Droogtetolerante vaste planten

Als u bloemen wilt laten groeien in een gebied dat de hele dag door de volle zon wordt geteisterd, overweeg dan een landschapsplan dat zich richt op droogtetolerante vaste planten. Het gebruik van dergelijke planten zal de tijd en het geld dat aan irrigatie wordt besteed, verminderen. Hieronder vindt u een beschrijving van de bloemen die in een dergelijk landschapsplan moeten worden geplant.

Het plan: een overzicht

Hier is een overzicht van het plan waarnaar hieronder wordt verwezen:

1. Achterste rij: vijf blauwbaardplanten (Caryopteris)
2. Middelste rij: acht zonnehoed (Echinacea), acht Coreopsis, negen muurpeper (Sedum) en één hoog siergras, verspringend
3. Voorste rij: vijf korte siergrasplanten en negen lammerenoren (behandeld als bodembedekkers), verspringend

De bloemenborder van droogtetolerante vaste planten is in dit voorbeeld circa 15 meter lang bij 11 meter breed. Pas de afstand voor uw eigen bloembedden dienovereenkomstig aan, afhankelijk van hun afmetingen. Bovenop elke pagina in dit artikel staan afbeeldingen van individuele planten die in het plan zijn opgenomen.

Veel droogtetolerante vaste planten zijn ook tolerant ten opzichte van arme tot gemiddelde bodems. Sommigen geven zelfs de voorkeur aan arme gronden. Daarom zijn naast droogtetolerantie ook de volgende vaste planten geselecteerd met het oog op bodemkwaliteitseisen. Het zijn namelijk geen planten waarop je waardevolle humus moet verspillen. Bewaar je zuurverdiende humus voor planten die een rijke, vruchtbare grond nodig hebben. De bloemen in dit plan geven de voorkeur aan bodems die goed gedraineerd zijn, en niets vergemakkelijkt de afvoer zoals gewoon oud, onvruchtbaar zand.

De planten: beschrijvingen

"Longwood Blue" blauwbaard (Caryopteris x clandonensis ' Longwood blue') is een droogtetolerante vaste plant die een hoogte van 3' x 4' en een spreiding van 2' x 4' bereikt. Blauwbaard is eigenlijk geclassificeerd als een bladverliezende struik, hoewel veel tuinders het gebruiken zoals ze een vaste plant zouden gebruiken. Blauwbaard kan worden gekweekt in de zones 5-9, maar in zone 5 en 6 moet het als een kruidachtige worden behandeld vaste plant; snoei de bovengrondse groei in de late winter of het vroege voorjaar terug en wacht op zijn wedergeboorte later in de lente. Ook wel "blauwe mist" of "blauwe spirea" genoemd, zijn opvallende kenmerken zijn de luchtige clusters van geurige blauwe bloemen en het zilvergrijze blad. De bloei begint in de nazomer en gaat door tot in de herfst. Blauwbaard' De bloemen trekken vlinders aan.

Blauwbaard is vanwege zijn gezonde hoogte een goede keuze voor de achterste rij van een gelaagd bloembed. De wortel van Culver is een andere hoge vaste plant die sterk genoeg is om in droge grond te groeien; het is echter niet zo'n veilige keuze als blauwbaard, omdat het potentieel agressief is (hoewel het onwaarschijnlijk is dat het zich veel verspreidt onder echt droge omstandigheden).

Vaste planten

Nu we de achterste rij op pagina 1 hebben overwogen, laten we onze aandacht nu richten op de middelste en voorste rijen in deze tuin met droogtetolerante meerjarige bloemen. Hoewel de stoere "Autumn Joy" sedum een favoriete vaste plant is voor zonovergoten tuinen, denk niet dat je de meer delicaat ogende "Moonbeam" coreopsis hoeft op te geven.

Een populaire keuze voor droogtetolerante meerjarige bloemen is Autumn joy sedum (Sedum 'Autumn Joy' of Hylotelephium 'Autumn joy'), ook wel bekend als 'muurpeper'. Deze sedum is een eeuwige favoriet in rotstuinen, zoals de "steen" in zijn alias suggereert. Het blad van Autumn Joy sedum bestaat uit sappige bladeren in kransen. De bladeren zijn soms bont en kunnen in kleur variëren van blauwachtig groen of groenachtig geel tot roodachtig roze of bijna gebroken wit.

Maar sedum is niet alleen een bladplant. Het produceert een ongebruikelijke bloem die op zichzelf de moeite waard is om te groeien. De bloemen van Sedum kunnen geel, oranje, rood of roze zijn. Bloemen bloeien meestal in trossen boven het blad. De vaste plant wordt gekweekt in de zones 3-9 en heeft een afmeting van ongeveer 2' x 2'. Autumn Joy sedum is een vlindermagneet.

Moonbeam coreopsis (Coreopsis verticillata 'Moonbeam') is een van de draadblad Coreopsis-variëteiten. Deze vaste planten bereiken 2' x 2' en dragen clusters van lichtgele, madeliefachtige bloemen en worden gekweekt in de zones 3-9. Kan invasief zijn. Net als de volgende vermelding, paarse zonnehoed, wordt deze bossige plant gewaardeerd om zijn lange bloeiperiode; maar coreopsis is de meer consistente bloeier van de twee.

