Rode Kruisbek
De rode kruisbek heeft minstens 8-9 duidelijk erkende ondersoorten, en verder onderzoek kan wijzen op veel meer individuele rassen. Ze vertonen aanzienlijke verschillen in snavelgrootte, zang, bereik, boomvoorkeuren en grootte, en het is mogelijk dat deze vogel ooit zal worden opgesplitst in verschillende soorten. Als dat gebeurt, krijgt de vogelfamilie Fringillidae een aantal nieuwe leden en krijgen vogelaars meer soorten om aan hun levenslijst toe te voegen, mogelijk zonder nieuwe vogels in het veld te zien. Kom meer te weten over de rode kruisbek, ook wel bekend als de gewone kruisbek, met deze informatieve factsheet.
Snelle feiten
- Wetenschappelijke naam: Loxia curvirostra
- Nederlandse naam: Rode Kruisbek, Kruisbek, Kruisbek
- Levensduur: 8-10 jaar
- Afmeting: 5,5-19 centimeter
- Gewicht: 1,4 gram
- Spanwijdte: 10-28 centimeter
- Staat van instandhouding: minst bezorgd
Rode kruisbek identificatie
Deze grote vinken hebben een gedrongen bouw en een proportioneel grote kop met een dikke nek. Mannetjes zijn steenrood of roodoranje met een grijze wassing op de lores en auriculairs, en wat grijs kan op de flanken verschijnen. De vleugels zijn zwart en de ingekerfde staart is zwartbruin. De onderstaartdekveren zijn witachtig grijs met donkere strepen of vlekken.
Vrouwtjes zijn olijfgeel met een bleke of witachtige keel en een helderdere gele stuit. Bij beide geslachten zijn de ogen zwart en de benen en voeten zwartachtig grijs.
Jonge exemplaren zijn bruinachtig en vertonen zowel boven als onder strepen, hoewel de strepen sterker lijken op de bleke, witachtige of bleekgele onderzijde. Jonge vogels vertonen vaak twee dunne vleugelbalken, maar deze kunnen snel slijten en zijn niet altijd merkbaar. In het begin zijn hun rekeningen recht, maar ze beginnen de karakteristieke crossover-vorm te ontwikkelen wanneer ze 4-5 weken oud zijn. Naarmate ze volwassen worden, lijken jonge exemplaren op volwassen vrouwtjes en jonge mannetjes zullen een vlekkerige mix van geel en rood op hun verenkleed ontwikkelen naarmate ze volwassen worden.
Rode kruisvogels bellen vaak tijdens de vlucht met aangename tjilpende tonen. Hun typische nummer is een kwetterende, tjilpende reeks van 3-4-2 of 4-4-2 lettergrepen, waarbij toonhoogte, spatiëring en toonkwaliteit enigszins veranderen bij elk deel van de reeks.
Rode kruisbekhabitat en verspreiding
Deze dikke vinken voelen zich thuis in naald- of gemengde bossen. Ze zijn wijdverspreid in Noord-Europa, Europa en Azië. Deze vogels zijn het hele jaar door bewoners van de boreale bossen van Canada, van het zuiden van Alaska naar het oosten tot Newfoundland en Labrador, en hun Noord-Europese verspreidingsgebied strekt zich uit naar het zuiden door de westelijke Rocky Mountains en centraal Mexico tot in Honduras.
Rode kruisvogels worden gevonden op vergelijkbare breedtegraden en in vergelijkbare habitats in heel Europa en Azië, inclusief Scandinavië, Spanje, Turkije en India, hoewel hun populaties in zuidelijke gebieden meer gebroken en geïsoleerd zijn.
Migratiepatroon
Rode kruisvogels migreren over het algemeen niet en een grote kern van hun typische verspreidingsgebied wordt het hele jaar door bezet. Ze kunnen echter zeer nomadisch zijn, omdat ze op zoek zijn naar de rijkste kegelgewassen. Wanneer deze seizoensgewassen slecht zijn, kunnen kruisvogels irruptief worden en kunnen ze in grote aantallen veel zuidelijker dan verwacht worden gezien. Zelfs zonder een wijdverbreide verstoring, zullen er waarschijnlijk elke winter enkele landlopers worden geregistreerd ten zuiden van hun verwachte bereik.
Tijdens het broedseizoen in de zomer worden deze vinken wijdverspreid in heel Siberië, en in de winter trekken sommige Aziatische populaties naar Japan en het noordoosten van China. Evenzo hebben sommige winterpopulaties in Noord-Europa zich over heel Europa verspreid, hoewel ze afwezig zijn in het zuidoostelijke deel van het land en in het zuiden van Texas.
