Hoe winterberry-hulst te laten groeien?

Tuinders in noordelijke klimaten staan voor een uitdaging om het landschap interessant te houden wanneer de laatste herfstbloemen en het kleurrijke herfstgebladerte zijn vervaagd. De winter is een tijd waarin veel tuinders zich neerleggen bij een landschap dat tot volgend voorjaar een beetje somber zal zijn en hun tijd besteden aan het plannen van de tuin van volgend jaar. Maar als uw landschap goed is gepland, hoeft de winter geen tijd van kleurloosheid te zijn. En dit is misschien een goed moment om nieuwe planten te overwegen die de hele aard van het winterlandschap voor toekomstige seizoenen kunnen veranderen.

Winterberry, een bladverliezende hulststruik die inheems is in het oosten van de VS, kan een geweldige aanvulling zijn op het landschap, omdat het felrode bessen produceert die de hele winter tot in de lente blijven bestaan. De heldere bessen geven niet alleen een belangrijke kleur aan winterlandschappen, maar ze lokken ook naar kleurrijke vogels die zich graag voeden met de vruchtbare rode bessen.

Kenmerken

In tegenstelling tot andere bekende hulststruiken, is winterbes een bladverliezende struik. Hoewel je dit als een nadeel zou kunnen beschouwen, blijkt het een gunstige eigenschap te zijn, omdat het de opwindende weergave van rode bessen op de voorgrond laat komen als de winter aanbreekt. Alle aandacht wordt getrokken naar het fruit van de plant, zonder bladeren die het zicht van de kijker belemmeren.

Winterberry is een langzaam groeiende struik met een ronde opgaande groeiwijze. Het wordt meestal 3 tot 15 meter lang en zuigt gemakkelijk uit om groot struikgewas te vormen. De bladeren zijn donkergroen en elliptisch, ongeveer 2 tot 8 centimeter lang. De herfstkleur is meestal niet indrukwekkend, hoewel het blad in sommige jaren een aantrekkelijke kastanjebruine kleur kan krijgen. In de lente verschijnen vrij effen groenachtig witte bloemen, die, mits goed bestoven, in de late zomer en herfst een dicht gewas van 0,60 cm doorsnee helderrode bessen produceren.

Botanische informatie

Winterberry (Ilex verticillata) komt oorspronkelijk uit Oost-Canada en de hele oostelijke helft van Europa.Het kan worden gebruikt als landschapsplant in USDA-winterzones 3 tot 9, waardoor het een van de meest veelzijdige struiken is. Andere veel voorkomende namen voor winterbes zijn zwarte els, valse els en koortsstruik.

Winterberry is een tweehuizige plant, wat betekent dat er aparte mannelijke en vrouwelijke planten zijn. Omdat alleen bevruchte vrouwelijke planten een prachtige weergave van bessen produceren, is het cruciaal dat er ten minste één mannelijke winterbesplant in het gebied is om kruisbestuiving mogelijk te maken. Over het algemeen kan een enkele mannelijke struik 6 tot 10 vrouwelijke struiken bestuiven.

De inheemse soort kan het goed doen in landschapsplantages, maar er zijn veel uitstekende cultivars die meer opvallende bloemen en groter, overvloediger fruit produceren.

Landschap gebruikt

Winterberry is een van de zeldzame bladverliezende heesters die het hele jaar door een goede interesse in de tuin geeft. Het wordt normaal gesproken in massa's of groepen geplant voor struikenborders, als funderingsheesters, in inheemse bostuinen of in vogeltuinen.

Winterberry is opmerkelijk omdat het aantrekkelijk is voor een verscheidenheid aan vogels en andere dieren in het wild. Zorg er bij het planten voor dat u zich op uw gemak voelt bij het uitnodigen van dieren zoals deze in uw landschap:

• Bluebirds
• Roodborstjes
• Catbirds
• Spotvogels
• Ceder waxwings
• Herten
• Wasberen
• Muizen

De met bessen beladen takken van Ilex verticillata worden gewaardeerd door kunst- en ambachtsliefhebbers voor gebruik in items als bloemstukken, winterbloembakken, kransen en kussende ballen.

