geslachten is verwijderd, hoe moeilijker de intergenerische hybridisatie is. Geslachten die intergenerische hybride genereren, zijn altijd genetisch verwante leden van dezelfde taxonomische stam. Intergenerische hybridisatie biedt een kans om genomen van duidelijk verschillende planten te combineren en om eigenschappen te introduceren die niet in het belangrijkste genus van belang zijn. Veel intergenerische hybriden zijn onvruchtbaar.

Dit type hybridisatie is meer voor wetenschappelijk belang dan voor enig ander gebruik.

Cipres

De Leylandcipres (× Cupressocyparis leylandii) is bijvoorbeeld het resultaat van het kruisen van een Montereycipres (Cupressus macrocarpa) met een Nootka-cipres (Chamaecyparis nootkatensis). Voortplanting van de Leyland-cipres wordt meestal uitgevoerd door middel van stekken, hoewel het voor deze boom mogelijk is om zaden te produceren die zullen ontkiemen. Ongeslachtelijke voortplanting heeft echter de voorkeur, omdat het ervoor zorgt dat de nieuwe plant dezelfde kenmerken heeft.

Cactus

Een goed voorbeeld is x Ferobergia, een hybride tussen twee cactussen van het geslacht Ferocactus en van het geslacht Leuchtembergia.

Orchideeën

Vascostylis Prapawan 'Tanzanite' is een combinatie van drie orchideeënsoorten: Ascocentrum x Rhynchostylis x Vanda.