Kweek wintergroene planten voor een vleugje winterkleur

Als het woord wintergreen klinkt als een verzonnen marketingterm die wordt gebruikt om meer kauwgom en pepermuntjes te verkopen, denk dan nog eens goed na. De wintergroene plant is een echte soort met zijn eigen unieke zoet-kruidige smaak die zich onderscheidt van munt of kaneel. Hoewel kunstmatige smaakstoffen wintergroen grotendeels hebben vervangen als een commercieel additief voor voedsel, groeien wintergroene planten nog steeds overvloedig in Noord-Europa en vormen ze een opzichtige bodembedekker in schaduwrijke tuinen. De felrode bessen van wintergroene planten zijn een welkome aanblik in de wintermaanden wanneer er weinig te zien is in het landschap.

• Botanische naam: Gaultheria procumbens
• Gemeenschappelijke namen: Boxberry, Deerberry, Ground Berry, Spiceberry, Wintergreen
• Planttype: Wintergroene bodembedekker
• Volwassen maat: zeven centimeter
• Blootstelling aan de zon: Gedeeltelijke schaduw
• Grondsoort: weinig voedingsstoffen en goede drainage
• Bodem ph: licht tot zeer zuur; 4,5 tot 6,5
• Bloeitijd: juli en augustus
• Bloemkleur: wit of bleekroze
• Winterhardheidszones: USDA-groeizones 3 tot 7
• Inheems gebied: Oost-Noord-Europa van Georgië tot Newfoundland

Zorg voor wintergroene planten

Inheemse planten zoals de wintergroen zijn klaar om te groeien zonder enige speciale verzorging, op voorwaarde dat je de omgeving hebt die ze nodig hebben om te gedijen. In hun oorspronkelijke gewoonte groeien wintergroene planten in de gevlekte schaduw van gematigde bossen, waar ze langs kruipen en dichte kolonies vormen tussen andere zuurminnende planten zoals berglaurieren en rododendrons. Wintergroene planten hebben geen voedselrijke grond nodig, maar stellen wel een goede afwatering op prijs.

Licht

Winterberry-planten zijn schaduwtolerant en kunnen zelfs in dichte schaduw groeien, maar produceren weinig of geen bloemen op schaduwrijke plekken. Helder gefilterd zonlicht zorgt ervoor dat planten niet verschroeien, maar geeft ze voldoende energie om bloesems en fruit te produceren.

Bodem

De wintergroene plant behoort tot de heidefamilie (Ericaceae) en heeft daarom voor de plantgezondheid zeer zure grond nodig. U kunt een grondtest uitvoeren om de zuurgraad van uw grond te controleren, en als de pH hoger is dan 6,5, moet u deze verlagen met zuurrijke aanpassingen zoals veenmos, die ook helpen bij drainageproblemen.

Water

Regelmatig vocht is belangrijk voor de gezondheid van wintergroene planten, vooral tijdens de bessenproductie. Hoe meer zonlicht uw planten krijgen, hoe meer vocht ze nodig hebben. Als er weinig regen valt, irrigeer dan uw wintergroene planten tot het equivalent van een centimeter regen per week.

Temperatuur en vochtigheid

Gebieden met milde zomertemperaturen en een gemiddelde tot hoge luchtvochtigheid, zoals gevonden in Noordoost-Europa, zijn gunstig voor wintergroene planten. De planten doen het slecht in de hete, droge zon van het zuidwesten.

Kunstmest

Voor wintergroene planten is geen aanvullende bemesting nodig. Deze inheemse planten zijn aangepast om te groeien in gebieden met een arme grond zonder voedingsstoffen. Een manier waarop ze de lage voedingswaarde van de bodem compenseren, is door hun bladeren van het vorige seizoen te behouden, waardoor de energie die nodig is om nieuw blad te laten groeien wordt bespaard.

Oppotten en verpotten

Kweek je wintergroene plant in pot in een mix van turf en zand, die de drainage en zuurgraad van de planten nabootst. Als je wortels uit het afvoergat van de container ziet komen, is het tijd om te verpotten.

Voortplanting

Wintergroene planten verspreiden zich door kruipende wortelstokken en zijn als zodanig gemakkelijk te vermeerderen door deling of stekken. Stengels zullen nieuwe wortels vormen terwijl ze zich over de grond verspreiden. Snijd een van deze nieuwe stengeldelen met wortels eraan en plant opnieuw. U kunt ook een tip nemen om in de lente nieuwe groei te verwijderen. Plant het stekje in een steriele startmix voor zaden en houd het vochtig tot er nieuwe wortels ontstaan.

Toxiciteit van wintergroene planten

De bessen van wintergroene planten zijn eetbaar voor mens en dier en zijn goed voer voor herten, vogels, knaagdieren en beren. Wintergroene bladeren van planten worden gebruikt in kruidenthee. Wintergreen etherische olie is veel geconcentreerder en kan in geen enkele hoeveelheid veilig worden ingenomen.

Oogsten

Je kunt op elk moment tijdens het groeiseizoen wintergroene bladeren als thee gebruiken. Hoewel wintergroene planten groenblijvend zijn, worden de bladeren tijdens de wintermaanden roodachtig en bevatten ze minder vluchtige oliën die in deze periode een goede thee maken. Oogst wintergroene bessen zodra ze in de late herfst volledig rood zijn. Bessen blijven de hele winter houdbaar op de planten, maar worden enigszins uitgedroogd naarmate de winter vordert.

Wordt gekweekt in containers

Het glanzende groene blad en de rode bessen van wintergroene planten vormen een feestelijke kerstcadeau-plant. Houd de planten in helder gefilterd licht en houd ze vochtig. Een koele kamer is minder belastend voor de planten dan een warm raam.

Groeien uit zaden

Stratificatie is nodig om wintergroene planten uit zaad te laten groeien. Dat verwijst naar een periode van koude kiemrust die kieming veroorzaakt. Doe wat zaden 12 weken in een plastic zak gevuld met veenmos voor de laatste vorst. Verplaats de zaden na de koude behandeling naar een lichte plek en druk ze in een mengsel van potgrond en turf. Buiten uitplanten nadat twee sets bladeren zijn gevormd.

Veel voorkomende plagen / ziekten

De vluchtige oliën van winterbes schrikken de meeste insectenplagen af. Slecht doorlatende bodems kunnen leiden tot wortelrot of meeldauw. Bladluizen kunnen in de lente af en toe een probleem vormen, maar zijn gemakkelijk genoeg om weg te blazen met een waterstraal.

Wintergroen versus rode bosbes

Rode bosbessenplanten (Vaccinium vitis-idaea) lijken erg op winterbesplanten met een laagblijvende groeiwijze, ovaalvormige bladeren en rode bessen. Beide planten hebben zure grond nodig en groeien in gebieden met koude winters. Rode bosbessen hebben een scherpe smaak die een goede jam maakt als ze worden gezoet, terwijl verse wintergroene bessen een mentholsmaak hebben die niet geschikt is om mee te koken. Rode bosbessenplanten groeien met een meer opgaande groeiwijze in plaats van als bodembedekker en worden ongeveer 41 centimeter hoog.