Gedrag
Deze vogels worden over het algemeen gezien in paren of kleine groepen, en ze zijn actief en energiek. Deze crossbills bezoeken zoutlikken en worden in de winter vaak langs landelijke wegen gezien, waar ze mogelijk zout of gruis verzamelen.
Dieet en voeding
Deze vinken hebben een granivoor dieet en eten voornamelijk zaden. Boomknoppen en bessen vormen ook een klein onderdeel van hun dieet, en tijdens het broedseizoen zullen ze meer insecten en rupsen eten om essentiële eiwitten te leveren aan groeiende kuikens.
Bij het foerageren zijn rode kruisvogels behendig en acrobatisch, klimmen ze over dennenappels of bungelen ze ondersteboven terwijl ze zowel hun voeten als snavel gebruiken om vast te pakken. Ze wiggen hun snavel in een kegel om de schubben van de kegel uit elkaar te duwen, en gebruiken hun tong om de zaden in hun mond te vegen.
Nestelen
Dit zijn monogame vogels. Het vrouwtje bouwt een omvangrijk, komvormig nest met behulp van twijgen, gras en schors, en bekleedt de beker met fijnere grassen, mos en vacht. Het nest bevindt zich 6-40 meter boven de grond, verborgen in een bos dennennaalden, ver weg van de stam van de boom.
Omdat rode kruisvogels afhankelijk zijn van rijke voedselbronnen om hun jongen te voeden, kunnen ze al eind januari of begin februari beginnen met broeden wanneer kegelgewassen volwassen worden.
Eieren en jongen
De ovaalvormige eieren zijn bleek witachtig of heel lichtblauw of groen, en zijn gemarkeerd met fijne lijntjes of vlekjes in bruine of paarse tinten. Markeringen zijn meestal geconcentreerd aan het grotere uiteinde van het ei.
Het vrouwtje broedt de eieren 12-18 dagen uit, gedurende deze tijd brengt het mannetje haar voedsel. Nadat de kuikens zijn uitgekomen, blijft het mannetje het vrouwtje enkele dagen voeren terwijl de kuikens erg jong en kwetsbaar zijn, maar naarmate ze groeien zullen beide ouders foerageren om de nestjongen te voeden. Er zijn 2-5 eieren in een broed, en een gekoppeld paar kan elk jaar 1-2 broedsels grootbrengen.
Red crossbill behoud
Hoewel deze vogels niet als bedreigd of bedreigd worden beschouwd, lopen ze het risico van habitatverlies in gebieden waar houtkap en ontwikkeling naaldbossen verminderen. In sommige regio's verliezen ze voedselvoorraden aan geïntroduceerde eekhoorns.
De grootste zorg is dat als deze vogels worden opgesplitst in verschillende soorten, kruisvogels met beperkte reeksen of precieze habitatbehoeften onmiddellijk als bedreigd of bedreigd kunnen worden beschouwd en dat er mogelijk niet voldoende beschermende maatregelen zijn getroffen. Daarom is het van cruciaal belang om ervoor te zorgen dat deze vogels in alle delen van hun verspreidingsgebied worden beschermd.
Tips voor vogelaars in de achtertuin
Deze vinken kunnen nieuwsgierig zijn naar mensen en zullen voerstations bezoeken waar zwarte olie zonnebloempitten verkrijgbaar zijn. Met hun krachtige rekeningen zijn ze ook gemakkelijk in staat om in grotere gestreepte zonnebloempitten te breken.
Het planten van groenblijvende bomen in de tuin zal ook helpen deze vogels aan te trekken. Kegeldragende soorten sparren, sparren, hemlock en dennen zijn vooral aantrekkelijk voor rode kruisvogels.
Hoe deze vogel te vinden
Omdat ze nomadisch kunnen zijn en hun activiteiten verplaatsen naar waar voedselbronnen het meest overvloedig zijn, kan het soms moeilijk zijn om rode kruisvogels te vinden. Een bezoek aan naaldbossen met rijke gewassen van zaaddragende kegels is de beste optie om deze vogels te vinden, en kijk uit naar verschillende kruisvogels die tussen takken rondfladderen terwijl ze zich voeden. Deze vinken kunnen af en toe worden gevonden in voorstedelijke gebieden met geschikte bomen, zoals grote parken of begraafplaatsen.
Ontdek meer soorten in deze familie
Er zijn veel Fringillidae- vogels die nauw verwant zijn aan rode kruisvogels, die allemaal leuke vogels kunnen zijn om meer over te leren, waaronder eufonieën, kardinalen, rozenvinken, goudvinken en veel Hawaiiaanse vogels. Bekende vogels die naaste verwanten zijn van rode kruisvogels zijn onder meer:
Er zijn ook veel andere fascinerende vogels buiten de familie Fringillidae, dus bekijk al onze gedetailleerde informatiebladen over vogelprofielen om meer te weten te komen over uw favoriete soort.
