Bloemenrand ideeën

Zijn uw bloemenborders een spannend onderdeel van uw landschapsarchitectuur? Als je ze passeert op weg naar je mailbox, toveren ze dan een glimlach op je gezicht? Als het antwoord nee is, is het tijd om op zoek te gaan naar nieuwe ideeën om deze kritieke gebieden te verfraaien en het algehele uiterlijk van uw tuin te verbeteren.

Geel alyssum wordt, net als kruipende phlox, vaak gebruikt als bloeiende bodembedekker. Het contrasteert opvallend met druivenhyacinten, niet alleen in kleur, maar ook in een ander opzicht: het is een stinkende bloem (terwijl druivenhyacinten geurige bloemen zijn). Maar als je geen bloemen nodig hebt voor hun geur, zal geel alyssum je zeker versteld doen staan met zijn kleur.

Voor Europese tuinders is het een populair idee om een zomerbloemenrand te maken met rode, witte en blauwe bloemen. Dergelijke patriottische vertoningen bestaan gewoonlijk, althans gedeeltelijk, uit jaarlijkse bloemen. Eenjarigen zijn goedkope perkplanten, waardoor u een indrukwekkend display kunt planten zonder de bank te verslaan. Als je wilt dat alle planten tegelijkertijd in bloei staan (zoals rond 4 juli), zorg er dan voor dat je planten kiest die tegelijk bloeien.

In deze patriottische grens wordt de rode kleur bereikt met geraniums, de witte met eenjarige alyssum en de blauwe met blauwe ageratum, maar men zou net zo goed kunnen gebruiken:

• Rode salvia (rood)
• Shasta Daisy (wit)
• Victoria Blue Salvia (blauw)

Autumn joy sedum is een laatbloeier die ideaal is voor herfstvertoningen. Een langbloeiende vaste plant, die zorgt voor een continue tuinkleur van de late zomer tot de eerste harde vorst.

In deze tuin wordt de Autumn Joy sedum aangevuld met onder andere 'Silver Dust' stoffige molenaar. Stoffige molenaar is een veel voorkomende keuze wanneer zilverkleurig blad wordt aanbevolen. De helderheid van zijn ijzige, witte bladeren laat een schema achter dat anders wordt gedomineerd door de donkerroze tinten van de Autumn Joy.

Het is niet altijd "prime time" voor een bepaalde bloemenrand. Voor vier seizoenen interesse in het landschap is de sleutel het plannen van een bloemenborder met evenveel oog voor blad als voor bloemen. In deze tuin vormt de 'Purple Fountain' beuk een achtergrond voor het gouden type kruipende jenny bodembedekker op de voorgrond. Deze bloemenrand vertoont ook een aangename variatie in textuur. Terwijl de kruipende jenny bijvoorbeeld bladeren heeft met een fijne textuur, is de presentatie van de hostaplanten erachter aanzienlijk grover.

Deze border met bloementuin haalt alles uit de kast met meerdere componenten om de kijker geïnteresseerd te houden. Naast vaste planten vertoont het:

• Eenjarige planten
• Pachysandra
• Wintergroene struiken
• Werf kunst
• Geplaveide randen
• Een houten hek

De eenjarigen (goudsbloemen) fleuren de compositie op en zorgen voor een langdurige kleur voor weinig geld. Pachysandra is een bladplant; deze bodembedekker zorgt voor een mooie, effen groene achtergrond en voorkomt dat deze bloementuinborder er te druk uitziet. Ondertussen bieden de groenblijvende struiken een andere plantvorm (ze zijn bolvormig) dan de rest van de vegetatie.

Het softscape begint pas het verhaal van deze bloementuinborder te vertellen, aangezien het hardscape de aanplant mooi aanvult. De werfkunst dient als middelpunt, terwijl het hek de beplanting opsplitst in gemakkelijker verteerbare segmenten. Merk ten slotte het effect op van de geplaveide straatstenen op de oprit langs de rand. Een van de functies van tuinafwerking of gazonafwerking is om een weergavegebied in te kaderen. De kasseien bereiken dat en meer. Het uiterlijk is rustiek genoeg om een informaliteit te behouden die lijkt op de border van de bloementuin.

