Hoe vijgenbomen te snoeien?
Beschadigde, dode of zieke ledematen moeten van vijgenbomen worden gesnoeid wanneer u ze vindt. Dit is basis "onderhoudssnoei", vergelijkbaar met snoeien dat u op andere planten zou uitvoeren. Maar daarnaast zijn er specifieke instructies voor het snoeien van vijgenbomen tijdens de eerste jaren.
Overzicht vijgenbomen
De gewone vijgenboom (Ficus carica) is eigenlijk geclassificeerd als een bladverliezende struik in de Moraceae-familie. Dit feit maakt het een familielid van de moerbeiboom. De plant is inheems in westelijke delen van Azië en Zuidoost-Europa. Het is een invasieve plant in sommige delen van Noord-Europa.
Vijgenbomen worden 10 tot 20 meter hoog en 10 tot 20 meter breed. Ze hebben een verspreidende gewoonte. Naast het dragen van hun gelijknamige vruchten, hebben ze ook aantrekkelijke eigenschappen waardoor ze geschikte sierplanten zijn voor terraslandschappen, vooral als u op zoek bent naar een tropische uitstraling:
- De schors kan esthetische waarde hebben, vooral naarmate de bomen ouder worden, waarna de schors aangenaam knoestig wordt.
- De handvormige bladeren kunnen wel 25 centimeter lang worden en hebben een donkergroen oppervlak.
De bloemen, die in de lente uitkomen, zijn niet erg mooi, maar ze zijn je eerste stap bij het produceren van vijgen. Ze komen voor in holle houders.
Gewenste groeiomstandigheden
Een vijgenboom kan worden gekweekt in USDA-planthardheidszones 5 tot 10. Maar in de zones 5, 6 en 7 moet hij in een container worden gekweekt, zodat hij naar binnen kan worden gebracht als het koud weer is. Noorderlingen moeten in de herfst minder water geven om met het overwinteringsproces te beginnen.
Wanneer u uw vijgenboom in de volle grond in het zuiden plant, zet hem dan in halfschaduw. Maar de volle zon is beter als je vijgen in potten in het noorden kweekt. De plant zal het beste presteren in gelijkmatig vochtige, vruchtbare, goed doorlatende grond.
De gewone vijgenboom heeft geen andere boom nodig voor bestuiving. Schaalinsecten zijn een van de belangrijkste plaagproblemen.
De beste tijd om vijgenbomen te snoeien
Sommige bomen en struiken "bloeden" (lekken sap wanneer ze worden gekapt) meer dan andere, en dit is het geval bij vijgenbomen. Een dergelijke bloeding kan de kans vergroten dat ziekten in de wond worden geïntroduceerd (waar de snoeisnede wordt gemaakt). Om deze reden wordt snoeien vermeden op die momenten dat bloedingen waarschijnlijk zijn.
De veiligste tijd om vijgenbomen te snoeien, is wanneer ze inactief zijn. Omdat ze bladverliezend zijn, is het gemakkelijk genoeg om te zien wanneer ze in een slapende toestand beginnen te gaan: ze zullen hun bladeren laten vallen.
Hoe vijgenbomen te snoeien
De eerste keer dat u uw vijgenboom snoeit, is in de eerste winter (periode van kiemrust). Dit zal een zware snoei zijn: je verkleint de grootte met ongeveer de helft. De focus bij het snoeien van je vijgenboom op dit punt ligt op het trainen om een compacte plant te blijven. Je wilt dat je vijgenboom zijn energie richt op wortelontwikkeling in plaats van groter te worden.
Volgend rustseizoen ga je door met dit trainingsproces. Alleen nu, met meer om mee te werken, begin je de toekomst van de boom in meer detail te plannen. U wilt slechts enkele van de sterkste, nieuwste takken promoten. Wat u promoot, wordt soms "vruchthout" genoemd. Deze takken worden uw steunpilaren voor de fruitproductie. Maar ze hebben ruimte nodig, dus zorg ervoor dat degene die je promoot gelijkmatig over de plant zijn verdeeld.
Snoei tijdens het derde slapende seizoen van je boom (en daarna) nieuwe takken af (inclusief uitlopers die uit de basis van de plant komen) die alleen zouden concurreren met je takken van vruchthout om hulpbronnen. Verwijder ook het volgende:
- Enkele van de secundaire takken: dit zijn de ledematen die aan uw takken van vruchthout groeien. Snoei die groeien in een hoek van minder dan 45 graden van de takken van vruchthout. Deze takken zullen zwak zijn omdat ze onder een onhoudbare hoek groeien.
- Takken die elkaar kruisen en / of tegen elkaar schuren.
- Snoei de lengte van de takken van vruchthout met een derde terug. Hierdoor blijft de plant compact (en zijn vijgen beter toegankelijk voor plukken) en wordt voorkomen dat er middelen worden verspild aan het bereiken van een grotere maat ten koste van de fruitproductie.
