Hoe maak je een naderingstransplantaat?

Een approach-graft is een gemakkelijk te maken graft in de juiste speciale situaties. Het gebeurt van nature in het wild wanneer twee takken tegen elkaar wrijven en uiteindelijk aan elkaar verzegelen. In de tuin of kas gebruik je het om de ene hele levende plant aan de andere te koppelen.

Je kunt een aanpak alleen gebruiken als de planten dicht bij elkaar groeien of dichter bij elkaar kunnen worden gebracht. Dat is een beperking. Een voordeel is echter dat zowel de uiteindelijke telg als de onderstam door hun eigen wortels worden verzorgd terwijl het transplantaat geneest, dus falen van het transplantaat is uiterst zeldzaam.

Gewoon om uw eerste gemakkelijke transplantaatvereniging te observeren, om te spelen met enten, of om wat inventieve entkunst te proberen, benaderende enting kan de beste keuze zijn, hoewel het andere, meer specifieke toepassingen heeft.

Waarom u een naderingstransplantaat zou kunnen gebruiken

Met planten die binnenshuis in potten groeien, die gemakkelijk kunnen worden verplaatst, kunt u gemakkelijk benaderen enten gebruiken omdat u de planten zo kunt herschikken dat ze dicht bij elkaar staan, afhankelijk van uw behoeften. Het is gemakkelijk om je bij een telg van de ene buurman te voegen bij de wortels van een andere.

Buiten zijn er weinig "praktische" toepassingen voor naderingstransplantatie. Planten die in de grond zijn geworteld, zijn natuurlijk niet bedoeld om te worden verplaatst, maar het kan voorkomen dat u uw aanplant plant met het oog op later naderende enten:

• Om een levend hek te maken. Bij het maken van een levend hek wordt een rij planten van dezelfde soort zo dichtbij geplant dat ze langs een lijn in elkaar groeien. In een kunstzinnige vorm van levende afrastering worden de hoofdtakken getraind om elkaar te kruisen en geënt op de oversteekplaatsen te naderen. Deze grafts worden in de loop van de tijd extreem sterk.
• Bij het enten van tropische fruitbomen en andere moeilijk te enten soorten. Omdat ze goed werken op niet-slapende planten, is approach-enten een veelgebruikte methode voor veel tropische fruitbomen.
• Als u tijdens het groeiseizoen moet enten. Als u, om welke reden dan ook, aan een plant moet werken wanneer deze niet slapend is, zijn uw opties voor enten zeer beperkt. Splitsing, zijfineer, gespleten en andere vergelijkbare populaire transplantaten vereisen allemaal slapend hout. Aanpak is misschien de enige geschikte manier om uw plant in het seizoen te enten.
• Om levende sculpturen te produceren, tuinbouwkunst, zoals de meesterwerken van Axel Erlandson.

Wat je nodig zult hebben

• Actief groeiend plantmateriaal. Dit kan niet worden gedaan tijdens de rustperiode.
• Twee complete planten die op de gewenste locatie met elkaar in contact kunnen worden gebracht.
• Een entmes.
• Een strakke binding zoals raffia-touw of poly-entband.
• Plastic tape of zegellak of soortgelijke vochtregulatie.
• Voor een inlegtransplantaat: lange spijkers en een hamer.

3 methoden voor het maken van een naderingstransplantaat

• Gesplitste benaderingstransplant: op takdiameters van dezelfde grootte is dit de eenvoudigste graft om te maken. Snijd met je mes in de schors en het hout van de onderstamtak en maak een gladde wond van enkele centimeters lang. Maak een bijpassende snee in de telg. Breng deze wonden met elkaar in contact en bind ze heel stevig aan elkaar, en bedek het hele gebied met was.
• Tongue approach graft: Dit is veel complexer dan het gespleten, en lijkt op een zweep-en-tong. Maak de sneden voor een gesplitst naderingstransplantaat zoals hierboven beschreven. Dan, net zoals je de tong van een zweep en tong zou maken, snijd je omhoog en in de wond van de telg, en naar beneden en in de wond op de onderstam. U weet dat u twee in elkaar grijpende, verende tongen heeft die stevig kunnen worden samengevoegd, vastgebonden en in de was gezet.
• Inlay-benadering, voor takken van verschillende grootte: Wanneer u een veel kleinere plant samenvoegt met een tak met relatief dikke schors, is de inlay-benadering de juiste voor u. Bij deze ent snijdt u een rechthoek van ongeveer 7,60 cm schors en de bovenste laag hout uit de onderstam. De rechthoek is de exacte breedte van de telg. Je maakt dan een bijpassende wond op de dunnere telg, zoals je doet bij een gesplitste benadering. Pas de wondvlakken bij elkaar en sla spijkers door de telg in de onderstam om ze stevig vast te houden, en bedek het dan allemaal met was.

Denk eraan om bij alle transplantaten goede nazorg te oefenen om ze te helpen genezen, inclusief het gebruik van een schaduwdoek als uw plant buiten staat en direct zonlicht krijgt.

^Referenties

_{Hartmann, Hudson T. en Dale E. Kester. Plant Propagation Principles and Practices, 7 ed. 2002.}