Alles over het kweken van luchtige dwergfothergilla-heesters

Dwergfothergilla is een van die struiken die een dubbele functie hebben. De struik heeft landschapswaarde in zowel de lente als de herfst. Telers die altijd op zoek zijn naar het ongewone, zullen worden aangetrokken door de vreemde geur van de bloemen. Leer hoe u deze Noord-Europese inheemse plant kunt laten groeien, zodat uw tuin kan profiteren van zijn verkoopargumenten, niet de minste daarvan is zijn compacte formaat.

Plantkunde van bergluchtige dwergfothergilla-struiken

Plantentaxonomie classificeert deze dwergfothergilla-struiken als Fothergilla gardenii 'Mount Airy' ('Mount Airy' is de cultivarnaam).

Fothergilla gardenii is geclassificeerd als een bladverliezende bloeiende struik. De geslachtsnaam (als deze niet met een hoofdletter begint) functioneert in wezen als een van de gebruikelijke namen van de struik.

Kenmerken van deze struik

De 'Mount Airy' dwergfothergilla-struik heeft een opgaande groeiwijze en wordt 3 tot 5 meter hoog, met een vergelijkbare breedte. In het voorjaar is deze struik getipt met witte bloemen (1 tot 8 centimeter lang) die eruitzien als kleine flessenborstels, daarom is "flessenborstel" een andere veel voorkomende naam voor de struik. De bloemen, die bloeien in het midden of vroege voorjaar, ruiken een beetje naar drop. De bladeren doen je denken aan toverhazelaar, waaraan Fothergilla gardenii verwant is (ze behoren allebei tot de familie Hamamelidaceae, samen met bijvoorbeeld Loropetalum). De onregelmatig gevormde, eivormige bladeren zijn langs de randen getand en 2 tot 10 centimeter lang. In de zomer zijn ze bovenaan donkergroen; de onderzijde is blauwgrijs.

Zones planten, zon en bodem nodig hebben

De soortheesters zijn inheems in het zuidoosten van Europa. 'Mount Airy' kan worden gekweekt in plantzones 5 tot 8.

Plant deze struiken in de volle zon tot halfschaduw. Ze groeien het beste in matig vochtige maar goed doorlatende grond met een pH van de grond aan de zure kant. Bemest ze met compost.

Beste kwaliteit

Ondanks de interessante 'bottlebrush'-bloemen in de lente, voelen de meeste tuinders zich meer aangetrokken tot het prachtige herfstgebladerte van' Mount Airy 'dwergfothergilla-struiken, die wedijveren met die van herfststerren als Virginia sweetspire bush. De herfstkleur kan verschillende tinten aannemen (oranje, geel, groen, paarsachtig), soms allemaal op één blad.

Gebruikt in landschapsarchitectuur

Vanwege zijn kleurrijke herfstbladeren verdient deze struik de status van specimenplant in het herfstlandschap. Omdat ze, net als Fothergilla gardenii, de voorkeur geven aan zure bodems, zijn struiken zoals berglaurier en azalea's en rododendrons goede metgezelplanten. 'Mount Airy' dwergfothergilla's zijn ook geschikt voor bostuinen. Een haag die uit deze struiken bestaat, zal zowel in het voorjaar (vanwege de bloemen) als in de herfst (vanwege het herfstgebladerte) de aandacht trekken.

Fothergilla zorgt

Fothergillas hebben de neiging zich via sukkels te verspreiden. Als u hun verspreiding wilt beperken, verwijdert u de zuignapjes zodra u ze ontdekt. Als u daarentegen meer van deze plant wilt, maakt de zuigende neiging het werk gemakkelijk: graaf eenvoudig een zuignap op (neem zoveel mogelijk wortel) en transplanteer deze naar de gewenste locatie.

Omdat het bloeit tijdens de groei van vorig jaar, snoei je na de bloeiperiode als je echt moet snoeien (of als je het niet erg vindt om een paar bloemen van volgend jaar te verliezen, kun je snoeien wanneer de struik slapend is). Maar dwergfothergilla vereist slechts minimale snoei. Als takken tegen elkaar wrijven in het binnenste deel van de plant, kunt u snoeien om de struik te "openen". Maar snoei het niet om het een uniforme vorm te geven: het is aantrekkelijker als het de "wilde uitstraling" heeft. U kunt op elk moment van het jaar dode takken wegknippen.

Herkomst van de naam

Fothergilla lijkt mensen een merkwaardige naam, terwijl gardenii bedrieglijk bekend is. Bekijk hoe de volledige wetenschappelijke naam (Fothergilla gardenii 'Mount Airy') wordt afgebroken.

Verrassend genoeg hebben de twee namen een vergelijkbare oorsprong en hebben ze niets te maken met de eigenschappen van de plant. Zowel het geslacht, Fothergilla, als de soort, gardenii, zijn genoemd naar mensen, en beide waren toevallig artsen. Het woord gardenii heeft in dit geval niets met tuinen te maken.

De cultivarnaam 'Mount Airy' komt niet van de beroemde stad in North Carolina met die naam, maar eerder van de naam van het Arboretum in Cincinnati waar de cultivar werd ontdekt, volgens de Clemson University Extension.

Mensen zijn het er niet over eens hoe ze naar deze fothergilla-struik moeten verwijzen in termen van een wetenschappelijke naam. De meest voorkomende classificatie is Fothergilla gardenii 'Mount Airy.' Maar je zult ook de grote 'Mount Airy' van Fothergilla zien. Omdat de cultivar 'Mount Airy' een hybride is van Fothergilla gardenii en Fothergilla major, is een andere botanische naam die je misschien tegenkomt Fothergilla gardenii x major 'Mount Airy'.

Met zoveel verwarring over de juiste wetenschappelijke naam, zul je blij zijn te weten dat de meeste plantenliefhebbers zullen weten waar je het over hebt als je de gewone naam "dwergfothergilla" gebruikt en / of de cultivarnaam 'Mount Airy' noemt.