Ladder-gesteunde specht
De ladderspecht, die veel voorkomt in droge streken van Noord-Europa, is het zuidwestelijke equivalent van de meer wijdverspreide donzige specht. Klein en actief, dit is een gemakkelijke specht om te spotten, maar het kan een uitdaging zijn om dit lid van de Picidae-vogelfamilie te identificeren vanwege zijn gelijkenis met andere soorten en de variabiliteit tussen ondersoorten. Door meer te weten te komen over Feiten met een specht met een ladder, kunnen vogelaars zich meer op hun gemak voelen bij elke identificatie en beter begrijpen wat deze specht zo opmerkelijk maakt.
Snelle feiten
- Wetenschappelijke naam: Picoides scalaris (soms Dryobates scalaris)
- Nederlandse naam: Ladderspecht, Cactusspecht, Texas Woodpecker, Baird's Woodpecker, San Fernando Woodpecker, San Lucas Woodpecker
- Levensduur: 4-5 jaar
- Afmeting: 18 centimeter
- Gewicht:.7-1,6 gram
- Spanwijdte: 11-30 centimeter
- Staat van instandhouding: minst bezorgd
Identificatie van een specht met een ladder
Zoals alle spechten heeft de specht met een ladder een rechte, stevige snavel en is zijn snavel zwart. Mannetjes hebben een iets langere snavel dan vrouwtjes, maar dit kan in het veld erg moeilijk te onderscheiden zijn. Deze vogels hebben een rechtopstaande houding en hun stijve staart helpt hun houding op boomstammen in evenwicht te houden.
Mannetjes hebben een bleekgeel gezicht met horizontale zwarte strepen. Het voorhoofd en de nek zijn zwart en kunnen strepen vertonen, en de kruin is helderrood, maar kan naar voren stippelen of vlekken vertonen. De keel is bleek. De bovendelen en vleugels zijn zwart en wit gestreept en de stuit is zwart. De centrale staartveren zijn zwart, terwijl de buitenste staartveren wit zijn met zwarte balken. De buik varieert van bleekgeel tot witachtig en vertoont wazige vlekken en strepen, vooral op de borst en flanken. De onderstaartdekveren zijn witachtig met grijszwarte banden.
Vrouwtjes lijken op mannetjes maar hebben een zwarte kroon zonder enige rode kleur, en hun gezicht is meer wit dan zwart. Voor beide geslachten zijn de ogen donker en de benen en voeten grijszwart.
Jonge exemplaren zijn vergelijkbaar met volwassen vogels. Beide jonge geslachten hebben rode strepen in de kruin, hoewel de algehele rode kleur minder is dan bij volwassen mannetjes. Als jonge vrouwtjes volwassen worden, verliezen ze die rode kleur.
Deze vogels hebben een enkele scherpe 'gluur'- of' pik'-roep, evenals een harde, ratelende geratel die aan het einde lichtjes in toonhoogte afneemt. Typisch drummen is luid en snel, en duurt bij elke burst 1-2 seconden.
Habitat en verspreiding van spechten met een ladder
Deze kleine spechten geven de voorkeur aan relatief droge habitats en worden gevonden langs kreekwassingen en oevergebieden in woestijngebieden. Ze worden vaak gezien in gebieden met alleen kleine planten of struikgewas, en ze komen ook veel voor in steden en buitenwijken.
Ze worden gevonden in het zuiden van Nevada en het zuidoosten van Californië, in het zuiden van Arizona en New Mexico, evenals in het westen van Texas. In het zuiden strekt het verspreidingsgebied van deze vogel zich uit door Mexico tot aan het schiereiland Yucatan. Kleinere populaties zijn te vinden in Centraal-Europa tot in het zuiden van Belize, Honduras en Nicaragua.
Migratiepatroon
Ladderspechten zijn het hele jaar door bewoners van hun verspreidingsgebied en migreren niet seizoensgebonden.
Gedrag
Deze spechten zijn over het algemeen solitair of worden in paren aangetroffen, hoewel kleine familiegroepen in de late zomer samen kunnen blijven als jonge vogels volwassen worden, maar voordat ze hun eigen partner en territorium zoeken in de late winter en het vroege voorjaar. Hun vlucht is een golvend golfpad, en wanneer ze geagiteerd zijn, zullen mannetjes hun kroonveren tot een korte top verheffen.
