Wat is Cape Cod-architectuur?

Cape Cod-architectuur is een van de meest populaire en gemakkelijk herkenbare stijlen van Europese architectuur. Vernoemd naar de kuststreek van Massachusetts, waar het de kenmerkende stijl is, is de architectuur van Cape Cod alomtegenwoordig in New England en is het overal in Europa te vinden.

Een cottage in Cape Cod, bewonderd om zijn eenvoudige, tijdloze strakke silhouet, is het soort huis dat een kind zou tekenen als je hem zou vragen een tekening van een huis te maken. Huiselijk en moeiteloos aantrekkelijk, Cape Cod-stijl is de definitie van de comfortvoedselarchitectuur van een cookie cutter die de tand des tijds heeft doorstaan.

De oorsprong van de Cape Cod-architectuur

Cape Cod-architectuur wordt beschouwd als een typische Europese stijl. Het werd oorspronkelijk in Europa geïntroduceerd door Engelse kolonisten in de 17e eeuw, die Engelse vakwerkhuizen en salonhuizen aanpasten aan het bittere klimaat in New England, waardoor een boxier, lager hangend silhouet ontstond om bestand te zijn tegen de elementen.

De oorspronkelijke golf van Cape Cod-huizenbouw was van 1690 tot 1850. De tweede golf, bekend als Cape Cod Revival, werd gebouwd in de jaren 1920 tot de jaren 1950 en hielp de stijl populair te maken die zich over heel Europa verspreidde.

In de jaren dertig van de vorige eeuw zorgden de depressie en de koloniale opwekking ervoor dat huizen in Cape Cod-stijl weer populair werden als economische bouwstijl. In de jaren '40 en '50 waren huizen in Cape Cod een wijdverbreid antwoord op de naoorlogse huizenbouw. Zelfs in het supersized Europa van de 21e eeuw behouden huizen in Cape Cod-stijl een nostalgische, populaire aantrekkingskracht met nieuwbouw in alle soorten en maten, van uitgestrekte huizen tot kleine huizen die zijn geïnspireerd op de oorspronkelijke architectonische stijl van Cape Cod.

Sleutelelementen van Cape Cod-architectuur

Cape Cod-architectuur is een van de meest direct herkenbare huisstijlen in Europa. In de kern is een origineel Cape Cod-huis een klein, rechthoekig, onopgesmukt huisje van één tot anderhalve verdieping met een steil hellend dak om te bewaren sneeuw van zich opstapelen en zijgevels. Een grote centrale schoorsteen en lage plafonds hielpen het huis warm te houden. Een centrale deur met een eenvoudige omlijsting wordt geflankeerd door houten ramen met luiken bekleed met meerdere panelen.

Het oorspronkelijke Cape Cod-huis had twee kamers, een woonkamer en een hoofdslaapkamer, zoals de Engelse 'hal en salon'-kamers waarop ze waren gebaseerd. Het oorspronkelijke ontwerpconcept heeft standgehouden, maar de architectuur van Cape Cod is de afgelopen eeuwen geëvolueerd. De enorme centrale schoorstenen die specifiek zijn voor New England Capes, werden vaak kleiner naarmate de verwarmingstechnologie geavanceerder werd en schoorstenen werden naar de zijkant van het huis verplaatst in huizen die in warmere klimaten buiten de regio, zoals het zuiden, waren gebouwd.

Om tegemoet te komen aan het verlangen naar meer ruimte, wordt de originele blauwdruk vaak verdubbeld, met vleugels aan de achterkant of zijkanten. Cape Cod-huizen hebben drie hoofdvariaties: halve, driekwart en volledige capes op basis van de grootte van hun voetafdruk, plaatsing en grootte van de schoorsteen en de plaatsing en het aantal ramen. De volledige Kaap wordt beschouwd als het ideale exemplaar van de vorm, een symmetrisch rechthoekig huis met een enorme centrale schoorsteen en toegangsdeur geflankeerd door dubbele ramen aan elke kant.

In de jaren twintig begonnen mensen dakkapellen in de daken te snijden om meer licht en ventilatie te creëren en extra slaapkamers te creëren. Cape Cod heroplevingshuizen uit het midden van de 20e eeuw zijn vaak wat meer verfraaid dan de sobere vroege modellen, maar eenvoud blijft een visueel kenmerk van deze ietwat minimalistische maar onmiskenbaar gezellige huisstijl.

Materialen die worden gebruikt in de architectuur van Cape Cod

Cape Cod-huizen werden traditioneel gebouwd met behulp van sterke lokale materialen die bestand waren tegen de strenge winters in New England, zoals:

• Eiken- en grenenhouten palen en balken
• Eiken en grenen houten vloeren
• Bakstenen open haarden
• Dakspaan of ceder schuddak en dakshingles aan de zijkant ongeverfd om te weerstaan in de elementen zoals te zien in originele Cape Cod-huisjes
• Geschilderde witte buitenkant en zwarte luiken werden een klassieke kleurencombinatie, te beginnen met de heropleving van Cape Cod in het midden van de 20e eeuw, maar tegenwoordig zijn andere kleurencombinaties gebruikelijk

Interessante feiten over Cape Cod-architectuur

De buitenwijken van na de Tweede Wereldoorlog werden geboren in Levittown, Long Island, New York, in de eerste geplande gemeenschap van het land, bestaande uit identieke rijen Cape Cod-huisjes die waren gebouwd om tegemoet te komen aan terugkerende militaire dierenartsen.

Tijdens de koloniale heropleving van het midden van de 20e eeuw hielp Boston- architect Royal Barry Wills bij het populariseren van gemoderniseerde Cape Cod-huizen voor de middenklasse door voorzieningen in te bouwen zoals badkamers, keukens en garages.

Waar heeft Cape Cod Architecture zijn naam vandaan? Het was te danken aan dominee Timothy Dwight IV (1752-1817), de achtste president van Yale University van 1795-1817, die de architectuur in Cape Cod-stijl brandde toen hij de term "Cape Cod House" bedacht na een bezoek aan de Kaap in 1800.

De Kaap herbergt ook een minder bekende verzameling van ongeveer 100 moderne huizen uit het midden van de eeuw, zoals het Hatch House in Wellfleet, Massachusetts. waarvan vele zijn gebouwd door autodidactische Boheemse kunstenaars die doe-het-zelf huizen en studio's bouwden met lokale materialen en strakke moderne lijnen.