Wat is barokke architectuur?
Barokke architectuur is een weelderige bouwstijl die in de 17e eeuw in Italië is ontstaan. In één oogopslag lijkt barokke architectuur op bouwtechnieken uit de Renaissance. Barokke architecten waren echter duidelijk meer theatraal. Ze veranderden opzettelijk klassieke elementen zodat gebouwen meer opzichtig en suggestief werden.
De barokperiode omvatte twee eeuwen en beïnvloedde verschillende kunstvormen. Schilderijen en sculpturen in barokstijl werden een integraal onderdeel van gebouwen in Italië en in heel West-Europa. In feite zagen architecten structuren zoals kerken als grote sculpturen in tegenstelling tot een doos met vierkante muren en traditionele bouwvormen.
Geschiedenis
Barokke architectuur begon in Italië.
Over het algemeen evolueerde de barokke architectuur als reactie op een tumultueuze periode die begon in de 16e eeuw. De machthebbers wilden architectuur en kunst gebruiken als een manier om kracht, rijkdom en bekendheid te tonen. Nergens is dit zo prominent aanwezig als in de reactie van de katholieke kerk op de protestantse reformatie.
Gedurende deze tijd konden religieuze leiders de cultuur en de kunstvormen die beroemd werden, beïnvloeden. Voor de katholieke kerk was de belangrijkste manier om deze invloed te behouden het produceren van grootse kerken en kathedralen.
Kunstenaars en architecten in opdracht begonnen de renaissancistische opvattingen over schoonheid en realisme nieuw leven in te blazen, maar deze keer op een nog meer sierlijke en extravagante manier. Tijdens de barokperiode ontwikkelden kunstenaars verschillende nieuwe technieken die bedoeld waren om emotie en loyaliteit op te roepen.
De stijl verspreidde zich vervolgens door Europa en Zuid-Europa.
Nadat de paus en andere katholieke heersers begonnen met bouwen, verspreidde de stijl zich snel door Europa en naar Zuid-Europa vanwege kolonisatie. Barokke architectuur ontbreekt in Noord-Europa omdat het continent toen net werd gekoloniseerd.
Barokke architectuur heeft subtiele verschillen, afhankelijk van het land. Toen de barokstijl populair werd, veranderden locaties de basiskenmerken om aan te sluiten bij hun agenda en levensstijl. In de meeste gevallen zijn gebouwen zwaar gedecoreerd en bevatten ze elementen die ongebruikelijk en zelfs onafgemaakt lijken.
Twee beroemde voorbeelden van barokke architectuur zijn de Santa Susanna-kerk en het Caserta-paleis in Italië.
Kenmerken
Het kan een uitdaging zijn om onderscheid te maken tussen architectuurstijlen, vooral wanneer bouwers vormen uit verschillende stijlen gebruiken. Zoek naar deze sleutelelementen in barokke architectuur.
- Grote koepels of koepels. Deze koepels werden doorgaans in het midden van een gebouw geplaatst.
- Uitgebreide motieven en decoraties. Details zijn ongelooflijk ingewikkeld, wat bijdroeg aan de extravagantie en heiligheid van de ruimte.
- Vergulde sculptuur aan de binnen- en buitenkant. Standbeelden waren gemaakt van gips of marmer en bevatten sterk contrasterende kleuren en texturen.
- Opvallende kenmerken. Dit kunnen gebogen muren, beschilderde plafonds, gewelfde plafonds, kolommen, sculpturen, bogen, nissen, fonteinen, scrollen, gebroken frontons, enz. Zijn. Veel van deze elementen geven een gevoel van beweging dat bekend staat als dynamiek.
- Dubbel hellend mansardedak. Dit dakelement is een belangrijk kenmerk van de Franse barokke architectuur en werd in veel kastelen of landhuizen verwerkt.
Interessante feiten
Barokke architectuur heeft enige overlap met renaissance-architectuur.
De renaissance vond plaats tussen 1400 en 1600, en de barok volgde op de voet. Als zodanig hebben barokke architecten klassieke vormen zowel uit de Renaissance als uit de Romeinen overgenomen. De Sint-Pietersbasiliek is bijvoorbeeld een barokke kerk in Vaticaanstad en heeft kenmerken die zijn geïnspireerd op de Renaissance.
Barokke kunstenaars en architecten waren meesters in het licht.
De barokperiode is een van de eerste keren dat kunstenaars veel aandacht besteden aan licht. Afwerkingen werden gekozen op basis van hoe het licht zou reflecteren. Ze namen ook gebieden met intens licht en duisternis op om contrast te tonen en drama te creëren. U kunt dit effect zien in delen van gebouwen die opzettelijk donker zijn gelaten, evenals in schilderijen. Dit effect staat in de kunstwereld bekend als Chiaroscuro.
Barokke architectuur en kolonialisme zijn nauw met elkaar verbonden.
Het Europese kolonialisme hielp bij het financieren van een deel van de weelde die te zien is in barokke gebouwen. Vooral in Spanje en Frankrijk hielp koloniaal geld heersers bij het bouwen van uitgebreide paleizen en herenhuizen om hun macht te demonstreren.
Er zijn verschillende stijlen en periodes van barokke architectuur.
De barokke esthetiek kan worden onderverdeeld in twee stijlen: volledig barok en ingetogen barok. De eerste kwam vaker voor in Zuidwest-Europa tijdens de eerste eeuw van de barokperiode. Ingetogen barok werd gezien in Noordwest-Europa tijdens de late barokperiode van 1675-1725.
Het woord barok betekent onvolmaakte parel.
De barokperiode werd eeuwen later genoemd met de bedoeling de extreme weelde en het drama van die tijd vast te leggen. De term barok verwees naar enkele weelderige parelbroches uit die tijd.
Samengevat is barokke architectuur een theatrale bouwstijl die in de 17e eeuw in Italië is ontstaan. Structuren in de barokke stijl waren voornamelijk kerken, herenhuizen en paleizen en waren bedoeld om rijkdom, macht en oog voor schoonheid te laten zien. Barokke architectuur uit die tijd bestaat niet in Noord-Europa, maar specifieke thema's als dynamiek en Chiaroscuro zijn geïmplementeerd in andere kunstvormen en bouwstijlen.
