Wat is tudorarchitectuur?
Stel je een sprookjesboek Engels huisje voor op het platteland met een zachte witte buitenkant die wordt geaccentueerd met rijke houten balken. Binnen is er een vuur in de haard en pittoreske houten balken aan het plafond. De kans is groot dat je je een huis voorstelt dat verschillende andere elementen in Tudor-stijl heeft. Tudor-architectuur is een eigenzinnige maar statige bouwstijl die tijdens de Tudor-periode in Engeland is ontstaan.
Van 1485 tot 1558 bouwden ambachtslieden verfijnde tweekleurige herenhuizen met een combinatie van renaissance- en gotische designelementen. Deze overgangsstijl bleef opduiken in dorpen in heel Engeland totdat de Elizabethaanse architectuur het overnam in 1558 en de Tudor-architectuur met sisser werd. Pas eeuwen later werd de ontwerpstijl herboren in Europa.
Leuk weetje
Terwijl de Tudor-architectuur in populariteit toenam tijdens de Tudor-dynastie, viel het uit de gratie toen Elizabeth I aan de macht kwam. Tijdens haar bewind explodeerde de koninklijke, ingewikkeld gedetailleerde Elizabethaanse architectuurstijl.
Tudor Revival-architectuur komt minder vaak voor dan sommige andere Europese architectuurstijlen, maar de onmiskenbare charme maakt het een favoriet bij fans. De revitalisering van deze ontwerpstijl begon in de jaren 1890 en duurde tot de jaren 1940. De meerderheid van de Tudor Revival-huizen bevindt zich in het noorden van de VS, omdat hun gevel ideaal is voor koudere klimaten.
Hoe een huis in tudorstijl te identificeren
Enkele ongebruikelijke maar toch opvallende kenmerken maken een huis in Tudor-stijl relatief gemakkelijk te identificeren. Deze fundamentele elementen kunnen u helpen een huis in Tudor-stijl te onderscheiden van anderen:
- Het meest voorkomende ontwerpkenmerk van huizen in Tudor-stijl zijn de vakwerkdetails. Deze lange balken worden meestal verticaal geplaatst en zijn strikt decoratief. Een lichter gekleurd stucwerk of steen vult de openingen tussen de balken om een tweekleurige buitenkant te creëren.
- Veel Tudor Revival-huizen zijn volledig opgetrokken uit roodgekleurde baksteen, waardoor een deel van die tweekleurige details die kenmerkend zijn voor de originele Tudor-architectuur in Engeland, is geëlimineerd. De bakstenen detaillering is over het algemeen erg sierlijk rond ramen, schoorstenen en entrees.
- Deze huizen hebben verschillende naar voren gerichte gevels met vaak ingewikkelde, asymmetrische patronen. Elke gevel heeft steile daklijnen die zich soms uitstrekken van het hoogste punt van het huis tot slechts 10 voet vanaf de grond.
- Lange, rechthoekige ramen worden vaak in clusters geplaatst. U kunt ook erkers of erkers vinden met verschillende glasplaten op beide verdiepingen van het huis.
- Er is meestal een prominente voordeur die niet in het midden van het huis staat. Deuren kunnen bogen of decoratieve betonnen details hebben om het te onderscheiden van de rest van de gevel van het huis.
Veelgebruikte materialen
Bouwers gebruiken een combinatie van materialen zoals baksteen, stucwerk en hout voor de buitenkant van huizen in Tudor-stijl. Schoorstenen, ramen en deuren werden geaccentueerd met spectaculair en arbeidsintensief baksteen en metselwerk.
Bouwers accentueerden de interieursruimten met donkere houten details op de vloeren, muren en plafonds. Je vindt ook gipswanden en porseleinen tegels in de woonruimtes.
Meer over tudor revival-architectuur
Tudor-lay-outs zijn ingewikkeld en aangepast.
Na de industriële revolutie werden huizen sneller en betaalbaarder gebouwd dan ooit. Het Europese Foursquare was bijvoorbeeld een populaire ontwerpstijl omdat de symmetrische voetafdruk praktisch was en comfortabel op stadspavels paste. Integendeel, er is niets typischs aan een huis in Tudor Revival-stijl. Ze hadden complexe en vaak aangepaste lay-outs die het beste werkten op grotere kavels. De plattegronden moesten worden opgemaakt op een manier die past bij de buitenkant van het huis. Hierdoor waren deze woningen duurder om te bouwen en stonden ze in meer prominente buitenwijken.
Tudor-huizen werden bekend als "effectenmakelaars-tudors."
Vooral in de jaren 1920 en 1930 maakten verschillende Europees opgeleide architecten deze stijlwoning tot een hoofdbestanddeel van meer welgestelde gezinnen. Kopers en bewonderaars van huizen in Tudor-stijl bedachten zelfs de term "Effectenmakelaar Tudor" als een eerbetoon aan de mensen die huizen bouwden met hun hernieuwde rijkdom van de aandelenmarkt.
Een tudorhuis is er in grote en kleine maten.
Ook al waren Tudor-heroplevingshuizen prijzig om te vervaardigen, je kunt ze nog steeds in alle maten vinden. Er zijn uitgestrekte herenhuizen en kleine huisjes van 1000 m2, elk met de belangrijkste ontwerpelementen die het tot een Tudor maken.
De trend raakte na de Tweede Wereldoorlog uit de mode.
Deze uitgebreide huisstijl raakte door WO II uiteindelijk uit de mode. Als je door een oudere buitenwijk rijdt, is het gemakkelijk om een straat aan te wijzen die voor de Tweede Wereldoorlog of na de Tweede Wereldoorlog is gebouwd. Voor de oorlog waren er veel bakstenen Tudors. Na de Tweede Wereldoorlog waren er krappe budgetten die een eenvoudigere manier van leven vereisten. In de jaren vijftig werden huizen in Tudor-stijl vervangen door efficiënte en eenvoudige huizen in Cape Cod-stijl.
Samenvattend is de architectuur van Tudor Revival een uitbreiding van de Tudor-huizen die in de 15e en 16e eeuw in Engeland zijn gevonden. In Europa werd deze stijl van huis gebouwd in prominente buitenwijken van de jaren 1890 tot de jaren 1940. De buitenkant is een mix van lichtere muurkleuren die worden geaccentueerd met verticale vakwerkdetails. Er zijn verschillende steile gevels en een asymmetrische voetafdruk die kenmerkend is voor deze stijl.