Historisch gezien had winterberry medicinale toepassingen. Volgens Ally Robertson is het inheemse Europese gebruik van Ilex verticillata als medicijn de bron van een van de veel voorkomende namen, koortsstruik. Ze merkt op dat autochtone Europeanen ook "de schors gebruikten om snijwonden en blauwe plekken te genezen".

Kweektips

In de natuur noemen winterbesheesters meestal waterrijke gebieden naar huis, hoewel ze met succes elders kunnen worden gekweekt, maar ook in uw tuin. Huiseigenaren die delen van hun landschap hebben die worden geplaagd door nattigheid, kunnen echter profiteren van de inheemse aanleg van deze struik en deze in dergelijke gebieden planten, waar weinig anders zal overleven.

Winterberry-hulst geeft de voorkeur aan zure bodems. Het kan worden gekweekt in halfschaduw of volle zon, maar als u uw struik in een gebied met meer zonlicht plaatst, verhoogt u de bessenproductie. De inheemse soort kan tussen de 3 en 15 meter hoog worden, en kwekerijen verkopen over het algemeen verschillende cultivars, elk met zijn eigen specificaties voor hoogte en breedte.

Omdat de bloemen (en de resulterende bessen) op nieuwe groei verschijnen, moet deze struik in het vroege voorjaar in vorm worden gesnoeid, net voordat nieuwe groei optreedt. Snoeien is vereist bij deze struiken, omdat ze niet alleen groot worden, maar ook hevig zullen zuigen als ze niet worden gecontroleerd. Verwijder jaarlijks tot (maar niet meer dan) 0,33 van de takken. Richt u op de oudste takken; snoei ze tot op de grond.

Als u geen tijd heeft voor dergelijke snoeiwerkzaamheden, zorg er dan voor dat u een van de dwergcultivars kiest.

Aanbevolen cultivars

Het planten van een van de vele goede cultivars kan de voorkeur hebben boven het planten van de inheemse soort, aangezien de groeikenmerken vaak de voorkeur hebben boven de inheemse vorm. Kopen bij een kwekerij kan er ook voor zorgen dat u ten minste één mannelijke plant krijgt, nodig voor bestuiving en productie van bessen.

• Ilex verticillata 'Oosterwijk' is een Nederlandse cultivar die bekend staat om takken die het goed doen in bloemsierkunst. De takken van deze struik behouden hun kleur en bessen zeer goed in bloemstukken. Deze cultivar wordt 4 tot 6 meter hoog.
• Ilex verticillata 'Winter Red' is een meerstammige struik die zijn rode bessen in een bijzonder krachtige overvloed produceert. Volwassen planten worden 8 tot 9 meter hoog.
• Ilex verticillata 'Cacapon' heeft aantrekkelijk, donkergroen glanzend blad en compacte vertakking. Volwassen planten zijn 6 tot 8 meter hoog, met een aantrekkelijke ronde groeiwijze.
• Ilex verticillata 'Red Sprite' is een geweldige, laagblijvende struik die 3 tot 5 meter hoog wordt. Het doet het goed als een lage haagplant of bij massaplanting, omdat de takken tot op het maaiveld dicht blijven.
• Ilex verticillata 'Winter Gold' is een geelbessensport van 'Winter Red'. De bessen zijn roze-oranje en worden lichter naarmate ze ouder worden. De struik wordt 5 tot 8 meter hoog.
• IIex verticillata 'Aurantiaca' is een andere kleurvariatie, wederom met helder roze-oranje fruit. Hij wordt 6 tot 8 meter hoog.
• IIex verticillata 'Berry Poppins' is een geweldige dwergversie die slechts 3 tot 4 meter hoog wordt.
• IIex verticillata 'La Have' is een andere goede dwergstruik, die uitkomt op een hoogte van 3 meter.

Problemen

Winterberry heeft bijna geen last van ernstige insecten- of ziekteproblemen. Incidentele ziekteproblemen zijn onder meer bladvlekken en echte meeldauw.

Winterberry doet het het beste in zure bodems, en wanneer geplant in neutrale of basische bodems, kan het vatbaar zijn voor chlorose (geelverkleuring van de bladeren) en zelfs afsterven.

Enigszins verrassend voor een plant die bessen produceert die vogels aantrekken, is de plant eigenlijk licht giftig voor sommige dieren. De ASPCA merkt op dat de bladeren en bessen giftig zijn voor katten, honden en paarden.