Groeitips voor granaatappel
Granaatappelstruiken zijn een van de gemakkelijkst te houden vruchten, omdat ze meestal niet worden aangetast door veel plagen of ziekten. De vruchten zitten vol met antioxidanten en er wordt gedacht dat ze veel gezondheidsvoordelen hebben.
De wetenschappelijke naam die aan deze struik is toegewezen, is Punica granatum. Vroeger had het zijn eigen familie, Punicaceae, maar studies hebben aangetoond dat het deel uitmaakt van de Lythraceae-familie.
De naam die voor deze fruitstruik wordt gebruikt, is granaatappel. Het wordt soms verkeerd gespeld als granaatappel.
Waar te groeien
De optimale gebieden voor deze vrucht zijn USDA-planthardheidzones 7 tot 10. Men denkt dat het aanvankelijk uit Iran komt.
Granaatappelheesters kunnen indien nodig in halfschaduw worden gekweekt, maar idealiter ergens met zoveel mogelijk zon en warmte.
Kenmerken van granaatappelplanten
De granaatappel kan variëren van een dwergstruik van drie voet tot een kleine boom van 20 tot 30 meter. De gemiddelde grootte van een standaard granaatappelstruik is 12 tot 16 meter hoog en heeft een ronde vorm. Wil je een korte versie, kies dan voor de variant 'Nana'.
De bladeren zijn glanzend en hebben een smalle, lansvorm. Op de meeste plaatsen zijn ze bladverliezend, maar in de warmere klimaten kunnen ze wintergroen zijn.
De bloemen zijn buisvormig en meer dan 2,5 cm lang. Ze zijn schitterend scharlakenrood en zijn erg aantrekkelijk voor kolibries. De bloemen zijn zelfbestuivend, hoewel de vruchtbaarheid wordt verbeterd door kruisbestuiving.
De granaatappelfruit is ongeveer 2,5 tot 5 inch breed. Het heeft een rode, leerachtige korst. Elk zaadje (zaadje) is ingekapseld in pulp en door muren gescheiden.
Oogst wanneer de kleur is ontwikkeld en maakt een metaalachtig geluid wanneer erop wordt getikt. Gebruik een snoeischaar om de stengel boven de vrucht af te snijden in plaats van hem eraf te trekken. Bij een bewaring tussen 32 en 4°C zijn ze lang houdbaar.
Ontwerptips
De granaatappelstruik is enigszins droogtetolerant en ook zouttolerant. Het is perfect voor de zonnigste en warmste locaties in de tuin die andere planten kunnen verschroeien. Granaatappelbloemen kunnen worden gebruikt in combinatie met andere eenjarige planten, vaste planten, struiken en bomen die kolibries aantrekken.
De granaatappel is een populaire keuze voor bonsai. De bast is roodbruin van kleur en takken kunnen stekels hebben.
Kweektips
De granaatappel doet het het beste in goed doorlatende grond, hoewel hij kan gedijen in een grote verscheidenheid aan bodems, van zure leem tot alkalische grond.
De granaatappelstruik is droogtetolerant, hoewel irrigatie nodig is voor een goede fruitproductie, volgens de California rare fruittelers (CRFG). Geef elke twee tot vier weken water tijdens het droge seizoen wanneer u nieuwe struiken aan het planten bent.
Bemest de eerste twee jaar in november en maart. Anders is in de daaropvolgende jaren meestal niet veel kunstmest nodig.
Voortplanting vindt plaats door middel van stekken die in de winter zijn genomen en luchtlagen. Zaden kunnen worden gebruikt, maar variëteiten blijven misschien niet waar.
Onderhoud / snoeien
Granaatappels zijn vatbaar voor het produceren van sukkels, dus verwijder ze zodra ze verschijnen.
Snoeiprocedures per CRFG:
- Snijd de granaatappel terug zodra deze 60 cm hoog is.
- Laat vier tot vijf scheuten ongeveer 2,5 cm boven de grond groeien.
- Blijf de takken de eerste drie jaar inkorten om de ontwikkeling van scheuten te stimuleren. Fruit ontwikkelt zich alleen waar er nieuwe groei is.
- Snoei na drie jaar gewoon dode, beschadigde of zieke takken weg.
Ongedierte en ziekten
- Granaatappelstruiken zijn een van de gemakkelijkere vruchten om mee te werken, omdat ze meestal niet worden aangetast door veel plagen of ziekten.
- Mogelijke plagen zijn granaatappelvlinder, trips, schaal, melige insecten en wittevlieg. Herten eten soms de bladeren, en af en toe kauwen gophers op de wortels.
- Ziekten zijn onder meer bladvlek, vruchtvlek, afsterven van takken, droogrot en zachtrot.
Granaatappels in de mythologie
- Sommigen geloven dat de vrucht in de Hof van Eden echt een granaatappel was.
- In de Griekse mythologie werd Persephone ontvoerd en naar de onderwereld gebracht om de bruid van Hades (de god van de onderwereld) te zijn. Ze werd gered en mocht vertrekken op voorwaarde dat ze daar beneden niets had gegeten. Ze had echter een deel van een granaatappel gegeten terwijl ze daar beneden was, dus bracht ze de eeuwigheid door tussen de sterveling voor de helft van het jaar en de Onderwereld voor de andere helft.
