Wat is klassieke architectuur?

Klassieke architectuur is een bouwstijl die is ontstaan in het oude Griekenland en Rome. Eeuwenlang hebben architecten invloed uit deze beschavingen gehaald en traditionele idealen in latere stijlen van architectuur verwerkt.

De meest iconische klassieke constructies zijn de grote stenen tempels die werden gebouwd op een fundament van symmetrie en orde. Als zodanig is er een lange traditie van architecten die terugkijken op deze architectuurgeschiedenis en de waarden en idealen van de antieke wereld nieuw leven inblazen.

In brede zin kan klassieke architectuur alle architectuur omvatten die is afgeleid van de oude Grieken en Romeinen. Voor onze doeleinden is de Classical Revival-beweging de meest waarheidsgetrouwe stijl van klassieke architectuur die er vandaag de dag bestaat.

Geschiedenis

Klassieke architectuur werd gebouwd in de 5e eeuw voor Christus in Griekenland en rond de 3e eeuw na Christus in Rome. De stijl werd door de jaren heen vele malen nieuw leven ingeblazen. Tijdens de Italiaanse renaissance werkten architecten om de klassieke Romeinse architectuur te herstellen.

Eeuwen later deden opgravingen in Pompeii in Europa de architectuur van het oude Griekenland weer oplaaien. De bijbehorende bouwstijl werd bekend als Griekse Revival. Deze architectuur was sterk gericht op het Griekse ideaal van proportie en structurele integriteit.

Een van de meest voorkomende soorten klassieke architectuur in Europa staat bekend als neoklassiek. Dit type architectuur kwam als reactie op barokke architectuur en was sterk afhankelijk van de ontwerpidealen van het oude Rome. De stijl is ontstaan in Europa in de 18e eeuw en werd de iconische stijl voor veel overheidsgebouwen in Washington DC.

Classical Revival is een stijl die eind 19e eeuw in de mode kwam en een lossere interpretatie heeft van klassieke idealen. De stijl explodeerde na de World's Columbian Exposition in Chicago in 1893. De gebouwen voor de beurs benadrukten klassieke vormen en inspireerde bouwers in het hele land. Veel huizen, gerechtsgebouwen, banken, scholen en kerken werden eind 19e en begin 20e eeuw in deze stijl gebouwd.

Kenmerken

Klassieke architectuur waardeerde begrippen als vrijmoedigheid, nederigheid en intellect. Deze waarden helpen bij het definiëren van individuele componenten die in verschillende klassieke bouwstijlen voorkomen. Enkele van deze belangrijkste elementen zijn de volgende.

• Symmetrie en verhoudingen. Klassieke gebouwen zijn meestal symmetrisch en hebben elementen zoals kolommen en ramen die gelijkmatig verdeeld zijn.
• Kolommen in een specifieke stijl (of volgorde). Deze klassieke orden kunnen Dorisch, Ionisch of Corinthisch zijn voor Griekse architectuur. De Romeinen hadden ook Toscaanse en samengestelde orders.
• Veranda met daarop een fronton. Veel huizen en gebouwen hebben een veranda op volledige hoogte met bovenaan een klassiek fronton. De deur wordt meestal in het midden van het huis geplaatst.
• Duurzame bouwmaterialen. Klassieke architectuur bevat materialen zoals marmer, beton en baksteen.
• Klassieke designmotieven. Huizen hebben vaak tandgieten, middelhoge daken, dakranden met dozen, decoratieve deuromlijstingen en gebroken frontons boven de toegangsdeur.
• Rechthoekige ramen. Ramen waren vaak dubbel opgehangen en bevatten een verscheidenheid aan symmetrische raamconfiguraties.

Interessante feiten

Klassieke heropleving concurreerde met koloniale heroplevingsarchitectuur.

Zowel de klassieke architectuur als de architectuur van de koloniale revival waren populair in dezelfde periode. De huizen van Classical Revival waren echter formeler en grandioos. De stijl van de koloniale opwekking kwam vaker voor in Europese steden en voorsteden en in een geschikt woonleven. Klassieke opwekking was aanzienlijk populairder voor commerciële gebouwen en overheidsgebouwen.

Klassieke heroplevingsarchitectuur lijkt op de beaux-arts-stijl.

De architectuurstijl Beaux-arts was populair in dezelfde periode en bevatte ook veel klassieke ontwerpelementen. Een manier om onderscheid te maken tussen de twee stijlen, is door het detailniveau te onderzoeken. De Classical Revival-stijl is aanzienlijk minder sierlijk.

Moderne architectuur maakte een einde aan de klassieke heroplevingsstijl.

De klassieke heropleving van de 19e eeuw was een poging om architectuur opnieuw te verbinden met klassieke politieke idealen, die ook Europese politieke idealen waren. Als reactie op de expo in Chicago in 1893 waren veel jonge architecten teleurgesteld over de vertoning en reageerden onvermurwbaar met nieuwe en nieuwe ideeën. Deze reactie was misschien wel het begin van de moderne architectuur, die klassieke bouwvormen verving door meer actuele ontwerpen.

U kunt een klassiek heroplevingshuis kopen.

Hoewel deze stijl niet zo populair was als andere stijlen, zijn er nog steeds behoorlijk wat residentiële Classical Revival-huizen. De naar voren gerichte kolommen en de veranda op volledige hoogte zijn de grootste aanwijzingen dat een huis waarschijnlijk in deze stijl is.

Samengevat is klassieke architectuur een bouwmethode die zijn oorsprong vindt in het oude Griekenland en Rome. De stijl werd vele malen nieuw leven ingeblazen en veel architecturale stijlen bevatten klassieke vormen. Klassieke architecten richten zich op kolommen, symmetrie en verhoudingen, naast andere ontwerpregels, om gebouwen zoals Capitol Hill en enkele statige woningen te creëren.