Tuinonderhoud: knijpen, deadheading en terugsnoeien

Het aanleggen van een tuin is slechts het halve werk, aangezien planten vanaf de dag dat ze in de grond staan onderhoud nodig hebben. Maar onderhoud is het hart van tuinieren. Met een beetje regelmatig knijpen, deadheading en snoeien, zal uw bloementuin gezonder en weelderiger zijn en het hele seizoen in bloei blijven. Een ander voordeel van regelmatig onderhoud is dat hoe meer tijd u dicht bij uw planten doorbrengt, hoe groter de kans dat u problemen opmerkt terwijl er nog tijd is om ze te verhelpen.

De meeste bloemen hebben baat bij het verwijderen van de uitgebloeide bloemen. Dit heet deadheading. Bloemen die herbloeien, doen dit vaak alleen als de oude, stervende bloemen worden verwijderd. Als de uitgebloeide bloemen aan de plant blijven, gaan ze naar zaad en stopt de plant met het produceren van bloemen.

Zelfs planten die maar één keer per seizoen bloeien, hebben vaak baat bij deadheading. Eenmaal deadheaded, steekt de plant zijn energie om zichzelf te versterken in plaats van zaad te produceren. Enkele uitzonderingen op deze regel zijn planten zoals Astilbe of siergrassen die slechts één keer bloeien maar er aantrekkelijk blijven uitzien met hun uitdrogende zaadkoppen.

Sommige planten, zoals Centaurea montana, hebben er baat bij als alleen de gebruikte toppen worden verwijderd. Centaurea montana zal meer knoppen langs de stengel zetten, dus de hele bloeistengel wordt pas verwijderd als alle knoppen zijn uitgebloeid en vervaagd.

Er zijn verschillende technieken voor het uitdoven en onderhouden van bloeiende planten. Een goede snoeischaar voor tuinieren zal een mooie, zuivere snede maken, maar in sommige gevallen kunnen uw vingers het beter doen. Afhankelijk van uw aanplant, moet u mogelijk bloemen of stengels een of meerdere keren verwijderen tijdens een groeiseizoen.

Wanneer elke bloem op zijn eigen stengel staat, zoals bij Scabiosa-planten, is het het beste om de hele bloeistengel uit te doven, in plaats van een slungelige, koploze stengel aan de plant te laten zitten. Snijd de stengel aan de basis van de plant af.

Sommige planten hebben zeer knapperige, dunne stengels en kunnen met uw vingers doodkop worden. Dit type deadheading wordt knijpen genoemd. Sommige planten die kunnen worden geknepen, zijn onder meer daglelies, salvia en coleus. Siernetelplanten worden gekweekt vanwege hun gebladerte, niet vanwege hun bloemen. Door de bloemen af te knijpen, worden de planten bossiger en voller.

Veel herfstbloeiende meerjarige bloemen worden vroeg in het seizoen geknepen om te voorkomen dat de planten lang en slap worden en om meer bloemknoppen te krijgen. Knijpende planten zoals moeders en asters zullen ook hun bloeitijd een paar weken terugzetten, waardoor je eind september bloeit (wanneer de rest van je tuin aan het afsterven is) in plaats van in de nazomer.

Om een herfstbloeier te knijpen, begint u met het verwijderen van maximaal een derde van de plant wanneer deze ongeveer 15 centimeter hoog wordt. Herhaal dit proces elke twee tot drie weken tot 4 juli. Laat de plant dan groeien en zet zijn bloemknoppen.

Soms is deadheading met een schaar logischer dan knijpen. Bijvoorbeeld threadleaf coreopsis planten zijn geschikt voor deadheading door knijpen, maar de grote hoeveelheid knoppen en hun dichte nabijheid van elkaar op de steel kan knijpen coreopsis een nachtmerrie. Met planten als deze kun je beter wachten tot het merendeel van de toppen bloeit en dan de hele plant met de helft tot tweederde terugschuiven. Het duurt niet lang voordat de plant zich hergroepeert en meer toppen zet.

Sommige planten zijn goede kandidaten om te scheren, ook al hebben ze niet een groot aantal bloemen. Planten zoals catmint en meerjarige geraniums hebben de neiging om allemaal tegelijk te bloeien en vervolgens af te nemen. Door kattekruid terug te scheren tot een paar centimeter, moedigt het de plant aan om nieuwe groei en nieuwe toppen te ontwikkelen.

Sommige vroege bloeiers beginnen er midden in de zomer gewoon moe uit te zien. Hun oudere bladeren, aan de buitenkant van de plant, beginnen te hangen en zien er versleten uit. Een goed voorbeeld is een winterharde geranium, die zich in het voorjaar als een volle klomp kan vertonen, maar halverwege de zomer een onaantrekkelijke wildgroei wordt.

Als je goed kijkt naar de vroege bloeiers die gaan hangen, zie je waarschijnlijk nieuwe groei aan de basis van de plant. Dit wordt basale groei genoemd en het is een signaal dat de plant klaar is om zichzelf te verjongen. Dit gebeurt zowel bij winterharde geranium als bij varenblad dicentra en kaasjeskruid.

Wanneer de oudere bladeren van een plant er versleten uitzien, moet u het blad terugsnoeien tot waar er nog verse groei is, of helemaal terug naar nieuwe basale groei, als die er is. Veel nieuwe tuinders kunnen het idee om een hele plant terug te snijden niet verdragen, maar dit is een harde liefde en je planten zullen je dankbaar zijn.

Ten slotte is er een vorm van terugsnoeien die niets te maken heeft met het verwijderen van oude bloemen of bladeren. Sommige planten, vooral herfstbloeiers, worden lang en slungelig en kunnen zichzelf niet onderhouden.

New England-asters worden bijvoorbeeld vaak groot zonder te vullen. Zodra deze planten bloemen zetten, vallen ze om. Om de planten aan te moedigen om gedrongen te worden, snijdt u de plant met een derde terug zodra deze ongeveer 6 tot 20 centimeter hoog is. Dit zal het aanmoedigen om meer stelen uit te sturen. Laat de plant ongeveer een maand groeien en snoei hem dan weer met een derde terug. Het moet uitgroeien tot een volle, gedrongen plant met meerdere stengels en bloemen. De bloemen kunnen iets later bloeien dan wanneer u niet had geknipt, maar er zullen er meer zijn.