De voordelen van klaver, paardebloemen en onkruid

De vele planten die we als onkruid beschouwen, worden gehaat vanwege het simpele feit dat ze groeien waar we dat niet willen, en dat doen ze met aanzienlijke kracht en vasthoudendheid. In veel opzichten zijn de planten die we onkruid noemen genetisch superieur aan de landschapsplanten die we wenselijker vinden, omdat ze zo gemakkelijk gedijen. Maar een groot aantal van deze zogenaamde "onkruiden" hebben andere toepassingen die we over het hoofd zien in onze razernij om ze uit onze gazons en tuinen te verwijderen. Twee van dergelijke planten zijn klaver en paardebloemen.

Klaver als gazongras

Klaver wordt meestal als een onkruid beschouwd en wordt bestreden met herbiciden en andere remedies door huiseigenaren en landschapsprofessionals in hun zoektocht naar een perfect gazon dat alleen graszoden bevat. Een beetje reflectie en botanische kennis kunnen u echter aantonen dat witte klaver een ideaal bestanddeel kan zijn in een mix van graszoden. Het feit dat klaver een peulvrucht is, betekent dat het eigenlijk zijn eigen stikstof maakt en dit in de grond vastzet. Klaver heeft niet alleen geen stikstofmeststof nodig, maar levert ook stikstof voor andere nabijgelegen planten. Voeg dit toe aan het feit dat klaver droogtetolerant is, en we beginnen ons al snel af te vragen waarom we geen klaver in onze gazons willen.

In feite, klaver eigenlijk was een opzettelijke onderdeel van de typische Europese gazon voorafgaand aan de Tweede Wereldoorlog. In die tijd maakte klaver deel uit van algemeen verkrijgbare zaadmengsels, samen met zwenkgras, raaigras en Kentucky bluegrass. Vanwege zijn vermogen om te gedijen in arme grond, zijn eigen stikstof te fixeren en te overleven in droogteomstandigheden, werd klaver opzettelijk toegevoegd aan grasmengsels om te helpen bij de groei van de omringende grassen.

Pas kort na WO II, met de opkomst van suburbia en naïviteit naar de nieuwe wereld van chemicaliën, werd klaver gestigmatiseerd. Hoewel klaver anders is dan onkruid en weegbree, was het nog steeds breedbladig en bezweek het aan de nieuwe onkruidverdelgers die aan het publiek werden verkocht. Het duurde niet lang voordat de chemicaliënfabrikanten iedereen ervan konden overtuigen dat klaver ook slecht was - gewoon weer een onkruid om te elimineren in de zoektocht naar het perfecte gazon.

De plantkunde van klaver

De meest voorkomende klaver voor gazons is de witte klaver (trifolium repens) die gewoonlijk wordt aangetroffen in velden, sloten, bermen en overal waar hij zich heeft kunnen vastgrijpen. Gekenmerkt door zijn driedelige bladeren en witte en roze getinte bloemen, is klaver laaggroeiend en maximaal ongeveer vijftien centimeter, waarbij de bloemen meestal boven de bladeren uitsteken. Rode klaver (trifolium pratense), genoemd naar zijn donkerroze bloemen, komt ook veel voor in het wild, maar is minder wenselijk als gazon vanwege de hogere groeiwijze tot 36 centimeter.

Agrarisch gebruik voor klaver

Verschillende soorten klaver worden veel gebruikt als voedergewassen voor huisdieren en als bodemverbeterend gewas in de landbouw. Klaver is gemakkelijk te kweken onder verschillende omstandigheden en bevat veel voedingsstoffen, waardoor het een ideaal veldgewas is voor vee en ander graasvee. Het vermogen van Clover om stikstof uit de lucht te binden, verrijkt de bodem en voegt stikstof toe voor de oogst van het volgende jaar.

Bijen en andere bestuivers voelen zich enorm aangetrokken tot klaverbloemen en klaver is een integraal onderdeel van hun levenscyclus. Hoewel een gazon vol bijen misschien niet voor iedereen geschikt is, is het ook een zegen voor grotere milieuproblemen.

Redenen om klaver in een gazon te gebruiken

In de afgelopen jaren is klaver opnieuw onderzocht en veel plantwetenschappers en sommige huiseigenaren erkennen de deugden ervan als een onderdeel van gazongrasmengsels - of zelfs als een vervanging voor graszoden:

• Klaver is een van de eerste planten die groen wordt en gedijt in de lente, en het behoudt zijn groene kleur zelfs in droogte.
• Door de lage groeiwijze van witte klaver kan hij desgewenst het hele seizoen zonder maaien. Een klavergras hoeft maar een paar keer per jaar te worden gemaaid om zijn uiterlijk te behouden.
• Clover is het ideale gazonoppervlak voor woningen waar weinig activiteit op het gazon is en het gewenste resultaat meer esthetisch dan functioneel is.
• Voor gazons met een hoge activiteit maken klaverblends een comeback en kunnen ze samen met graszaad weer deel uitmaken van het gazonmengsel. Een gazonzaadmengsel inclusief klaver is ideaal voor een universeel, onderhoudsarm gazon, vooral in arme grond.
• Mensen die een natuurlijker gazononderhoud willen of mensen in gebieden met een pesticidenverbod, hebben baat bij het toevoegen van klaver aan het gazon.