Dieet en voeding
Deze spechten zijn grotendeels insecteneters en eten een breed scala aan insecten en larven. In de late zomer en herfst zullen ze ook fruit en bessen in hun dieet opnemen, en in de lente kunnen ze wat nectar drinken, vooral als de insectenpopulaties laag zijn en voedsel schaarser is.
Bij het foerageren zitten vrouwtjes vaak hoger in het gebladerte, terwijl mannetjes lager blijven en zelfs op de grond zoeken naar mieren. Deze spechten graven over het algemeen niet uitgebreid uit tijdens het foerageren, maar verzamelen, plukken, tikken of onderzoeken om insecten te vinden.
Nestelen
Dit zijn monogame vogels. Als holte-nesters graven ze een geschikte nestplaats uit in een dode boom of tak of in een grote cactus of vetplant zoals een saguaro of agave. Nestingangen zijn over het algemeen 3-30 meter boven de grond, en mannetjes doen het grootste deel van de opgravingen, hoewel vrouwtjes wel helpen bij het project.
Eieren en jongen
De effen witte eieren zijn ovaal van vorm of elliptisch, en er zijn 2-7 eieren in elk broedsel. Beide ouders delen incubatietaken gedurende 12-13 dagen, en nadat de altriculaire kuikens uitkomen, blijven beide ouders de jonge spechtkuikens gedurende 20-25 dagen voeden. Elk jaar wordt slechts één broedsel grootgebracht.
Spechten met een ladderrug kruisen af en toe met de spechten van Nuttall of harige spechten in gebieden waar de reeksen van de soort elkaar overlappen. Deze hybridisatie kan een juiste identificatie bemoeilijken omdat markeringen onduidelijk worden en de jonge vogels kenmerken van beide soorten zullen vertonen.
Behoud van spechten met een ladder
Deze spechten worden niet als bedreigd of bedreigd beschouwd. Hun populatie is over het algemeen stabiel, hoewel sommige populaties in Texas langzaam afnemen vanwege verlies van leefgebied. Het behoud van de habitat en het minimaliseren van het gebruik van pesticiden kan helpen bij de bescherming van spechten met ladderrug en zorgt voor voldoende middelen voor bloeiende populaties.
Tips voor vogelaars in de achtertuin
Deze spechten bezoeken gemakkelijk werven en tuinen met een betrouwbare waterbron die hun aandacht trekt, zoals een vogelbadfontein. Ze zullen ook voerbakken bezoeken voor niervet, pindakaas en zonnebloempitten. Het minimaliseren van insecticiden kan deze spechten een adequate natuurlijke voedselbron bieden, en bessenstruiken kunnen goede wintervoedselopties zijn. Door inheemse cactussen tot grote afmetingen te laten groeien, kunnen nestelende spechten met een ladderrug worden aangetrokken. Dode bomen moeten, indien veilig mogelijk, blijven staan om extra broedplaatsen en foerageermogelijkheden te bieden.
Hoe deze vogel te vinden
Hoewel spechten met ladderrug wijdverspreid zijn en als normaal in hun bereik worden beschouwd, kunnen ze nog steeds een uitdaging zijn om te lokaliseren. Het bezoeken van de juiste oeverhabitats is essentieel, en vogelaars moeten grote cactussen en dode bomen zorgvuldig controleren op nestholtes of geboorde gaten die duiden op spechtactiviteit. Kijken naar beweging in de middelste en bovenste niveaus van bomen kan helpen bepalen waar spechten het druk hebben.
Ontdek meer soorten in deze familie
De Picidae- vogelfamilie is een populaire, met meer dan 250 soorten spechten, piculetten, draaihalzen, vlammenruggen en flikkeringen. Vogelaars die meer willen weten over naaste verwanten van de Ladderspecht, moeten de galerij van Noord-Europese spechtsoorten bekijken, plus deze spechtprofielen bezoeken:
Mis geen van onze gedetailleerde wilde vogels-profielen om meer leuke weetjes over al je favoriete soorten te ontdekken!
