Citroenmelisse kweekomstandigheden binnenshuis en tips

Citroenmelisse is een oeroud kruid dat verwant is aan munt. Net als andere kruiden kan citroenmelisse binnenshuis worden gekweekt, maar de Herb Society of Europe raadt het af, omdat de plant nooit zo sterk of winterhard zal zijn als zijn neven buiten. Maar als je enige optie binnenkweek is, met een beetje aandacht voor de behoeften, kun je binnen een succesvolle citroenmelisse kweken.

Deze plant is een zeer winterharde meerjarige struik die tolerant is voor USDA zone 4 en het hele jaar door kan worden gekweekt in warmere klimaten. Vanwege de snelle groei (zoals zijn neefje munt), beschouwen veel buitentuinders citroenmelisse als een plaag en proberen ze het in containers te beperken. Helaas is de plant vrij zaaiend, dus citroenmelisse in een bak kan zich net zo goed door een tuin verspreiden als de citroenmelisse in de grond.

Het gebruik van citroenmelisse als genezend middel kan worden teruggevoerd tot het oude Griekenland en Rome, en het was een algemeen kruidengeneesmiddel in de middeleeuwen in Europa. Planthistorici geloven dat het kort na de eerste kolonisten in de Nieuwe Wereld is aangekomen, en het is nu over de hele wereld gevestigd. De bladeren van de plant worden gebruikt in verschillende tonics en theeën, en de etherische olie wordt op verschillende manieren gewonnen en gebruikt.

Rassen

Citroenmelisse behoort tot dezelfde familie als munt (Lamiaceae) en maakt deel uit van het kleine geslacht Melissa. Van de vijf planten in dit geslacht is de gewone citroenmelisse M. officinalis. Deze plant kent naast citroenmelisse veel voorkomende namen, dus als je het niet zeker weet, zoek dan naar de Latijnse naam op het etiket. Wanneer ze worden geplet, moeten de bladeren vaag naar citrus en citroenachtig ruiken.

Groeicondities voor citroenmelisseplanten

Gebruik deze richtlijnen voor gezonde citroenmelisse:

• Licht: Citroenmelisse is niet bepaald kieskeurig over het licht buitenshuis, maar probeer het binnenshuis zoveel mogelijk direct licht te geven, zelfs tot vijf uur per dag fel zonlicht.
• Water: Citroenmelisse houdt van een constante aanvoer van water, maar een goede afvoer is een must. De plant herstelt snel van verwelking, dus het is het beste om aan de kant van droog te blijven in plaats van te nat, wat wortelrot zal bevorderen.
• Bodem: elke goede, snel doorlatende potgrond is waarschijnlijk voldoende.
• Meststof: voer het hele groeiseizoen met een zwakke vloeibare meststof.

Voortplanting

Citroenmelisse plant zich gemakkelijk en vrij voort uit zaden, maar de meeste binnentelers zullen niet zien dat hun planten zaden zetten. In plaats daarvan wordt geadviseerd om de plant weg te gooien als deze gaat bloeien (gaat bloeien), deels omdat de smaak en potentie van de bladeren ernstig zullen verminderen zodra de plant begint te bloeien. Het is gemakkelijk om nieuwe planten te starten met verpakte zaden (ze zullen binnen ongeveer een week ontkiemen) of gewoon nieuwe zaailingen kopen in het plaatselijke tuincentrum, waar citroenmelisse vaak wordt verkocht.

Verpotten

Citroenmelisse is een vaste plant die gemakkelijk meer dan 1 meter hoog kan worden. Ze hebben geen winterrustperiode nodig en overleven kouder weer door buiten grondig te mulchen. Om de potentie van de plant te behouden, kun je binnenshuis het beste jezelf beperken tot één groeiseizoen voor een bepaalde plant, dus het is onwaarschijnlijk dat je je citroenmelisse hoeft te verpotten.

Telers tips

Het is veilig om aan te nemen dat de meeste mensen citroenmelisse kweken om de bladeren te oogsten, wat kan beginnen zodra de plant is gevestigd en regelmatig nieuwe groei vertoont. Verwijder echter nooit meer dan ongeveer 25 procent van de massa van de plant. Anders zijn deze planten winterhard en relatief gemakkelijk te kweken.

Bruine bladeren kunnen verschillende problemen betekenen, variërend van tochtige en koude lucht tot gebrek aan water tot overmatige zon. Citroenmelisse is kwetsbaar voor ongedierte, waaronder bladluizen, wolluizen, schaal en witte vlieg. Identificeer de besmetting indien mogelijk zo vroeg mogelijk en behandel deze met de minst giftige optie.