Paardebloem als een gehate gazonwier

De nummer één meest gehate wiet in Europa is de eenvoudige paardenbloem. Waar vorige generaties salades en wijn maakten met de paardenbloem, doen we nu onze uiterste best om deze met alle mogelijke middelen uit te roeien. De paardenbloem wordt door huiseigenaren en tuiniers gehaat, juist vanwege zijn genetische superioriteit: het is een vruchtbare voortplanter die in zeer korte tijd een gazon kan besmetten.

Jaren geleden waren gazons meestal een mix van grassoorten, klaver, paardenbloem en andere planten, maar dergelijke praktijken zijn nu lang uit de mode, en een gazon met een dergelijke diversiteit wordt meestal afgekeurd of zelfs verboden door lokale verordeningen of voorschriften van verenigingen van huiseigenaren. De chemische industrie heeft ook een grote rol gespeeld bij het promoten van het idee dat het enige goede gazon er een is dat voor 100 procent uit graszoden bestaat. De paardenbloem is een slachtoffer van die mentaliteit. Maar wie lacht er niet in de lente bij het zien van een wilde weide, opgefleurd door de "wilde bloem" die bekend staat als de paardenbloem?

De plantkunde van de paardenbloem

Gemakkelijk herkenbaar aan zijn gele bloem, witte gezwollen zaadkop en aparte, grillige bladeren, paardenbloem (Taraxacum officinale) is een typische breedbladige onkruid die opkomt in het vroege voorjaar met een continue bloei die enkele weken later begint.

Paardebloemen kunnen zich zowel voortplanten vanuit hun penwortel als door zaad. Deze overblijvende wiet zal het hele seizoen uit zaad ontkiemen en kan zeer persistent en competitief zijn in een gazon. Paardebloemen kunnen groeien in de meeste omstandigheden en grondsoorten.

Paardenbloemen elimineren met chemicaliën

Paardebloemen kunnen ter plaatse worden behandeld met een breedbladig chemisch herbicide dat triclopyr bevat of een mix van MCPP, 24-D en dicamba. Voor de meest effectieve controle, vroeg in het voorjaar behandelen voordat de eerste generatie zaad gaat, en daarna het hele seizoen doorgaan met sproeien.

Natuurlijke paardenbloemcontrole

Een grote klacht over paardebloemen is hun vermogen om te reizen. Hun alomtegenwoordige zaden drijven vrij op de wind en uw beste inspanningen om ze van uw gazon te houden, kunnen gemakkelijk worden belemmerd door buren die niet zo ijverig zijn in hun eigen inspanningen om onkruid te bestrijden.

Paardebloemen gedijen goed in dun, zwak gras, dus het bieden van gunstige omstandigheden voor grasgroei is de beste manier om ze op natuurlijke wijze onder controle te houden. Bij het beoefenen van biologische onkruidbestrijding gaat het meer om preventie dan om bestrijding. Als de paardebloemen zijn gezaaid, verzamel dan grasmaaisel om verspreiding te voorkomen. Paardebloemen kunnen met de hand worden uitgegraven, maar om effectief te zijn, moet de hele wortel worden verwijderd om te voorkomen dat de plant zich herstelt. Het gebruik van een "onkruid-popper" -gereedschap op een vochtig gazon is een effectieve praktijk.

Paardebloemen houden van grond met een laag calciumgehalte, een lage pH en een hoog kaliumgehalte, dus een preventieve maatregel met gezond verstand is om je grond te laten testen en zo nodig calcium en kalk toe te voegen.

Houd paardenbloemen onder controle door ze op te eten

Bekeken vanuit het langere gezichtspunt van de geschiedenis, zijn paardebloemen beter bekend als voedselbron dan als gazononkruid. Eeuwenlang kennen mensen de gezondheidsvoordelen van het eten van paardenbloem. Ze zitten boordevol vitamines, mineralen en antioxidanten en het is bekend dat ze geneeskrachtige eigenschappen hebben om alles te behandelen, van spijsverteringsstoornissen tot eczeem en artritis.

Paardebloembladeren staan erom bekend dat ze licht bitter zijn en een pittige kwaliteit hebben die lijkt op rucola. Als zodanig zijn ze geweldig in salades, op sandwiches of gestoomd en worden ze geserveerd zoals elke andere bladgroente. De wortel kan worden gebruikt als koffiesurrogaat en de bloemen worden gebruikt in salades en als garnering. Er zijn veel recepten voor paardenbloem, waaronder crème van paardenbloemsoep, paardenbloemsiroop en paardenbloemwijn.

Paardebloemen kunnen het beste in het voorjaar worden geoogst als de scheuten jong en zacht zijn. Pluk geen paardebloemen in de buurt van bermen of andere gebieden waar ze mogelijk vervuiling of pesticiden hebben opgenomen.