Problemen met Bradford-perenbomen
Men moet ervoor zorgen dat de duivel het zijne toekomt en in dit geval is de "duivel" de perenbomen van Bradford. Deskundigen waarschuwen dat het een vergissing is om de Pyrus calleryana 'Bradford' te planten, en terecht: de takken van deze snelgroeiende bomen breken te gemakkelijk bij stormachtig weer. Je kunt de ledematen van veel van deze exemplaren na een goede wind op de grond zien liggen.
Als u echter begin december uit het raam kijkt in een plaats als New England, wordt u misschien getrakteerd op de kleur van een Bradford-perenboom. Deze bomen zijn nog bijna volledig gekleed in hun oranjekleurige of roodachtige herfstbladeren in het verder saaie decemberlandschap.
Hoewel je de herfstkleur die ze geven misschien wel op prijs stelt, staan Bradford-perenbomen beter bekend om zijn enorme witbloeiende displays in de lente. Dit is overigens een van de planten met stinkende bloemen. Als je echter je neus kunt vasthouden en gewoon je ogen kunt gebruiken, kan de show die ze opzetten spectaculair zijn. Het zijn populaire straatbomen, en een weg die ermee omzoomd is, ziet eruit alsof het midden in een lentesneeuw staat. Ze dragen ook kleine peertjes, die, hoewel ze niet bijzonder decoratief zijn, wel dienen als voedsel voor wilde vogels.
Het is echter een feit dat deze bloeiende bomen zeer problematisch zijn. Het zijn invasieve planten in sommige delen van Noord-Europa, P. calleryana komt oorspronkelijk uit het Verre Oosten. Bovendien zijn ze vatbaar voor uitputting en helaas is handmatige controle de enige haalbare controlemethode, omdat het wortelsysteem elk aangebracht herbicide zou opnemen en het de ouderplant zou schaden.
Alternatief voor het kweken van deze cultivar
De eenvoudigste oplossing voor alle zorgproblemen waarmee je te maken krijgt bij het kweken van de cultivar 'Bradford', is door simpelweg een superieure cultivar te vinden om te kweken. Er zijn andere soorten sierperen die je in de lente veel witte bloemen en een goede herfstkleur geven. P. calleryana 'Autumn Blaze' is een voorbeeld. Het geeft u alle voordelen van Bradford zonder de gezondheidsproblemen. Andere soorten "callery" -peren (zo genoemd vanwege de soortnaam, calleryana) die als vervangers kunnen dienen, zijn onder meer:
- 'Aristocraat'
- 'Hoofdstad'
- 'Nieuw Bradford'
- 'Redspire'
- 'Witte Huis'
Probleem: verwelkende bladeren
Laten we zeggen dat je vastzit aan een Bradford-perenboom die je hebt geplant voordat je erachter komt wat een slechte keuze deze exemplaren zijn. Er zijn enkele veelvoorkomende zorgproblemen waar u waarschijnlijk tegenaan loopt. Een van hen is verwelkende bladeren.
Het is normaal dat pas getransplanteerde bomen een transplantatieschok ervaren. Hun verstoorde wortels vinden het moeilijk om de bladeren met voldoende water te voeden, zoals een gevestigde boom zou kunnen. Hoge windsnelheden verergeren het probleem gewoon; het resultaat is bladverwelking.
De positieve acties die u op dit punt kunt ondernemen om de boom te helpen, zijn achteraf beperkt. Bemest uw worstelende boom echter niet. Bemesting zou extra bladgroei bevorderen die van onderaf moet worden ondersteund (dat wil zeggen de opname van water en voedingsstoffen uit het wortelsysteem). Deze extra groei wil je op dit moment niet, omdat de verstoorde wortels van de boom al moeite hebben om goed te functioneren. Geef je Bradford-perenboom regelmatig water en speel het wachtspel om te zien hoe hij erdoor trekt.
Probleem: Japanse perenroest
Scenario: je hebt nog nooit een probleem gehad met je Bradford-perenboom, maar ineens zie je op een zomer een heel fel oranje vage laag op de kleine peren. Deze stof valt op het gazon. Het bestaat uit kleine oranje aren die recht uit de vruchten komen. Je vraagt je af: "Is het schadelijk voor het gazon of voor dieren? Wat betekent het voor de gezondheid van mijn boom? Hoe kan ik ervoor zorgen?"