Siergrassen kunnen ook een rol spelen in bloembedden. In feite kunnen de lange of middelgrote typen verschillende rollen spelen, waaronder:

• Het ooghoogte van de kijker verhogen
• Inrichtingsvariatie in plantvorm
• Geritsel in de wind (een aangenaam geluid)
• Ritmisch zwaaien als het door de wind wordt geblazen

Siergrassen die lang tot gemiddeld hoog zijn, werken goed in bloembedden omdat ze de andere planten niet overweldigen. Meisjesgras, zebragras en paars fonteingras zijn populaire opties.

Verschillende texturen en plantvormen kunnen een bloemenborder aanzienlijk opfleuren. De twee felrode bloemen in deze tuin zijn "love-lies-bloeding" en coleus. Coleus is een eenjarige bladplant die onmisbaar is voor tuinders die willen experimenteren met kleurencombinaties in plantbedden. Het is een klassieke schaduwplant, hoewel veel soorten het prima doen in fel zonlicht, zolang ze maar voldoende water krijgen.

Rechts van de liefde-leugens-bloeding en de rode siernetel zijn de planten met het luchtige gebladerte kosmos. Hun gevederde bladeren contrasteren mooi met de rest van de bloemenrand.

De spectaculaire plant in het midden van deze bloemenborder met rode stengels en diep bordeauxrode bladeren is castorbonenplant. Dit is een goed voorbeeld van hoeveel een bladplant kan doen om een plant op te fleuren.

Dit type ricinusplant heeft zulke donkere bladeren dat hij kan worden gecategoriseerd als een van de zogenaamde "zwarte planten". Als zodanig is het geweldig voor kleurcontrasten met helderdere planten. Ricinusplanten zijn echter giftig, dus ze zijn misschien niet de beste plant om in je tuin te laten groeien als kinderen daar spelen.

Deze grote bloemenrand met Susans met zwarte ogen illustreert het principe van de juiste schaal. Als u zich een veel kleinere bloemenrand voor dit huis kunt voorstellen, kunt u zien hoe deze door de omgeving zou worden opgeslokt. Een huis en landschap van deze maat hebben een bloemenrand nodig die bij elkaar past.

Hetzelfde principe werkt andersom. Esthetisch gezien zijn kleinere bomen voor huizen met één verdieping over het algemeen de meest geschikte keuze.

Gelaagde bloemenranden zijn samengesteld uit rijen (of "rangen" zoals de Britten zeggen). Een gelaagde meerjarige aanplant heeft hoge vaste planten in de achterste rij en korte vaste planten vooraan, met middelgrote planten ertussenin. Ontwerpers wijken soms af van dit regime voor effect, zoals wanneer een relatief hoge plant op de eerste rij wordt geïnstalleerd om een sterk statement te maken.

Vanuit praktisch oogpunt zorgt gelaagdheid ervoor dat de kortste planten niet van voldoende zonlicht worden beroofd. U kunt ook lagen om esthetische redenen, zodat planten in de meest aangename samenstelling worden gerangschikt, vooral vanuit de primaire kijkhoek.

Als u denkt dat uw aanplant altijd complex moet zijn om een grote plons te maken, denk dan nog eens goed na. Deze petunia bloemenrand heeft geen hulp nodig van andere soorten planten om de toeschouwer te verblinden met prachtige kleuren. De grens gebruikt ook enkele slimme trucs die passen bij de stedelijke locatie:

• De planten op de begane grond groeien in containers, hoewel de containers zo goed verborgen zijn dat je op het eerste gezicht zou denken dat ze midden in de grond groeien.
• Het variëren van de kleur van de petunia (er zijn drie kleuren) geeft meer interesse dan het gebruik van één effen kleur.
• De grondpresentatie wordt aangevuld met bloembakken.

Catmint-bloemenranden zijn mooi, maar ze kunnen geen pit hebben als ze alleen blijven. In dit voorbeeld krijgt catmint wat hulp van kuipjes met petunia's. De containers zijn niet vermomd, en terecht, want de keramische kuipen zijn prachtig.

Bloemenranden hebben soms de vorm van bloeiende randplanten. Hier creëren wasbegonia's (Begonia x semperflorens-cultorum) een kleurrijke ring van afwisselend rode en witte bloemen rond een struikbed.