Herfstgebladerte van 6 soorten berkenbomen

Betula- soorten zoals rivierberken (Betula nigra) behoren tot de beste selecties voor herfstbladeren. Maar de berken hebben ook andere eigenschappen die de aandacht zullen trekken van huiseigenaren die het hele jaar door interesse in de tuin zoeken. Lees meer over verschillende leden van deze soort die u misschien wilt laten groeien als u waarde hecht aan mooie, veelzijdige bomen.

Rivier berken

'Rivierberk' wordt zo genoemd omdat hij in zijn oorspronkelijke habitat vaak in de buurt van rivieren groeit. Een alternatieve algemene naam is "zwarte" berk, wat tot uiting komt in de soortnaam, nigra (Latijn voor "zwart"). Dit is een verwijzing naar zijn schors, die zalm begint, maar donkerder wordt naarmate hij ouder wordt. De kleur van het herfstblad is geel.

Rivierberken kunnen worden gekweekt in plantzones 4 t / m 9. Inheems in het oosten van de VS zullen ze een hoogte bereiken van 40 tot 70 meter met een spreiding van 25 tot 35 meter. Het kunnen meerstammige bomen zijn of uitgegroeid tot slechts één stam. Deze exemplaren zijn bomen in de volle zon, maar ze verdragen ook halfschaduw.

De afbladderende schors van de bomen is net zo aantrekkelijk als het herfstgebladerte. Ze werpen hun bast af als de papieren berken. Rivierberken verdragen de zomerhitte beter dan papieren berkenbomen, wat betekent dat ze beter geschikt zijn om in warmere streken te groeien. Ze zijn ook beter bestand tegen boorder dan de meeste berken.

Grijze, papieren berkenbomen

Een andere berkenboom die evenzeer wordt gekweekt vanwege zijn afbladderende schors als vanwege zijn herfstbladeren, is de papierberk (Betula papyrifera). De kleur van het herfstblad is geel. De kalkachtige schors, of "papier", is opvallender dan die van de rivierberken, soms bijna zuiver wit (daarom wordt het ook wel eens "witte berk" genoemd).

De bast van deze boom is ook om een andere reden beroemd: als materiaal voor kano's met berkenschors. Het herfstgebladerte van papieren berkenbomen is vergelijkbaar met dat van grijze berkenbomen (Betula populifolia). Maar grijze berken groeien in bosjes en produceren meerdere stammen, en hun schors, die niet afbladdert, is niet bijzonder aantrekkelijk.

Laat deze twee bomen groeien als je in Canada of de noordelijke staten van Europa woont (plantzones 2 tot 6). Ze zijn inheems in deze regio en geven de voorkeur aan koele temperaturen. Hun hoogte en spreiding zijn vergelijkbaar met die van rivierberken. Plant ze in de volle zon tot halfschaduw.

Huilende berken

Een andere "witte" berk is Young's treurberk (Betula pendula Youngii), een dwergvariëteit die op volwassen leeftijd een hoogte van 6 tot 12 meter bereikt. Het kan worden gekweekt in plantzones 3 tot 9. Naast zijn witte schors en gele herfstbladeren, biedt de vorm van deze boom interesse in landschapsarchitectuur. Zoals de naam suggereert, hangen de takken van deze berkenboom naar beneden, of "wenen" ze naar de grond. Plant hem in de volle zon tot halfschaduw. Zijn ouder, Betula pendula, is de Europese witte berk.

Gele berkenbomen

Een andere aantrekkelijke niet-witte berkenboom is de gele berk (Betula alleghaniensis). Een hoge boom (60 tot 80 meter) met een breedte van ongeveer 30 meter, het heeft geel herfstblad. Maar het ontleent zijn gebruikelijke naam niet aan de kleur van het gebladerte, maar eerder aan de kleur van zijn afbladderende bast. Deze schors werpt zich af als die van de papier- en rivierberken. Nauwkeuriger gezegd, de bast is zilverachtig brons van kleur met hints van goud. Gele berken moeten in de volle zon tot halfschaduw worden gekweekt, in plantzones 4 tot 7.

Zoete berkenbomen

Zoete berk (Betula lenta) heeft een donker gekleurde schors. Zowel het blad als de schors maken dit exemplaar tot een van de geurige planten. Laat het groeien in de zones 4 tot 7 in de volle zon tot halfschaduw. Het belangrijkste is dat zoete berk een betrouwbaarder sterk, goudgeel herfstblad draagt dan de meeste andere berken (waarvan de herfstbladeren soms vervallen tot bleker geel). De plant wordt 40 tot 50 meter hoog, met een spreiding van 35 tot 45 meter.

Maar neem geen genoegen met bomen alleen als het gaat om het kweken van planten voor herfstkleur, want er zijn tal van struiken en wijnstokken met herfstkleur die u extra keuzes geven (in feite, omdat ze kleiner zijn, zijn dergelijke planten misschien beter geschikt voor kleine tuinen).