Hoe lang bestaat de instelling van het huwelijk?

De meeste oude samenlevingen hadden een veilige omgeving nodig voor het voortbestaan van de soort, een systeem van regels voor het toekennen van eigendomsrechten en de bescherming van bloedlijnen. De instelling van het huwelijk voorzag in deze behoeften. In het oude Hebreeuws bijvoorbeeld vereiste de wet dat een man de echtgenoot van de weduwe van een overleden broer moest worden.

Hoe lang het huwelijk bestond

Het huwelijk komt uit het Middelengels, dat voor het eerst werd gezien in 1250-1300 CE. Het oude instituut dateert waarschijnlijk van vóór deze datum. Het belangrijkste doel van het huwelijk was eerder om op te treden als een alliantie tussen families. Door de geschiedenis heen, en zelfs vandaag de dag, hebben gezinnen huwelijken voor stellen geregeld. De meeste stellen trouwden niet omdat ze verliefd waren, maar vanwege economische contacten. De betrokkenen hadden toen niet veel te zeggen over de beslissing, en vaak ook vandaag niet.

Vrouwen en bruiden

In onze moderne wereld zijn sommige huwelijken bij volmacht, sommige hebben betrekking op een bruidsschat (de familie van de bruid geeft geld of geschenken aan de bruidegom of zijn familie) en sommige vereisen een bruidsprijs (de bruidegom of zijn familie geeft geld of een geschenk aan de bruidegom). bruid familie). Weinigen hebben misschien enige verkering of daten, maar de meesten hebben diepgewortelde tradities.

Verschillende perioden en verschillende culturen hebben een zeer verschillende geschiedenis als het om vrouwen gaat. Het oude Egypte gaf vrouwen in theorie gelijke rechten, maar het werd niet altijd beoefend. Middeleeuwse vrouwen werden daarentegen geconfronteerd met dubbele verantwoordelijkheden ten aanzien van religie en huwelijk.

Culturele gebruiken

Een bijna universele huwelijkstraditie is die van de verlovingsring. Deze gewoonte gaat terug tot de oude Romeinen. Er wordt aangenomen dat de ronding van de ring de eeuwigheid vertegenwoordigt. Zo symboliseert het dragen van trouwringen een verbintenis die eeuwig zal duren. In feite werd ooit gedacht dat een ader of zenuw rechtstreeks van de "ringvinger" van de linkerhand naar het hart liep.

Er bestaan tegenwoordig veel huwelijksvormen:

• Common Law-huwelijk: een informeel huwelijk en een wettelijk netwerk dat mensen doet trouwen omdat ze een tijdje samenwonen.
• Huwelijk tussen neven en nichten : een huwelijk tussen neven en nichten. 26 staten staan huwelijken met neef en nicht toe.
• Endogamie: de traditie van trouwen binnen de grenzen van een lokale gemeenschap.
• Exogamie: als je trouwt buiten een specifieke clan of stam.
• Monogamie: trouwen met één persoon tegelijk.
• Polyandrie: vrouwen met meer dan één echtgenoot.
• Polygamie: de gewoonte om meer dan één echtgenoot tegelijk te hebben.
• Polygynie: een man die meer dan één vrouw heeft.
• Huwelijk van hetzelfde geslacht: partners van hetzelfde geslacht die getrouwd zijn.

Huwelijk en religie

Het idee van het huwelijk als een sacrament, en niet slechts een contract, kan worden herleid tot St. Paulus die de relatie van man en vrouw vergeleek met die van Christus en zijn kerk (Ef. Vs. 23-32).

Joseph Campbell vermeldt in The Power of Myth dat de troubadours uit de twaalfde eeuw de eersten waren die op dezelfde manier over hoofse liefde dachten als wij nu doen. Het hele idee van romantiek bestond pas in de middeleeuwen en de troubadours.

Paus Nicholas I verklaarde in 866: "Als de toestemming ontbreekt in een huwelijk, worden alle andere vieringen, zelfs als de verbintenis voltrokken wordt, ongeldig verklaard." Dit toont het belang aan van de instemming van een paar met het huwelijk. Het is door de jaren heen een belangrijk onderdeel gebleven van zowel de kerkleer als de huwelijkswetten.

Ceremonievieringen

Er schenen in de jaren 1500 veel huwelijken te zijn zonder getuigen of ceremonie. Het Concilie van Trente was hierdoor zo verontrust dat ze in 1563 verordenden dat huwelijken moesten worden voltrokken in aanwezigheid van een priester en ten minste twee getuigen. Het huwelijk kreeg een nieuwe rol om mannen en vrouwen te redden van zondig zijn en zich voortplanten. Liefde was in deze tijd geen noodzakelijk ingrediënt voor het huwelijk.

Jaren later beschouwden de puriteinen het huwelijk als een zeer gezegende relatie die huwelijkspartners de kans bood om lief te hebben en te vergeven. Tegenwoordig zijn veel mensen van mening dat, ongeacht hoe mensen een huwelijk aangaan, het huwelijk een band is tussen twee mensen die zowel verantwoordelijkheid en wettigheid als toewijding en uitdaging met zich meebrengt. Dat concept van het huwelijk is door de eeuwen heen niet veranderd.