Wat je waarneemt is een soort "roest", wat een schimmelziekte is. In het bijzonder is het hoogstwaarschijnlijk Japanse perenroest. Neem contact op met uw provincieuitbreiding om te zien of zij u een antischimmelspray kunnen aanbevelen.
Japanse perenroest, hoewel hinderlijk, is over het algemeen echter niet iets dat uw plant zal doden. Het komt niet jaar na jaar voor, dus het is misschien het beste om het de rest van het groeiseizoen af te wachten.
Probleem: bacterievuur
Phytophthora is een ander zorgprobleem dat uit de lucht kan vallen. Stel dat u onlangs een paar takken van uw Bradford-peren heeft gesnoeid, zodat ze het huis niet zouden raken of de oprit op zouden steken. Een paar weken later merk je takken op en laat je hier en daar vallen. Van een afstand zien de bomen zelf er gezond uit, anders. Als je echter van dichtbij in de boom kijkt, zie je takken die klaar zijn om te vallen omdat ze dood zijn, maar het zijn maar kleine takken aan het einde en niet een hele tak.
Mogelijk hebt u een ziekte in uw Bradford-perenbomen geïntroduceerd toen u ze snoeide (misschien omdat u uw snoeischaar niet hebt gedesinfecteerd): namelijk bacterievuur, wat een bacteriële ziekte is.
Probleem: de ene boom bloeit, de andere niet.
Er zijn veel mogelijke redenen waarom Bradford-perenbomen niet bloeien, zoals:
- In koude winters worden de bloemknoppen soms beschadigd.
- De bomen hebben mogelijk niet voldoende water gekregen.
- Uw grond kan een tekort aan voedingsstoffen hebben (een grondtest laten doen kan nooit pijn doen).
Je moet er niet teveel in zetten dat een van de Bradford-perenbomen bloeit, want die had op het moment van aankoop gewoon een gezonder exemplaar kunnen zijn. De grond eronder kan iets anders zijn of de andere twee kunnen onderweg een soort van verwonding hebben opgelopen (bijvoorbeeld tijdens het planten).
Probleem: de bladeren worden bruin en vallen af.
Hier is een veelvoorkomend scenario. Het is een hete juli. Je hebt zojuist twee weken geleden een nieuwe Bradford-perenboom geplant, en de bladeren worden nu bruin en vallen uiteindelijk naar beneden. Je vraagt je af of dit komt door te veel water, te weinig water of een ander probleem.
Maar in dit geval is het besproeien van de Bradford-perenboom misschien niet het grootste probleem. Dat je in de zomer hebt geplant, heeft waarschijnlijk veel meer te maken met de ondergang van je plant. De lente zou een veel betere tijd zijn geweest om te planten, met herfst als een goede tweede.
Bewateringsschema's voor jonge Bradford-perenbomen (of welke planten dan ook) kunnen alleen ruw zijn, met een paar centimeter irrigatie per week als voorbeeld van een dergelijke benadering. Maar er zijn te veel variabelen om een precies besproeiingsschema of hoeveelheid irrigatie te geven (grootte van de boom, bodemdrainage, weer, enz.). Wanneer Bradford-perenbomen zijn gevestigd en groot zijn, geven mensen ze over het algemeen eenmaal per week een goede watergift, tenzij hun regio weer een bijzonder hete, droge periode doormaakt. Tweemaal per week is over het algemeen goed voor jonge bomen.
Probleem: de bladeren van mijn Bradford-peer worden geel.
Als het lente of zomer is en de bladeren van je boom geel worden, heb je een probleem. Het probleem kan heel goed in uw bodem liggen. Laat uw grond testen (of koop een grondtestkit bij een bouwmarkt) om te zien of er een tekort aan voedingsstoffen is. Als de testresultaten de mogelijkheid van een tekort aan voedingsstoffen uitsluiten, kan het probleem nog steeds in de grond zitten. Het kan een kwestie van drainage zijn, in plaats van voeding.
Bodems met veel klei houden langer water vast dan zandbodems. In een dergelijke grond kan te veel water of te veel regen leiden tot wortelrot. Wortels verdrinken als het ware; ze krijgen geen zuurstof en gaan dood. Deze dood zie je terug in de gele bladeren.
Als de hele boom niet dood is, kan er tijd zijn om compost in de grond te verwerken, waardoor de afvoer wordt verbeterd en opgeslagen. Dit is echter veel werk en er zijn geen garanties voor succes. Dit kan een goed moment zijn om de plant te verwijderen, de grond te verbeteren (nu je er beter toegang toe hebt) en deze te vervangen door een betere landschapsboom.