Paarse zonnehoed (Echinacea purpurea) kan worden gekweekt in de zones 3-8 en is een inwoner van Oost-Europa. Bereikt 2'-3' hoog en 2' breed, de madeliefachtige bloemkleur varieert van roze tot paars (er zijn ook andere soorten, zoals oranje zonnehoed). Verdeel om de paar jaar om uw voorraad te vergroten en planten gezond te houden. De zaden van zijn ‘kegel’ trekken putters aan. Gewaardeerd om zijn lange bloeiperiode (de hele zomer en herfst). Van deze plant wordt "echinacea supplement" afgeleid, een kruidengeneesmiddel voor verkoudheid en griep.

Lamorenoren (Stachys byzantina) bieden een prachtige textuur in rotstuinen en verspreiden zich gemakkelijk. Het is inderdaad invasief; maar juist deze kwaliteit kan er een effectieve bodembedekker van maken, als je het niet erg vindt dat het het overneemt. Hoewel ze niet zijn gekweekt vanwege de bloei, produceren de oren van lammeren lichtpaarse bloemen op hoge aren. In dit plan snijden we de bloemaren af, om de hoogte van de oren van ons lam tot een minimum te beperken. Inderdaad, de plant wordt voornamelijk gekweekt om zijn zilverachtige blad - dat een fluweelachtige textuur heeft - niet om zijn bloemen. De vorm en textuur van het blad verklaart gemakkelijk hoe de oren van lam aan zijn naam kwamen. De oren van het lam zijn hertebestendig; blijkbaar is het dezelfde textuur die de oren van lammeren onverteerbaar maakt voor herten.

Net als blauwbaard, zonnehoed, coreopsis en muurpeper is deze plant een kruidachtige vaste plant. Omdat het gewoonlijk slechts ongeveer 2,5 cm hoog wordt (de bloemsteel niet meegerekend), kunnen de oren van het meerjarige lam een uitstekende keuze zijn voor de eerste rij van een gelaagd bloembed (met hogere planten in de achterste rij en middelgrote planten in de middelste rij). Aan de andere kant, als u geniet van de bloemaren van lamsoren en ze wilt behouden, behandel deze vaste plant dan als een plant op de achterste rij in plaats van als een bodembedekker voor de eerste rij.

Als je een stekelige, droogtetolerante vaste plant wilt kweken die een aantrekkelijkere bloemsteel produceert, probeer dan de roodgloeiende pokerplant. Als je een heel korte plant nodig hebt, overweeg dan bitterroot (Lewisia).

Siergrassen

Maak de plantenselectie voor uw tuin compleet met droogtetolerante vaste planten door een hoge siergrassoort te kiezen en een andere die kort blijft.

Maidengrass (Miscanthus sinensis 'Gracillimus') is een prima keuze in de zones 5-9 voor een hoog droogtetolerant siergras, aangezien het wel 7' hoog wordt, met een iets kleinere spreiding. Plaats het naar de achterkant van de middelste rij en centreer het, want dit zal ons brandpunt zijn. Maidengrass draagt koperachtige kwastjes als zaadkop in de vroege herfst, wordt uiteindelijk lichter van kleur en siert de plant als een "pluim". Snijd de stengels van de klomp pas terug nadat de somberheid van de winter voorbij is, aangezien de sierlijke stengels en gezwollen pluimen van deze plant enige visuele interesse zullen geven in een anders kaal december-februari landschap.

Droogtetolerante siergrassen vergelijkbaar met maidengrass zijn:

• Zebra gras (Miscanthus sinensis 'Zebrinus')
• Stekelvarken gras (Miscanthus sinensis 'Strictus')

Blauw zwenkgras (Festuca glauca 'Elijah Blue') zal uw landschapsplan voorzien van een redelijk droogtetolerant siergras dat korter is (meestal iets minder dan 1' x 1'). Hoewel het de droge omstandigheden redelijk goed verdraagt als het eenmaal is vastgesteld, is het echter niet zo droogtetolerant als maidengrass. Het wordt gekweekt in de zones 4-8. De populariteit van dit klonterige gras ligt in de blauwe kleur van het blad, dat prachtig zal passen bij het zilverachtige blad van de oren van ons lam. Ondertussen zal het stekelige uiterlijk opvallen in tegenstelling tot de gladheid van de oren van het lam. De plant lijkt eerder op een speldenkussen met blauwe pinnen. Net als bij maidengrass, het gebladerte in het vroege voorjaar terugsnoeien. Verdeel om de paar jaar om te verjongen.

Hoe zit het met middelgrote planten? Paars fonteingras is zo mooi als de naam doet vermoeden, en het is ook droogtetolerant. Hoewel het niet in het hier verstrekte landschapsplan staat, moet ook melding worden gemaakt van een ander droogtetolerant siergras van gemiddelde hoogte als aanvulling op de meerjarige bloemen die op pagina 2 worden besproken. Noordelijke zeehaver (Chasmanthium latifolium) is een siergras dat groeit 24" -36" hoog in losse bosjes groen blad. De naam is afgeleid van de zaaddozen, die op haver lijken. Deze hert-resistente plant is winterhard tot zone 5. Mocht u meerdere bosjes van een siergrassoort in de middelste rij willen samenvoegen, dan is noordelijke zeehaver een uitstekende keuze.

Hoewel het technisch gezien in de leliefamilie is, wordt liriope meestal behandeld alsof het een siergras is. Kijk eens naar de bladvormige bladeren en u zult begrijpen waarom. Dit is een andere plant die redelijk goed bestand is tegen droge omstandigheden. Als zodanig neem ik het hier op bij de droogtetolerante siergrassen.

Om de opstelling van enkele van de in dit artikel genoemde planten in een tekening te kunnen bekijken, is een bijbehorend droogtetolerant landschapsplan meegeleverd.

Keer terug naar de index van droogtebestendige planten.